Ceaseless

Epilogue

Ana has been bugging me to go take a vacation para daw marelax ako. Alam ko naman gusto niya lang mawala sa isip ko sina mama at papa. It's been 6 years, but I still couldn't move on from my parents death. I made myself busy about our business my parents and grandfather left for me. Hindi na ako msyado umuuwi ng mansion. I don't really feel home every time I come home from work. It just feels... empty.

"Darcel naman," Ana's frustrated now. "Huwag mo namang pahirapan ang sarili mo. Hindi ka na nga masyado umuuwi dito eh"

Napalingon ako sa kanya. Her eyes are tired. "Ayoko." Malamig kong sabi.

Hindi siya nagsalita kaya akala ko klaro na sa kanya ang sagot ko pero... "Cole!" sigaw niya at agad namang lumapit si Cole sa kanya. My brow furrowed. She said something to him at tumango lang sa Cole. Kinuha ni Cole a 2-way radio niya at may sinabi.

"Prepare the plane." Seryoso niyang sabi at pumasok ang mga tauhan ko. Lumapit sila sa akin at binuhat ako palabas.

"What the fuck?" galit kong sabi. "Ibaba niyo ako!" sigaw ko sa kanila pero di nila ako pinakinggan. "Ana what the hell is going on?!" tanaong ko sa kanya.

"Kung di makuha sa santong dasalan, e di kunin sa santong paspasan." Sabi biya at pinasok na nila ako sasakyan. They even tied my hands and feet para di ako makatakas. "Enjoy ka sa bakasyon mo, anak!" she said and gave me a sweet smile then waved as if ginusto kong mangayri to.

"Traitor." Masama kong tinitigan si Cole pero umiwas lang siya ng tingin. Hindi ko alam kung saan kami pupunta ngayon. Galit akong nakakatitig sa labas ng bintana ng eroplano pero ng makita ko ang isang isal bigla akong humanga sa ganda non.

Pinakawalan na nila ako at bumaba na sa eroplano. A car was waiting for us.

"Tayo lang dalawa ang maiiwan dito." Biglang sabi ni Cole at Napatingin ako sa kanya. "Yun ang utos ni Ana sa akin para daw di ka makaatract ng atensyon." Dagdag niya. Lumapit ako sa kanya pero hindi siya natinig sa mga tingin ko sa kanya. He just stood there, confidently.

"Sino ba ang boss mo? Ako o si Ana?" tanong ko.

"Ikaw po, Sir. Pero tama si Ana kailangan mong magpahinga muna. Dalawang linggo ka lang naman dito" sabi niya.

I groaned. Tumalikod ako at pumasok na ng sasakyan. I hate being treated like a child. For God's sake I'm already 26!

"Where are we?" tanong ko habang nasa biyahe patungi sa hotel.

"Jomalig, Sir." Sagot niya.

"How did Ana found this place?" tanong ko ulit.

"Internet, Sir."

"Cut the formality, Cole. Call me Darcel like you usually do." Sabi ko.

"Okay, Darcel." He rolled his eyes kaya natawa ako. Hindi na masama ang lugar. Nawawala na rin ang galit sa loob ko dahil sa magagandang tanawin sa isla. 

"I'm hungry." Reklamo ko.

"May pinahanda na akong pagkain sa hotel."

"I'm craving a bananaque." Sabi ko at napahalumbaba. "Dumaan tayo ng bayan gusto ko kumain non." Utos ko sa kanya at tumango naman siya.

Wala akong nakitang may nagbebenta ng babanaque sa pinuntahan namin kaya naiirita na ako. Iba ako magalit pag gutom.

"Pwede tayong magpaluto sa hotel, Darcel." Sabi ni Cole.

"Gusto ko ng kumain non ngayon din." Malapit na akong maubusan ng pasensya.

"Sa palengke po may nagbebenta don." Sabi nung matandang babae ng magtanong kami. "Malapit lang ang palengke dito." Dagdag niya at tinuro ang daan patungo doon.