Ceaseless

22

Dahan-dahan kong inimulat ang mga mata ko. Where am I? Bumangon at iginala ang paningin sa lugar. Napahawak agad ako sa balikat ko dahil kumirot iyon. Right, I was shot.

The view on my left was breathtaking. A big window was on my side, a lot of trees where dancing calmly in front of my eyes. The fresh breeze of air kissed my face. So green. Langit ba to?

"Mabuti at gising ka na." napalingon agad ako sa nagsalita.

"Peter?" takang tanong ko. "Wha-"

"I took you out of the water after you fell." Paliwanag niya at lumapit sa akin. May dala siyang maliit na palanggana at isang towel sa isang kamay at pagkain naman sa isa. "You're unconscious for 6 days. I already took out the bullet from your shoulder."

Buhay pa pala ako. I survived, again? Tapos kukunin na naman ako ni Tito? Napayuko ako. "It's okay. Patay na siya." Anunsyo niya at sinumulan pahiran ng basing tela ang aking braso. "Let me clean you up, okay? Can you eat by yourself?" mahinahon niyang tanong at tumango ako.

Tito's dead? How? "Wala na si tito?" mahina pero hindi ko makapaniwalang sabi at tumango siya, hindi tumitingin sa akin. "Pano? Ikaw ba ang may gawa?" tanong ko at napataingin na siya sa akin.

"Yung asawa mo." Sagot niya. "I gave him the coordinates of your location. Alam kong matatagalan bago niya mapansin iyon kaya nauna na akong puntahan ka. I was a bit late, but I managed to save you before you got fully drowned." Pinunasan niya ulit ako. "He was an hour late pero na contact ako ni Cole yung bodyguard niya, sabi patay na ang tito mo." Dagdag niya.

My brows furrowed. "Paano mo nakilala si Cole?" tanong ko.

Nililinisan niya lang ako. "Nakuha ko ang contact niya." Sagot niya. "I also have my ways, Gia."

Napababa ang tingin ko. "Alam ba ni Darc na buhay ako?" mahina kong sabi.

"No one knows you're alive." Napa-angat ulit ang tingin ko sa kanya. "Hindi ko sinabi kay Cole. I wanted to ask you first." Tumigil na siya sa pagpupunas at humarap na ng maayos sa akin. "Gusto kong tanungin ka muna sana kung anong plano mo." Napayuko siya at bahagyang natawa. "Actually, I wanted to hide you forever and just keep you with me." Tumingin ulit siya sa akin. His eyes are filled with sadness. "Pero alam kong ayaw mo iyon." Pain was evident in his voice.

"You're right." Sabi ko at Napatingin ulit sa malaking bintana. "Ayaw ko yon. Pero huwag mo ng ipaalam na buhay ako. I don't deserve him. He's too perfect for me and I'm... already so dirty and disgusting. Alam niya na ang buong katauhan ko."

"Hindi ka maruming babae, Gia." diin niya. 

I clenched my jaw. How could I not be? "I love him but I don't think I'll be able to look him straight in the eyes knowing that I lost our child." Biglang kumirot ang puso ko habang tinutukoy si Darc. "Tama lang sa akin to. Parusa ko na rin sa sarili ko ang hindi siya makasama." Bumaling ulit ang atensyon ko sa kanya at malungkot na ngumiti. "Thanks for saving me Peter." Sabi ko. "Pero gusto ko lang malaman mo na mahal ko si Darc at kahit sinabi kong hindi na ako magpapakita sa kanya hindi ibig sabihin non ay pwede na tayong bumalik sa dati. I don't think I can ever love again if it's not him." Alam kong masakit para sa kanya ang sinabi ko pero gusto ko lang malaman niya iyon para hindi na siya umasa.

Napangisi siya at yumuko ulit. "Alam ko." Mapait niyang sagot. Tumingin ulit siya sa akin. "Pero dito ka na, okay?" sabi niya.

"Hindi na, I'll find another place to stay." Pagtanggi ko.

"Sasabihin ko kay Darcel na buhay ka at nandito ka sa Bukidnon pag hindi ka pumayag." Pananakot niya sa akin kaya sinamaan ko siya ng tingin. "Gusto kong dito ka lang hindi dahil mahal kita at gusto kong akoin ka. I want you here because this place is amazing and where else could you go?" Nakangiti niyang sabi. Tama siya. Wala na akong ibang mapupuntahan. "We can still be friends, right?" tanong niya.