Chapter 2

5.6K 187 4
                                    

Yve's POV

Who is she? I can't see her face but I can say that she's a woman because of her voice. Her voice is like a music to my ears. It's like a lullaby taking all my worries away.

"My child.Please come home now."

I can feel that she's harmless but what is she saying? Who are you calling 'my child' and what other half is she talking about? I tried to open my mouth pero walang lumalabas na boses dito. Tila ba ako'y naistatwa habang papalapit nang papalapit ang liwanag nito sa akin. Hindi ako makagalaw o makapagsalita lamang.

'What home are you talking about? I lost my home from the moment I lost my family.' i said to my mind

Napangiti na lang ako ng mapakla habang inaalala lahat ng masasayang alaala na naiwan sa akin na ngayon ay nagsisilbing sugat at pasakit na lang sa puso ko.

After 12 years this is the first thing I would feel. The feeling of being left alone and losing someone you would never want to lose.

The pain and sadness.

If I wouldn't find my Mom just let me rest.

I'm tired.

Naipikit ko na lang ang aking mga mata habang patuloy akong nilalamon ng nakakabulag na liwanag na ito.

~~~~~~~

The moment I closed my eyes, isang di pamilyar na lugar ang bumungad sa akin ani mo'y nasa loob ako ng alaala ng isang tao. I saw a girl lying hopelessly on her bed. May tatlong taong nakapaligid dito, two men and a woman, ngunit hindi ko maaninag ang mga mukha nito dahil nasa bandang likod ako ng mga ito malapit sa bintana. Hindi ko rin makitang masyado ang mukha ng babaeng nakahiga tanging ang pulang buhok lang nito ang nakikita ko mula sa kinatatayuan ko kaya't mas lumapit pa ako.

"We should kill her now."

Rinig kong sabi ng babae habang ako'y papalapit. Nagtataka akong tiningnan ang uri ng kasuotan nito, it's like a dark violet dress from medieval era. More like a gown dahil sa haba nito.

"We can't. Hindi parin natin nakukuha ang seal ng Karsen's Dukedom."

I flinched by the time I heard 'Karsen's. Mas binilisan ko ang paglapit sa mga ito at sa babaeng nakahiga.

"We should have tortured her more. This brat is weak but she wouldn't die even if she suffered from near death experience."

Nagpatuloy lang ako sa paglapit habang ang tatlong hindi pamilyar na taong ito ay nag-uusap kung paano nila papatayin ang babae sa kama.

Habang unti unting lumiliwanag sa aking paningin ang mukha ng babaeng ito unti-unti ko ring nararamdaman ang kaba sa aking dibdib. Ramdam ko na rin ang pangangatog ng tuhod ko sa kaba ng makalapit na ako dito.

"What in the world...

Napatakip na lamang ako sa bibig sa sobrang gulat ko sa nakikita ko ngayon. This girl kahit saang anggulo mo tingnan...

"Javier I'll give you one month to find the seal. If you can't , we won't have any other choice but to call for 'that' person."

Rinig kong sabi ng babae na nasa harapan ng kamang ito.

"But Seleste you know that 'that' person is known for being merciless. We have to think of interesting things to offer for her to accept our invitation.If we happen to mess with her, our lives will be in danger."

Bakas sa boses ng lalaki ang takot na kinataas ng tingin ko dito.

"We will find a way whatever it takes to get this Dukedom. Walang pwedeng mamahala sa palasyong ito kung hindi ako." Seleste laugh devilishly.

I am so mad right now but I can't do anything. Gusto kong baliin ang leeg ng mga ito ngunit alam kong hindi ko sila mahahawakan kagaya ng hindi nila ako nakikita. If this girl happens to be the other half that that woman talked about and if it's not a dream I will find this people. Chop off their limbs and crush them until they turn into dust.

Hahawakan ko sana ang mukha ng babae sa aking harapan ng unti-unting dumilim ang paligid. Naglaho ang lahat sa aking paningin.

Everything went black.

*******
Source: Google

The violet dress.==>

==>

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


ThroneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon