Red Flowers | Taekook

6| Benden Kaçamazsınız

Jungkook'un beni alıp götürmesine izin vermiştim. Evden çıkarken tek dediği şey "kes sesini" olmuştu. Bana böyle davranması bir tek beni üzüyordu. Ben onun için ne ifade ediyordum da bana bu şekilde davranıyordu. Bir insan nasıl bu kadar cani olabilirdi, aklım bir türlü anlayamıyordu.

Gecenin sessizliğinde kaybolup gitmiştik. Hani derler ya fırtına öncesi sessizlik, korkuyorum jungkook! Ama bunu söyleyemezdim kendimi daha fazla ezdirmeyecektim. Jungkook yol boyunca hiç elimi bırakmamış, olası bir tehlikeye karşı çok dikkatli davranıyordu. Benim gibi biraz olsa da oda korkuyordu, ama kimden? Yol boyunca bunu düşündüm.

Jungkook'un bu halini ilk defa görüyordum. Hiç bitmek bilmeyen yolumuz telefon çalmasıyla birlikte durmuştuk. Sert tutuğu elimi hafifçe bırakmıştı. Merakla Jungkook'a bakıyordum.

Minho

Patron çok üzgünüm yugyeom ve adamları elimizden kaçtı.

Jungkook

Sikerim ben böyle işinizi oğlum
Adam akılı işinizi yapsana lan!

Jungkook'un sinirini görebiliyordum. Sinirden gözleri deliye dönmüştü. Telefonu fırlatmamak için kendini zor tutuyordu.

Minho

Patron böyle olacağını bilmiyorduk.
Yugyeom ve adamları taehyung ve sizi  bulduğu yerde öldüreceğini söyleyip bizi tehdit etti efendim.

Jungkook

Nasıl kaçmasına izin verebilirsin Minho!!

Jungkook'un bağırması ile birlikte yerimden zıplamıştım. Sesi yankılanmıştı çevreye eğer ona dokunursam, sakinleştirmeye çalışırsam beni daha çok ezecekti, sinirini benden çıkaracaktı.

Minho

Özür dilerim patron onları bulmak için elimizden geleni yapıyoruz.

Jungkook

Sikerim onları da taehyung'u da adamı hasta etmeyin ulan!

Minho

Patron dikkatli olun?

Kendimi onun yanından bir kaç adım geri çektim. Jungkook telefonu kapatır kapatmaz sinirle yüzüme baktı.

"Senden nefret ediyorum Kim Taehyung" sözleri ile donup kaldım. Ne yapmıştım yine sözleri ile beni Sikmekten başka ne yapmıştı bu çocuk bende senden nefret ediyorum. Gözlerimi onun gözünden ayırıp,

"Benden nefret etmen bitiyse şimdi ne yapacağımızı söyle bana" kelimeleri söylerken bile sesim titremişti. Yapacak tek bir şey vardı. Ben de Jungkook'a yardım edecektim. Ama bunu yapamayacağımı bende biliyordum.

Jungkook sinirle etrafta biraz dolaştıktan sonra bileğimden tutup dikkatli bir şekilde yürümeye devam ettik. Jungkook içinden söylediği şeyleri farkında olmadan dışarıdan söylüyordu. "Buradan gitmeliyiz, bizi bulmalarına izin veremem"

Jungkook sen çok farklısın bunu biliyor musun? Diğerleri gibi değilsin. Senden nefret ediyorum, ama bir yanım seninle kalmak istediğini söylüyordu. Yine de bunu sana yapamazdım. Benden daha çok nefret etmene dayanamam Jeon Jungkook affet beni!