Azer hemen ameliyata alınmış Kübra'da Yılmaz'ın yarasına pansuman yapmak için acil deydiler
- Ameliyathane -
Azer ameliyat hazırdı. Bir anlığına gözlerini açar ve karşısında ki güzel kıza bakar
Karaca : Merak etme iyi olucaksın
Adamın elini sıkıp ona güven verici gülümser. Azer sevdiği kızdan aldığı güç ile gözlerini kapatır
Karaca : Başlaya biliriz
- Acil -
Yılmaz : Yeniden karşılaştık doktor
Kübra : Rahat dur da yaranı temizleyeyim
Yılmaz : Dur bakıyım doktor Kübra Yüksel Öğrendiğim iyi oldu
Kübra : Acaba diyorum sesini kessen mi
Yılmaz : Azıcık gülsen nasıl olur acaba doktor
Kübra : Bende şurada ki neşter ile yaranı daha da açsam nasıl olur
Yılmaz : Tamam sustum kızma
Alttan alttan gülmeye devam eder. Kübra ise sinirle bakar
- Koçovalı Evi -
Ayşe her zamanki gibi odasından dışarı hiç çıkmamıştır sadece kocası geldiğinde odadan dışarı çıkıyordu. Evde yanlız olduğu için korku his ediyordu
Selim : Ayşe
Ayşe : Ha geldin mi
Selim : Ne yapıyorsun
Ayşe : Karaca'ya kazak örüyorum bulunsun diye
Selim : İyi yapmışsın
Ayşe : Selim biz çok kötü anne babayız dimi
Selim : Oda nereden çıktı şimdi
Ayşe : Baksana Hakan'ınımı öldürdüler kızım bu mahalleye bu eve daha fazla dayanamadı kaçtı gitti. Akın desen bu eve geldiği bile yok ben çocuklarıma iyi anne olamadım
Selim : Kimse dört dörtlük değildir Ayşe bizde değiliz hatalar yaptık bizde. Ama 3 çocuğumuza iyi anne baba olmak için çok uğraştık çok çaba harcadık
Ayşe : Yeterince çaba harcamış olsaydık şuan çocuklarımız yanımızda olur
Selim karısını kendine çekip sıkıca sarılır. Tek bir dileği hedefi vardı artık dağılan ailesini toplamak ve oğlunu öldüren kişiyi artık bilmek istiyordu
- Hastane -
Azer'in ameliyatı bitmiş oda alınmıştır. Karaca da oda da onun son kontrollerini yapıyor du
Karaca : İyiki sende ölmedin AzerOna son defa bakıp odadan çıkar. Tam o esnada karşısında Saadettin abisini görür
Salih (Saadettin) : Karaca
Karaca : Abi Merhaba
Salih (Saadettin) : Merhaba kızım Azer iyi mi
Karaca : İyi sabah uyanır
Salih (Saadettin) : Seninle biraz konuşsak sana söylemem gereken birşey var kara kız
Karaca : Olur abi gel bahçeye çıkalım
Beraber bahçeye çıkarlar. Bankta oturup bir süre beklerler. Karaca bu sessizliği daha fazla sürdürmek istemez
Karaca : Eee abi ne söyleyecektin bana