Karaca yıllardır görmediği annesine Ayşe'de yıllardır görmediği kızına özlem ile bakıyordu. İkisi de koşar adım birbirlerine sarılır Ayşe kızının saçlarını kokluyor'du Saadet ise yıllar bir araya gelen anne kıza gülümseyerek bakar
Ayşe : Ah çok bekledim ben seni. Her gece dua ettim ölmeden kızımı bir kez daha görüyim diye sonunda duam kabul oldu
Karaca : Geç oldu ama
Ayşe : Olsun
Tekrar kendine çekip sıkıca sarılıp öper saçlarını koklar. Karaca annesinden ayrılıp arkadaki Saadet'te bakar
Karaca : Saadet abla
Saadet : Gel kız buraya kara kuzum benim
Kısa bir sarılmadan sonra beraber masaya geçip otururlar
- Hastane -
Azer elinde hala Karaca nın verdiği kağıt vardı aklında ise ilk tanıştıkları gün
- 2014 , 7 Yıl Önce -
Karaca Çukur sokaklarında elinde kitaplarla yürüyordu. Zar zor izin almış saafa gitmiş kendine okumak için kitaplar almıştı onları incelerken biri ile çarpışır. Kafasını kaldırıp baktığında karşısında Saadettin abisinin arkadaşı Azer vardır
Karaca : Ya ben çok özür dilerim fark etmedim
Azer : Yok sorun değil
İkisi de kitapları toplamak için eğilir. Kitapları topladıktan sonra ikisi de karşı karşıyadır. Azer'in dikkatini bir kitap çeker
"Yılmaz Güney Gençlik Öyküleri"
Azer : Yılmaz Güney'mi okuyorsun
Karaca : Daha yeni başladım
Azer : Eğer beğenirsen devamını benden alabilirsin
Karaca : Olur. Ha Karaca ben bu arada
Azer : Bende Azer
Karaca : Memnun oldum
Azer : Bende memnun
Karaca : İyi günler tekrar memnun oldum
Azer : İyi günler
Arkasından öylece bakar. Sonra yerdeki tokayı fark eder. Yüzünde gülümseme ile tokaya bakar
Azer : Memnun oldum güzel kız
- Şimdiki Zaman -
Azer : İyi ki geldin güzel kız
- Kafeterya -
Kübra kafeteryanın bahçesinde oturuyordu sessizce kafa dinliyordu taaki
Yılmaz : Selam doktor
Kübra : Yine ne var
Yılmaz : Ya sen neden bu kadar kabasın acaba
Kübra : Ne var dedim
Yılmaz : Birşey yok sadece gelmek istedim
Kübra : Ya senin abin yukarıda değilmi sen neden buradasın Allah aşkına
Yılmaz : Yanından kovdu beni senin şu doktor arkadaşını beğendi galiba
Kübra : Karaca'yı mı
Yılmaz : Evet o. Niye şaşırdın bu kadar
Kübra : Hiç yok birşey
Bardağını alıp gidicekken
