Babasını görmesi ve silah çekmesi onu çok korkutur ama hızla Azer'in önüne geçer. Azer ise kızı kenara çekmeye çalışıyordu ama Karaca inatla çekilmiyor
Selim : Karaca çekil şuradan
Karaca : Çekilmem onu öldürmene izin vermem ben bu neden olduğu belli olmayan olay yüzünden onuda kaybetmeyecem
Selim : Ne olduğu belli olmayan bir olay değil. Bu adam senin amcanı vurdu
Karaca : Baba o bana yalan söylemez o beni üzmemek için kendini vurur ama amcamı vurmaz bunu yapmaz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çoktan ağlamaya başlamıştı bile Karaca Azer ve Selim kızın göz yaşları ile çoktan gardını indirmişti. Ama en çokta Selim gardını indirmişti baba olduğunda bir söz vermişti kendine çocuklarının mutsuzluğunasebep olmayacaktı. Kızına son kez bakıp odadan çıkar.
- Dostlar Kahvehanesi -
Hakan ve Akın kahvede oturuyordu. Akın sürekli sinirle söyleniyordu Hakan ise onu hiç duymuyordu. Aklı o kadar doluydu ki kafasının içinde Semih'e bağırdığı o an vardı ama neden bağırıyordu. Akın sonun da abisinin onu dinlemediğini fark eder
Akın : Abi dinlemiyormusun sen beni ya
Hakan : Birşeyler kafamı kurcalıyor
Akın : Neymiş o kafanı kurcalayan
Hakan : Dün cenazede Azer gittikten sonra kafamda bir görüntü canlandı sanki
Akın : Birşey mi hatırladın
Hakan : Tam değil
Akın : Eee ne o zaman
Hakan : O Semih'e yumruk atıyordum sadece biran o kadar kısa biran ki. Sadece bir görüntü ses felan yok
Akın ; Abi sen Semih ile neden kavga edesin ki
Hakan : Bilmiyorum ama dünden beri kafamda sürekli Azer haklı diye bir şey bağırıyor sanki
Akın : Saçmalama abi
Hakan : Azer Semih hakkında haklı olabilir bunu bi düşün bence
İşte bu büyük bir savaş demekti kardeşim dediği bir insan eğer bunu gerçekten yapmışsa onu asla sağ bırakmazdı bırakamazdı
- Ertesi Sabah -
Karaca bütün gece hiç uyumamıştı çok korkuyordu hem ailesi için hemde Azer için. Babası bir şans vermişti kendini ispat etmesi için ama eğer edemezse olucakları iyi biliyordu bu derin düşüncelerden annesinin sesi ile sıyrılır
Ayşe : Kızım sen hiç uyumadın mı bütün gece
Karaca : Babam anlatmadı mı olanları
Ayşe : Yoo biz aşevinden çok geç geldik ne oldu ki
