17.Bölüm

337 29 5
                                    

Herkes çok şaşkındı ama bir o kadar mutluydular. Ama en büyük mutluluk Ayşe'nin di yıllardır yasını tuttuğu oğluna şuan sarılıyordu onu öpüyordu göz yaşları içinde oğlunun yanaklarını tutup göz yaşları içinde bakar 

Ayşe : Buradasın dimi sen hayal görmüyorum dimi

Hakan : Buradayım annem 

Annesinin göz yaşlarını silip ona sımsıkı sarılır arkada kendisine dolu gözlerle bakan kardeşlerini fark ettiğinde annesinden ayrılıp ikisine sarılır 

Akın : Hoş geldin kardeş

Hakan : Hoş bulduk kardeş 

Karaca : Buradasın 

Hakan : Buradayım boncuğum 

Kız kardeşinin gözlerini silip onun anlından öper sonra en arkada kendine ağlayarak bakan Sibel'i fark eder onun karşısına gelir hemen sarılırlar 

Hakan : Sevgilim 

Sibel : Kabustan uyandık 

Tam o sırada Hakan duyduğu ses ile donar kalır 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Tam o sırada Hakan duyduğu ses ile donar kalır 

Hakan : Baba 

Karısından ayrılıp ona seslenen küçük çocuğa baktığında donar kalır resmen. Kendisine baba diyordu bakışlarını tekrar Sibel'e çevirir. Baba özlemi ile dolu olan küçük çocuk hemen ona sarılır 

Hakan : Anne babam gelmiş 

Sibel : Geldi annecim 

Çok şaşkındı Hakan yıllar sonra ailesine kavuşmuştu ve çocuğu olduğunu öğrenmişti ne his ediceğini hiç bilmiyordu. Çocuğun boyuna eğilip ona uzunca bakar 

Hakan : Adın ne 

K.Hakan : Hakan senin adını vermiş annem bana 

Hakan : Öyle mi 

K.Hakan : Artık gitmiyceksin dimi baba 

Hakan : Söz bir daha gitmiycem 

Hakan : Söz bir daha gitmiycem 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
FELAKET(Bitti)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin