TAKINTI

4

Medya:Nilda Yenilmez
************************************
Savaş'ın arabasına binmiştik.Bir arabası olduğunu ilk kez öğreniyordum,hayır madem var neden otobüse biniyorsun ki?Yaklaşık 3 saattir yoldaydık ve çok uykum gelmişti."Daha ne kadar var?" diyerek sordum.Nereye gittiğimizi de söylemiyordu.'Hata mı ettim acaba?'diye bin kere düşünmüştüm."Az kaldı geldik." başımla onaylayıp "Şarkı dinleyebilir miyim?" göz ucuyla bakıp "Geldik zaten.Evde dinlersin." göz devirdim.Canını istedik sanki.

10-15 dakika sonra durduk.Şükrederek arabadan indim.Bacaklarım uyuşmuştu resmen.Geldiğimiz yere baktığımda aşırı derecede şaşırmıştım.Sıra sıra dizilmiş müstakil evlerden birinin önünde durmuştuk.Hava karanlık olduğu için tam seçemiyordum ama çok büyük olduğu kesindi."Vay anasını." kapı kapanma sesi duyduğumda başımı Savaş'a doğru çevirdim."Sen zengin miydin?" tuhaf bir bakış atıp "Fakir gibi gözüktüğümü bilmiyordum." Eve doğru ilerlerken etrafa bakındım.Biz tam ortadaki evde kalıyorduk.Bu açıkçası içimi rahatlatmıştı ama 'Burada insan yaşıyor mu?' diye düşünmeden edemiyordum.

İçeri girdiğimizde kesinlikle doğru tahminde bulunduğumu fark ettim.Ev kocamandı.Benim evimdeki salon,buranın girişine eşitti neredeyse.Odaları tek tek incelemek istesem de bu işi sabaha bırakmaya karar verdim.Uykum gelmişti ve dinlenmek istiyordum.

Savaş bir odaya girmişti,peşinden gittim.Burası mutfaktı."Savaş,ben nerede yatacağım?Gösterir misin?" gülerek yanıma geldi,"Bakıyorum da göz devirmelerin,laf sokmaların bitmiş.Rica etmeye başlamışsın.Çok şaşırtıcı." 'Yani?' dercesine bakıp, "E sorularıma cevap vermezsen devam ettirebilirim?" nefes verip "2.katta merdivenlerin solundaki oda olması lazım." onaylayıp arkamı döndüm ama aklıma bişey takılmıştı.

"Sen nerede yatacaksın?" umursamazca "En üst katta." gözümü büyüttüm,"Olmaz!" şaşırarak dönüp,"Beni yatağa mı atacaksın?Neden olmaz?" bu çocuğun aklı olduğunu düşünmüyorum ben artık. "Ne alakası var?Aramızda bomboş bir kat olacak ve eve biri girerse ilk hedef ben oluyorum?" kaşlarını kaldırıp konuşmamın bitmesini bekledi.Dudaklarını birbirine bastırıp,"Sen evinde de tek kalmıyor muydun?" "Kalırken peşimde bir sapık yoktu ve çöl gibi bir evde kalmıyordum." pes etti,"Yan odanda kalırım." ama merdivenden çıkılınca da yine aynı hesap oluyordu.Mızmızlanmamak için onayladım.

2.kata çıktığımda merdivenin soluna döndüm.Ama orada kalmak istemiyordum.Korkuyordum. Yan odaya doğru baktım.Sonra aşağı baktım ve Savaş'ın kalacağı odaya girdim.Toprak tonlarında bir odaydı.İçinde de banyosu vardı.Pek şaşırmamıştım bu duruma.Elimi yüzümü yıkadım ve getirdiğim pijamalardan birini giyip yatağa girdim.Savaş'ın geleceğini biliyordum ama hedefim o gelmeden uyumaktı.

Gözlerimi kapattıktan kısa bir süre sonra odanın kapısı açıldı."Bela resmen." sessizce söylediği şeyi duyduğumda odanın kapısını kapatıp çıkmıştı.Ben de sonrasında uykuya dalmıştım.
*****************************
Sabah tartışma sesleriyle uyandım.Saate baktığımda 09:00 olduğunu gördüm.Ayaklanıp kapıya doğru gittim.

"Bilmediğin bir kızı ne diye buraya getiriyorsun?Aptal mısın?" bunu diyen bir kızdı."Kardeşim hadi getirdin,peşindeki herif kim,neyin nesi?Başımızdaki belalar az sanki de gittin kahramanlık yapıyorsun." Kaşlarımı çatıp kapıyı sessizce açtığımda Savaş'ın sesini duydum."Ee Onur senin bu konuda söyleyeceğin bir şey yok mu?" çocuk umursamazca "Kanka valla kızı kaçıran ben olmadığım için gerilmesi gereken de ben değilim." alt kattaki salonda konuştuklarını anladığım için oraya gittim.

İçeri girdiğimde hepsinin bakışı bana dönmüştü."Meşhur kızımız geldi sonunda." karşımdaki kızın ağzının içinden söylediği şeyi net bir şekilde duymuştum.Tek kaşımı kaldırıp "Meşhur kız sizinle tanışmayı çok ister." diyerek konuştum.Oturan çocuk kalkıp yanıma geldi,"Tanıştığımıza çok memnun oldum ben Onur." elini uzattığında sıkıp sıkmama arasında kalmıştım.Genelde insanlarla el sıkışmaktan hoşlanmıyordum ama ayıp olur diye düşünerek elini sıktım."Nilda.Memnun oldum." ellerimiz ayrıldığında kızın bana doğru geldiğini gördüm.Soğukça "Asya Boran." diyerek elini uzattı.Aramızda resmiyet olacağını fark ettiğimde, "Nilda Yenilmez."diyerek elini tuttum.Bir saniye oldu veya olmadı elini çekti.Sona dövmeli ve çok ters bakan çocuk kaldığında bu sefer ben elimi uzattım."Nilda." başıyla onaylayıp elimi sıktı,"Atlas." tanışma merasimi son bulduğunda Savaş'a döndüm."Ne oluyor burada?" cevap vermedi."Kahvaltı yapalım artık." diyerek mutfağa yöneldi.

Peşinden mutfağa girdiğimde "Cevap verecek misin?" diye üsteledim.Nefes verip bana döndü,"Buraya gelmeni,özellikle benimle gelmeni,doğru bulmuyorlar.Ne kadar süre kaçacağını,ne yapacağımızı bilmiyoruz ve eğer bu yaptığımız şey uzun sürecekse,öyle görünüyor,değişmen gerekiyor.Görünüş olarak,karakter olarak.Bunu da sana bu şekilde söylemek istemezdim ama durum böyle." hiç bir şey anlamamıştım."Ne alaka şu an?" göz devirip,"Ailene not bıraktığını söylemiştin.Gerçekten hiç bir yere haber vermeyeceklerini düşünmüş olamazsın.Bu yüzden tanınmamak için seni değiştirmemiz gerekiyor.Eğer ilerleyen zamanlarda gerekirse seni öldü göstermemiz bile gerekebilir." haklıydı."Peşindeki herifi tanımıyoruz.Bu yüzden en mantıklı yol bu görünüyor.Eğer 'her türlü' değişikliğe tamam diyorsan içerdekiler de bir tık rahatlar." başka hiç bir çarem yoktu."Tamam." diyerek kahvaltı hazırlamaya koyuldum.Şaşırmış görünüyordu ama pek umursamadım.Yapılabilecek daha iyi bir şey yoktu.

684 kelime..Umarım beğenirsiniz,oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim..