TAKINTI

6

Medya:Atlas Arslan
************************************
Hayatınız mükemmel olmasa da iyi bir şekilde ilerliyordur,güvenli bir eviniz,güvende hissettiğiniz bir aileniz vardır.

Artık benim yoktu.Benim sahip olduğum sadece 4 kişi vardı.Onları nasıl bir durumun içine soktuğumun farkındaydım ve bana yardım etmek zorunda olmamalarına rağmen bu insanlae birçok şey yapmıştı benim için.

Daha fazlasını isteyemezdim,sonu belli olan kaderimden de kaçamazdım.

”Nilda?” Onur’un seslenmesiyle gözlerimi ona çevirdim.İlk kez bu kadar ciddi görmüştüm onu.”Böyle birşey olmayacak.Gerekirse yurtdışına çıka-” Savaş’ın lafını kestim,”Nereye kadar kaçacağım Savaş?”

”Nilda haklı.Biz kaçtıkça kovalayacak.Kimse bizi takip etmiyor diye biliyorduk,adam kapımıza kutu bıraktı.” Asya’ya katılıyordum.Kaçtıkça biz farkında bile olmadan ’peşimde’ olacaktı.

Atlas’ın elindeki kağıdı alıp adrese baktım.5 saniye oldu olmadı Savaş kağıdı sertçe elimden aldı.”Aklından bile geçirme.” ama adamın bahsettiği yeri biliyordum.Eskiden at binmeye gittiğim yerdi.Bunu onların bildiğini düşünmüyordum.

Eğer Savaşlardan mantıklı bir plan çıkmazsa yapılacak son şey belliydi.

”Hiç bir yere gitmeyeceksin Nilda.Tamam mı?” Atlas’a bakarak,”Düzgün bir planımız olmazsa,gideceğim.” Onur aklına bir şey gelmiş gibi,”Aslında benim var ama biraz sıkıntılı.”

Savaş şaşırarak anlatmasını işaret etti.
”Bence adamı bizim eve da-” ”Kes Onur.” Asya dinlemeden susnasını emretti.Çünkü biliyordu ki bu plandan hiçbir şey olmazdı.

Gece herkes odasına çekildiğinde beni uyku tutmamıştı.Her gözümü kapattığımda o adamın yüzünü görüyordum.Bakımsız yüzü,pis gülüşü gözümde canlanıyordu.Ayağa kalkıp odada dolanmaya başladım ama rahatlamıyordum.

Saat gece 4’tü o yüzden kimseyi rahatsız etmeden aşağı inmeye çalıştım.Mutfağa girdiğimde derin bir nefes aldım.Buzdolabından bir şeylere bakarken izleniyormuş gibi hissettim.

Mutfak kapısına döndüğümde çığlık atmak üzereyken tanıdık yüzü görünce rahatladım.Savaş’tı.

”Seni de mi uyku tutmadı?” diyerek bana doğru gelmeye başladı.Başımla onayladım,bana dediklerini hala affetmemiştim ve affetmeye niyetim de yoktu.Özür bile dilememişti benden.

Yalandan esneyerek ”Bir anda uyku bastırdı.İyi geceler sana.” diyerek yanından geçmeye çalıştım.Sağa doğru adım atıp önüme geçti.Diğer tarafa yöneldiğimde tekrar yaptı.

Kaşlarımı çatıp kafamı kaldırdım.”Ne yapıyorsun?” omuz silkip”Hiç.” dediğinde sabır dileyerek,”Çekil o zaman da gideyim.”

Sessizlik olduğunda tekrar gitmeye çalışacakken dışarıdan bir ses duydum.Çıtırtı gibiydi.Savaş’ta duymuş olacak ki kaşları çatılmıştı.Ses dış kapının oradan gelmişti.Fısıldayarak ”Burada bekle.” dediğinde tam karşı çıkacakken arkasını dönüp gitmeye başladı.Ben de peşinden gittim.