Hayat dışardan gözüken miydi yoksa gözlerimiz de görünen gerçekler mi?
İnsanların acı dolu çığlıkları ve yalvarışları, yanımdan geçen sedyelerin çıkardığı seslere karışıyordu.
Topuklu ayakkabım çıkardığı ses koridorda yankılanırken neler olduğunu sorguluyordum.
Giriş kısma doğru koşarak yöneldim. Dışarda arbede vardı sanki kıyamet kopuyorda kötü zalim insanların yanında masumlar gökten inen bir melek gibi kendini belli ediyordu, korkuları gözlerinden okunuyordu.
Hayat bu kadar kısamıydı 5 dakika önce vardık 5 dakika sonra ise yok.
Korku tüm bedenimi ele geçirirken polis ve askerlerin bastığı hastanemde hasta yakınlarının bağırışı yankılanıyordu.
Bu lanet geceyi yaratan kişinin kim olduğunu merak ediyordum. Kalpsizlik bile onca insanın canına kast etmek için Bi sebep savunuş olamazdı.
Önlümüğün cebine giden titreyen elimle telefonumu çıkardım. İlk çalıştı açtı.
Babamın sert ve kendinden emin sesini duydum "efendim kızım, çok acil değilse kapatmam lazım seni daha sonra ararım."
Hızlı ve telaşlı bir şekilde konuştum "baba acil gelmen lazım" arkadan sandalye itiş sesi duydum sesimi duyunca korkmuş olmalıydı.
Endişeyle "noldu bir sorun mu var neyse cevap verme hemen geliyorum tamam mı korkma beni bekle" dedi. Sanki beni görebilecek gibi başımı salladım. Telefonu kapatmadan. "çabuk herkesi topla gidiyoruz" dediğini duydum.
Sonrası ise telefon elimden düştü ve karanlık.
______________________________________________
Seeeellllammmm
Tanıtımdan merhaba biraz kısa oldu ama olaya biraz giriş yapmak istedim.
Olabildiğince bölümleri uzun tutucam şuanlık kitabı kimsenin okumadığını biliyorum ama sorun yok
Oy verip yorum yapmayı unutmayın sizi seviyorum 🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Segreto
Teen FictionUzun zamandır hayal ettiğim bir kurguydu. Vakit geçirmek için yazıyorum. Umarım beğenirsiniz🖤 Kadın karakterim güçlüdür. Saf ve masum değildir. Kendini ezdirmez* Yayınlama tarihi mart 2021 Di fakattt bazı sebeplerden devam edememiştim yeni ve yenid...
