Aşk Hastalığı

Minik umudumuz

6 ay sonra

Tiniden

J : Ne yazıyorsun aşkım ?

Jorgenin sesiyle kafamı kaldırdım . Bir kaç önce bir kitap yazmaya başlamıştım. Hayatımızı yazıyordum . Sevgiyle her zorluğun üstesinden gelindiğini anlatacaktı kitabım .

T : Edebiyat dersinin ne kadar kötü olduğunu.

J : Tini anlıyorum hayatımızı yazıyorsun ama onu yazmasan ben de rezil olmasam olmaz mı ?

T : Olmaz.  Hem kitap sürekli duygu ağırlıklı olursa sıkıcı olur . Düşük not alınca girdiğin deprasyonu okusunlarda eğlensinler .

J : Ben depresyona girmemiştim bir kere.

T : Girmiştin . Bütün gün konuşmadın . Ben bile senden daha çok konuşmuştum o gün .

J : Ama yine de günü depresyonda bitirmedim . Sen bana ders çalışmayı teklif etmiştin . Gerçi ders çalışmak da pek işe yaramamıştı .

T : Eğer beni izlemek yerine anlattıklarımı dinleseydin işe yarardı . İkinci sınavdan kaç almıştın ?

J : 60 almıştım . Normalde geçiyordum ama hoca yüzünden o dönem edebiyattan kalmıştım . 49 da bırakmıştı beni. 

T : Hatırladım . İlk defa zayıf getirmiştin . Sonra annen karneni görünce seni kovalamaya başlamıştı . Sende Diegolara

Kaçmıştın .

J : Sen nerden biliyorsun ?

T : Annenin bağırışları buraya kadar geliyordu .

J : Ben bunu hiç düşünmemiştim . Keşke senden kopya çekseydim . En azından rezil olmazdım .

T : Gerçekten , sen neden benden kopya çekmedin ?

J : Hoca yan yana oturanlara farklı sorular sormuştu . Ayrıca en önde oturuyorduk ve hoca sürekli bana bakıyordu .

T : Evet o hocanın dersinde kimse kopya çekemiyordu . Hoca sana taktığı için senin kopya çekmen daha zordu.  Hoca sana psikolojik baskı uyguluyordu .

Konuşurken gülüyordum . Kahkahakarımı durduramıyordum . Jorge bir süre beni izledi ama ben durmadıkça sinirlenmeye başlıyordu .

J : Tini sus artık !

T : Duramıyorum .

J : Ben seni durdurmasını bilirim .

Dedi ve yanağıma sulu bir öpücük kondurdu . Sulu Öpücüklerden nefret ettiğimi biliyordu . Ona bir şey yapacağımı anladığı için kaçmaya başladı . Ben karnım yüzünden peşinden gidemiyordum . Ona masanın üstündekileri fırlatmaya başladım. Sürekli bir şeyler fırlatıyordum . Arada bir karnıma küçük ağrılar giriyordu ama umursamıyordum .

Birden karnıma saplanan ağrıyla iki büklüm oldum . Biraz bekleyince ağrı geçti.  Jorge fark etmemişti çünkü benden kurtulamayacağını anladığı için diğer odaya gitmişti . Bir kaç dakika sonra karnıma giren ağrı o kadar kötüydü ki dudaklarımın arasından kaçan çığlığa engel olamadım . O anda anladım . Bu ağrılar doğumun başladığının göstergesiydi .

Çığlığımı duyan Jorge hemen yanıma geldi.

J : Tini ne oldu ?  İyi misin ?

T : Çok iyiyim. Doğuruyorum !

Jorge hemen  beni kucağına aldı ve kapıya doğru yürümeye başladı . Beni arabaya oturunca geri döndü ve daha önce hazırladığımız çantayı getirdi . Arabayı çalıştırdı ve hastaneye doğru sürmeye başladı .

Jorgeden

Trafik yüzünden 15 dakikalık yolu yarım saatte gelerek hastaneye vardık .

Doktoru yoldayken aradığım için hastanenin önünde bizi bekliyordu . Arabanın kapısını açtım ve Tiniyi sedyeye yatırmalarına yardım ettim . Hemen ameliyathaneye götürdüler .

Telefonumu çıkardım ve Diegoya hastanede olduğumuzu anlatan bir mesaj attım .

......

Yerimde duramıyordum . Bir ara beni oturtmaya çalışmışlar beceremeyince vazgeçmişlerdi . Koridordaki taşları ezberlemiştim . Yaklaşık iki saattir içerideydi .

J : Neden bu kadar uzun sürdü ki ?

Dediğim sırada ameliyathanenin kapısı açıldı ve önce elindeki minik bebekle hemşire sonrada sedyede uyuyan Tini çıktı.  Hemşire Tiniyi hangi odaya götürdüklerini söyleyip yoluna devam etti . Biz de odanın olduğu tarafa doğru yürümeye başladık .

........

Tininin  odasındaki koltukta oturmuş Tininin uyanmasını bekliyoruz . Doktor bir saat içinde uyanacağını söylemişti .

Ben bunları düşünürken Tininin uyandığını fark ettim . Hemen yanına gittim .

T : Gördün mü ?

J : Sadece uzaktan.

Bu sırada odanın kapısı açıldı ve beşikteki bebekle hemşire içeri girdi .

H : Annemiz uyandı mı ? Bebeğin karnı acıktı annesi .

Tini yatakta doğruldu ve kızımızı kucağına aldı . Hemşire ona nasıl tutması ve emzirmesi gerektiğini gösterdikten sonra gitti . Tini emzirirken kızımız uyuya kalmıştı . Bir süre sadece uyuyan meleğimizi izledik . Sonra onu Tiniden aldım ve yatağına yatırdım .

Kızımızın ismini önceden belirlemiştik . Kızımızın ismi Esperanza olacaktı çünkü Birbirimize kavuşma umudumuz tükendiğinde ortaya çıkmış ve umudumuzun çoğalmasına neden olmuştu  . O bizim minik umudumuzdu .