Aşk Hastalığı

Sadece Arkadaş

Lododan

Bugün okul var. Geçen gün Diego beni öptüğünde hissetiğim duygular anlatılmazdı. Ona hemen karşılık vermiştim. Nihayet ayrıldığımızda eve beraber yürüdük. Annem beni camdan izliyormuş. Benim mutlu olduğumu görünce

' Bak gördün mü ?  Evlilik o kadar da kötü değilmiş.' Diye sıralamaya başladı. Onu dinlemeden odama çıktım ve her şeyi Tiniye anlattım. Şimdi Hazırlanmalıyım yoksa okula geç kalacağım.
Jorgeden

Sınıfta oturuyorduk. Sınıfın kapısından el ele Diego ve Lodo girdi. İkisinin de gözleri parlıyordu. Benimse en fazla yapabildiğim Tininin elinden ilaç içmek.

J: Bende istiyorum.

T: Ne ?
Olamaz sesli mi düşündüm?  Tini farketmeden kutudan bir tane hap çıkardım.

J: Diego ve Lodo gibi mutlu olmayı.

T: Kiminle ?

J: Sevdiğim kızla.

T: Benden bahsediyorsan boşuna umutlanma çünkü biz sadece arkadaşız. ARKADAŞ.

Konuşamıyordum. Öylece kala kalmıştım. Eğer öğretmen sınıfa girmeseydi Tiniyi umursamadan ağlayabilirdim.

...
Tiniden

Okul bitti.  Jorge o konuşmadan sonra bir daha benimle konuşmadı. Galiba onun kalbini kırdım. Zaten bugün çıkışta benimle gelmedi. Annen kızar dediğimde. Hiç bir şey demeden hızlıca uzaklaştı. Ben yalnız başıma yürürken ve düşünürken yanıma Lodo geldi.

L: Jorge ile aranda ne oldu?

T: Sonunda beni fark edebildiniz Lodo Hanım.

L: Konuyu değiştirmeye çalışma!

T: Of!  Belki Jorgenin beni sevdiğini bile bile ona sadece arkadaşız demiş olabilirim.

L: Niye böyle bir şey yaptın ? Sen de onu Sevmiyor muydun? Jorge kim bilir nasıl üzülmüştür ?

T: Sus Lodo !  Sen beni anlayamazsın.

Koşmaya başladım. Lodonun peşimden gelmeyeceğini biliyordum. Koşarken yanaklarımdan yaşlar süzülmeye başlamıştı. Eve girdiğimde rahatlamıştım.

Jorgeden

Yatağımda yatmış ağlıyordum. Hâlâ Tininin bugün söylediklerini düşünüyordum. Kapının tıklatılma sesini duyunca hemen gözlerimdeki yaşları sildim. Kapı açıldığında bir adet gülümseyen Diego ile karşılaştım. Tabii o mutlu. Benim kızarmış gözlerimi görünce gülümsemeyi kesti ve yanıma oturdu.

D: Ne oldu?

J : Tini bana sadece arkadaşız dedi. Artık anladım bir daha onunla konuşmayacağım.

D: Emin misin ?  Belkide söylemek istediği şey o değildi.

J: Sus Diego ! Sen beni anlayamazsın.

Diego bu sözlerimden sonra çıkıp gitti. Ben de ağlamaya kaldığım yerden devam ettim.
Diegodan

Bu ikisini bir şekilde barıştırmalıyız. Telefon um çalmaya başlayınca düşünmeyi bıraktım . Lodo arıyordu.
Lodo& Diego Telefon konuşması

D: Efendim canım.

L: Nerdesin?

D: Jorgenin yanındaydım. Eve gidiyorum.

L: O zaman olayları biliyorsun. Ne yapıp edip onları barıştırmalıyız.

D: Evet haklısın barıştırmalıyız ama nasıl?

L: Bilmiyorum ama bir yolunu bulacam...