Lododan
Hafta sonu geldi. Hafta sonlarını çok seviyorum. Sabah -yada öğlen - uyandığımda çok güzel bir gün gibiydi. Umarım güzel olur. Hazırlandım ve annemlerin yanına gittim.
LA(lodonun annesi): Kızım bizde senin uyanmanı bekliyorduk.
LB(lodonun babası ) : Evet sana önemli bir şey söylemeliyiz.
L: Ne söyleceksiniz? İyi bir şey mi ?
LA: Buna sen karar ver .
LB: Lafı uzatmayacağım . Evleniyorsun.
Neeeeeeeeeee?
Dışardan sadece başımı sakladım.
LB: Şimdi kiminle ve ne zaman diye merak ediyorsundur . Açıklıyorum.
Lise bitince evleneceksiniz ama birbirinizi tanıyın diye size şimdiden söyleyelim dedik. Haftaya onunla buluşacaksın. Evleneceğin kişi benim İtalya'dan bir arkadaşımın oğlu. Arkadaşımla siz daha çok küçükken bunu kararlaştırmıştık. Zaten onlarda burada yaşıyor. Galiba seninle aynı okulda okuyor. Adını söylemeyeceğim. Süpriz olsun istiyorum.
Babam bunları anlatırken benim de gözlerim dolmaya başlamıştı. Babam sözlerini bitirir bitirmez odama çıktım ve ağlamaya başladım. Annem odama girmesin diye de kapıyı kilitledim. Gözyaşları yanaklarımdan süzülürken düşünüyordum. Diegoyu düşünüyordum. Sevdiğim çocuğu. Ona bir kere bile seni seviyorum demeden başkasıyla evlendiriliyorum. Bide çok normalmiş gibi alışmam için zaman tanıycaklarmış kalsın zamanını da onu da istemiyorum. Sadece Diegoyu istiyorum.
Diegodan
Bugün geçirdiğim en kötü gündü. Babam tek kelimesiyle hayatımı kararttı. Evleniyorsun. Ona karşı çıktım, bağırdım. Ama bu evde benim değil onun sözü geçiyor. Babamın İtalya'dan bir arkadaşının kızıyla evlenicekmişim. Babamın dediğine göre kız güzelmiş. Bide bizim Okuldan mış. Kim olduğunu bilmiyorum . Babam adını söylemedi. Zaten kim olduğunu bilsem ne farkeder ki. Hiç kimse Lododan güzel olamaz. Hiç kimse onun yerini tutamaz . Lodo benim her şeyim. Onsuz yaşayamam. Ona daha bu duygularımı anlatamadım bile ve anlatmayacağım. Onun için hissettiğim bu güzel duyguları hiç bir zaman öğrenemeyecek. Beni bu düşüncelerden ayıran yanaklarımda hissettiğim ıslaklıktı. Evet ağlıyordum. Bugün bu üçüncü ağlayışım. Ne bunları düşünsem Lodo yu düşünsem ağlıyordum. Ama babam anlamıyordu. Şu anda belkide o kız da ağlıyordu. O da belki başkasını seviyordu. Bir ömür yaşayacağımız insanı kendimiz seçmeliyiz. Zorla evlilik olmaz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Hastalığı
Fanfictionİki insan bir aşk . Biri okulun inek kızı TİNİ diğeri ise okulun inek çocuğu JORGE. İkisi birbirini sevmektedir ama birbirlerine itiraf edemezler. İtiraf bir hastalık sayesinde gerçekleşecektir. Hastalığın adı: AŞK HASTALIĞI...
