Beş yaşındaki bir çocuğa iç organlarımız nelerdir diye sorsanız vereceği ilk cevap hiç şüphesiz kalp olur. Böyle öğretilir çünkü biz insanlara, karnımızın hemen üzerinde, kaburgalardan oluşan bir kafesin içerisinde dört odacıklı bir organ olduğu söy...
Merhabalar, umarım hepiniz çok iyisinizdir.^^ Bazı fikirlerinizin değişeceği, dikkatli okursanız çoğu şeyi kavrayabileceğiniz bir bölüm oldu, umarım seversiniz. Paragraflarımız boş kalmasın lütfen, keyifli okumalar. 🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♪
Little Mix - Woman Like Me
Rihanna - Pour It Up
♪
Bir terim olarak çığlık, haykırıştır. Korkunç bir biçimde bağırmak ve de çoğunlukla acı bir şekilde feryat etmektir.
Çığlığın tanımını biliyorum ama zihnimdeki çığlıkları bir türlü tanımlayamıyorum.
Zihnimdeki çığlıkların sesi yok, haykırmıyor ya da feryat etmiyorum çünkü. Attığım çığlıklar oldukça soyut ve ben yardım dilenirken bile kavranılması zor biri olmayı sekiz yaşımda öğrendim.
Hayatın size getirdiği her şey karşısında dik durursanız sizi yenilmez sanırlar. Oysa en güçsüzler yıkılmamak için direnenlerdir çünkü düşmezseniz ayağa kalkmayı öğrenemezsiniz. Hep dik durmak ayakta durmayı öğretir evet, kalkmayı değil. Bu yaşıma kadar tacım düşmesin diye hep dik durdum, başımı eğmedim ama buna rağmen bir kez o kadar yandı ki canım dik durmayı bile beceremeden düştüm. Sadece bir kez. Hayır, ailem öldüğünde değil. Ailem öldüğünde, abim ve Kurt'un verdikleri sözü tutmayacaklarını anladığımda ve en önemlisi, artık büyümem gerektiğini öğrendiğimde. Hepsi farklı şekilde gelişti ama beni götürdükleri nokta her zaman aynı oldu. Herkes kendi gemisinin kaptanıdır derler. Benim kaptanı olabileceğim bir gemim bile yok. Bir şeylere sahip olmayı severim ama hayır, hiçbir zaman özgürce yaşayabildiğim bir hayatım olmadı. Olmayacak da. Olmasın da zaten.
"Kayra?"
Değil Yakut.
Rozeti avucumun içine sakladım ve yüzümde olduğundan emin olduğum şaşkınlık, öfke ve hırs dolu ifadeyi geri gönderdim. Kaburgalarımdan oluşan gardrobumu araladım, birkaç saniye içine bakındım ve kibirle harmanlanmış nefretten oluşan maskemi ustalıkta taktım yüzüme.
