/yandere!\ Dr. Smiley x Reader (Vazgeçtim Devam Ediyor)

kurtarıcı mı?

Korkuyla bayılan bedene baktın. Bayılan kişinin olduğu yerde biri vardı. Ona bakmak için başını kaldırdığında diğer ikisi de ona saldıraya çalıştı. Fakat o, ikisini de yendi. (Amerikan dizisine döndü la)

Daha sonra yanına geldi ve iplerini çözmeye başladı. Seni kurtaran kişi, senden biraz daha uzundu. Kahverengi ve dağınık saçları vardı. O, seni çözdükten sonra ayağa kalkmaya yardım etti.

S/A:
- şey... kurtardığınız için teşekkürler ederim.

???
- oh, rica ederim.

Gözleri yeşildi. Biraz kalın bir sesi vardı.

???
- Ben Conroy.

Elini uzattı. Ne kadar çekingen de sıktın.

S/A
- S/A.

Conroy:
- tanıştığımıza sevindim! Bu arada, buradan çıksak iyi olur.

S/A:
- um... çıkışı... bilmiyorum.

Conroy:
- beni takip et!

Conroy elinden tutup seni çıkışa doğru götürmeye başladı. Çok geçmeden dışarıdaydınız. Burası, senin bildiğin bir yer değildi.

S/A:
- şey... buraları bilir misin?

Conroy:
- tabii ki!

S/A:
- rica etsem... beni ***** a götürebilir misin?

Conroy:
- evet, götürebilirim.

S/A:
-teşekkürler.

Diyip gülümsedin. Conroy iyi birine benziyordu. O da senin yanderen olsa... ne kötü olurdu... değil mi? :d

Bi yarım saat kadar Conroy ile Mia'nın evine doğru yol aldınız. Yolda iyice yakınlaşmış oldunuz. O iyi birine benziyordu. Şimdilik.

Aslında Mia ile tanıştırmak istedin ama Mia bunu pek beğenmeyenler gibine geliyordu. Nasılsa kıskanç bir arkadaş. Conroy seni tanıdık bir yere getirince durdu.

Conroy:
- daha geleyim mi? Yoksa bırakayım mı?

S/A:
- aslında, yeterli. Teşekkürler Conroy.

Conroy çok hafif kızararak cevap verdi

Conroy:
- tabii... rica ederim. Hey S/A

S/A:
- evet?

Conroy:
- şey... telefon?

Gülümsedin. Evet, fazla saf biriydin. Ona çoktan güvenmeye başlamıştın bile. Ki tanışali sadece bir saat olmuştu. O sana, sende ona telefon numaralarınızı verdikten sonra ayrıldınız. Eve gidip her şeyi Mia'ya anlatmak için sabırsızlanıyordun.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Conroy'un gözünden:

Hemen "olay yerine" geri döndüm. Edward ve Thomas etrafı çoktan toparlamıştı. Ne kadar iyi arkadaşlarım olduğunu hatırlayıp tekrar şükrettim. Onları salonda otururken buldum. Salona girer girmez Edward bana sordu.

Edward:
- eee? Tuttun mu manitayı?

Conroy:
- yavaşla Ed, daha yeni tanıştık. Yani daha yeni tanıdı...

Thomas:
- nasıl geçti bari? Sana güvendi mi?

Conroy:
- Evet! Düşündüğümden daha saf çıktı.

Edward:
- boşuna çalışmadık umarım.

Thomas:
- umarım, yoksa üç koca ayı çöp edeceğiz.

Conroy:
- yok. Hatta düşündüğümden daha çok ilerleme kaydettik.

Thomas:
- iyi.

Edward:
- şimdi, hadi bunu ödüllendirelim. Kim pizza ister?

Gülümsedim ve Thomas ile aynı anda elimi kaldırdım. Onun yanındayken cidden fazla stres yapıyordum. Stres beni her zaman acıktırır.

Edward telefonunu çıkarıp siparişi verdi.

Umarım S/A yarınki buluşmaya gelmeyi kabul eder.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Bölüm kısa oldu sorry.

Aklımda bir senaryo vardı ama bunu yaparsam kitabın daha çok uzayacağını fark ettim.

Neyse...

__-Ainsi__- iyi okumalar