Fall Apart

Chapter 2

Chapter 2

Galing sa simpleng text na iyon ay hindi ko inaasahan na magkakalapit kami at mahuhulog sa isa't isa. On my first day in school I clearly set up my mind that I won't get a boyfriend until I graduate. I just can't risk my studies especially if I get my heart broken. But with Inigo, I'm willing to get rid of that. I just feel that it's gonna be worth it.

"Go, love!" He looked at me and then he smiled. I waved my hands but he didn't saw it because he needs to focus on the game.

I smiled. Every time I look at Inigo I just can't help but to admire his face. Ang gwapo talaga ng boyfriend ko.  Kararating lang namin, katatapos lang kasi ng huli naming subject hindi tuloy namin nasimulan ang laro.

"Kararating lang natin ang ingay mo na. Akala mo naman may competition talaga," Sabi ni Gwen.

"Alam mo ikaw, ang bitter mo!" Natatawa kong saad.

"Eh pa'no naman kasi hindi ako pinapansin ng baby ko," Nakasimangot na sabi niya.

Natawa naman ako dun. Napatingin tuloy ako kay Aziel na kalaban ngayon nila Inigo. Naabutan ko siyang nakatingin din sa amin kaya agad akong umiwas ng tingin.

"Naku, baka wala namang pag-asa dun maghanap ka na lang ng iba," Pag-aalo ko sa kaniya.

Agad naman niya akong inirapan at tumawa ng malakas.

"Ano ka ba! Anong akala mo sa 'kin seryoso talaga diyan kay Aziel? Mind you, madami akong potential boyfried, noh!" And then we both laugh together.

Yan ang fighting spirit! Kapag hindi pwede sa isa maghanap ka ng iba.

Kaunti lang ang nanonood ngayon dahil practice game lang naman. Nasakto lang na vacant namin kaya inaya ko si Gwen na manuod. Patapos na ang game at lamang ang kabilang team. Pero kahit ganun ay tuloy lang ako sa pag cheer kay Inigo para naman hindi siya masyadong malungkot mamaya kung talo talaga.

And when the game ended I hurriedly went towards him. He's busy talking to his team and congratulating the winning team that's why I waited for him to come near me. Nakangiti siya pero alam kong malungkot siya. He really loves it when he won a game especially when I'm watching. He would always feel pround but now that they lost I know that he really feels bad.

"Nice game, love!" I said while showing him a thumbs up before saying, "Bawi na lang next game." I smiled while tapping his shoulder.

"Thank you," He said then envelop me in his arms. I quickly wrap my arms on his back. I don't care if he's sweaty 'cause he still smells nice.

"For what?" I look at him without breaking our hug.

"For cheering me up every time," He said sincerely.

"I'm your number one cheerleader you know," I said while wiggling my eyebrows. He only laughs at me and then he excused himself to change his clothes.

"Grabe ka! Iniwan mo 'ko dun," Reklamo ni Gwen nang tuluyan siyang makalapit sa akin.

"Sorry na, sumama ka na lang samin mag lunch libre kita," Pang-uuto ko sa kanya.

"Gagawin mo pa akong third wheel!" Masungit na sabi niya at inirapan pa ako, "Pero sige, basta libre mo." Maya- maya ay sabi niya saka ngumiti ng malaki.

"Kunwari ka pa," Pang-aasar ko na agad niya namang ikina-irap sa akin.

Nagtatawanan kami ni Gwen habang naghihintay kay Inigo hindi kalayuan sa shower room nila nang may huminto sa harap namin.

"Excuse me, you're blocking the way," Masungit niyang sabi habang nakatingin sa akin.

Napalinga tuloy ako sa paligid. We're blocking the way? Nasa gilid lang naman kami at may madadaanan naman siya kung lumihis siya sa amin. Pero dahil mukang wala siyang balak na lumihis ay hinila ko na si Gwen upang gumilid. Saka siya nagpatuloy papunta sa shower room nila kung nasaan din ang locker nila. Hindi pa siya nakapagpalit ng damit at mukang ngayon pa lang magbibihis.

"Ang bango niya kahit pawisan," Nakatulalang sabi ni Gwen, parang nahihibang.

"Masungit naman," Dugtong ko.

Akala mo kung sinong may ari ng daan. Ni wala nga kami sa gitna, e. Kung tutuusin ay makararaan naman siya kasi nga nakagilid na kami! Papansin!

Hindi tuloy maganda ang mood ko nang dumiretso kami sa cafeteria para kumain nang lunch. Na agad namang napansin ni Inigo.

"Are you okay?" Sabi niya habang nilalapag sa lamesa ang binili namin.

"Ah oo, ang init kasi," Sabi ko na lang.

Pagkakain namin nang lunch ay inaya ako ni Inigo na magpahangin sa may garden. Inaya ko si Gwen pero nainis lang siya at sinabing ayaw niya. Two hours ang vacant namin kaya sumama ako, hindi ko lang alam kay Inigo kung may klase na siya. Tinanong ko naman kanina pero hindi naman siya sumagot.

"Nakakapagod," Kakaupo ko lang nang mahiga siya at umunan sa mga hita ko.

"Ang alin?" Sabi ko habang pinagmamasdan ang mukha niya.

Malaya ko iyong nagagawa dahil nakapikit ang mata niya. He looks so peaceful. He's now wearing a black shirt and a pair of pants.

"Ang patunayan ang sarili ko." Our eyes met when he suddenly open his eyes.

Tears are slowly pooling his eyes that's why he shut it again to prevent his tears from falling. After a year of knowing him, five months of being together now I get to know him more and I discover this side of him. He looks so jolly and fun on the outside but he's too soft on the inside.

"When I enter college, my dream was to become the captain of the varsity team. That's why I join the team on my first year here. And then I got in, akala ko malaki ang pag-asa ko na maging susunod na captain ng team lalo na at graduating na ang last captain. My coach really admire my skills in basketball, so I had my hopes up." He even smile after telling me that. I didn't say anything and just let him talk.

"Pero nang in-announce na assistant captain lang ako at ang captain ay si Aziel, nanghina ako. Akala ko kasi... ako na talaga. Hindi pala." I can hear the bitterness in his voice.

"Magaling ka rin naman ah." pag-aalo ko.

"Pero mas magaling siya sa 'kin," nakangusong sabi niya sa akin.

Ano ba yan, parang bata! Gusto ko sanang tawanan ang itsura niya pero ang seryoso kasi ng usapan.

"Ahm siguro... mga ten percent lang?" I said to lighten up the mood.

He glared at me but I can see that he's surpressing his smile. Pero nang tumawa ako ay hindi na niya napigilan ang sarili at natawa na din.

"Tss. I thought you're comforting me!" 

"Don't worry because for me you're the best! Mas magaling ka pa dun sa Aziel na yun, para nga lang tuod yun sa..."  I didn't finish what I'm suppose to say when someone cleared their throat.

Nang lumingon kami ay nandun ang dalawa sa team mates ni Inigo kasama ang captain nila. Napatulala ako at inikom ng mabuti ang mga labi dahil sa huli kong sinabi na malamang ay narinig nila. Sigurado ako roon dahil nakangisi ang mga kasama niya. Dali namang bumangon si Inigo para harapin sila samantalang ako ay hindi makatingin sa kanila lalo na sa lalaking masama ang tingin sa akin.

"Ipinapatawag tayo ni coach, meeting daw. Tinatawagan kita kaso di mo sinasagot kaya hinanap ka na namin," Sabi nung isa.

Agad namang tumayo si Inigo kaya ganun din ang ginawa ko. Pinapagpag ko ang nadumihan kong palda ng lumingon siya sa akin para magpaalam. May pang-aasar sa kaniyang ngiti kaya agad ko siya inirapan. Sana lamunin na lang ako ng lupa.

"Pasensiya ka na sa girlfriend ko, Azi. Masyadong bilib lang talaga 'to sa 'kin," Sabi ni Inigo kay Aziel.

Wala naman siyang reaksiyon at tumango lang sa sinabi ni Inigo pero masama pa rin ang tingin niya sa akin. Hanggang sa tuluyan na silang umalis ay para akong hihimatayin sa kakahiyan.

Bakit ba kasi lagi na lang siyang sumusulpot bigla!