" ငယ်! ကိုယ့်ကိုဘာလို့ရှောင်နေတာလဲ? "
" မ..မရှောင်ပါဘူး "
" မလိမ်နဲ့ ငယ် မနက်ကတည်းက ကိုယ့်ကို မြင်တိုင်း ထွက်ပြေးသွားတာ "
တကယ်တော့ ယွန်းဂီမနေ့ညက နမ်းလိုက်တဲ့ကိစ္စကြောင့် ရှက်ပြီး ထယ်ယောင်းကို ရှောင်နေမိတာပါ ဒါမဲ့ တစ်အိမ်တည်းနေတဲ့သူကို ရှောင်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ
" ...ဒယ်ဒီ ငယ် အီးအီးပါချင်လို့
သွားတော့မယ် "" ခဏ! "
" ဟာဒယ်ဒီ ငယ်အီးအီးပါတာကြည့်မလို့လား "
" အွန်း ကြည့်ချင်လို့ "
" ဟာ... အွတ် "
ထယ်ယောင်း ရှောင်ပြေးနေတဲ့ ငယ့်နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်
အရှက်ကြီးတဲ့ကောင်လေးကတော့ ပါးတွေပင်နီလို့" နောက်ခါ ကိုယ့်ကိုရှောင်ပြေးရင် နှစ်ဆပို
နမ်းမာ ပြွတ်စ်~ "" အင့် ဟို..ဖယ်တော့ ဒယ်ဒီ! "
ယွန်းဂီ့မာ ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး အခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားတော့တယ်
^ အာ..ဒီကလေးကတော့ >< ^
_______________________________________
နောက်နေ့မနက် ထယ်ယောင်းရုံးသွားတော့မဲ့အချိန် ⏰
" ငယ် ဒယ်ဒီ ရုံးသွားတော့မယ် အိမ်ပြင်မထွက်နဲ့နော် လူဆိုးတွေဖမ်းလိမ့်မယ် ကြားလား "
" ဟုတ် ထွက်ဘူး ဒယ်ဒီရော
မြန်မြန်ပြန်လာနော် 🥺 "" အင်း ငယ်ဘာစားချင်လဲ ကိုယ်ရုံးဆင်းရင် ဝယ်ခဲ့မယ် "
" ဟင့်အင်း ဒယ်ဒီဘဲ အိမ်ကို
မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့ "" အားရား ဟုတ်ပါပြီဗျ 😆 "
" ဒယ်ဒီ ခဏလေး! ~ ပြွတ်စ် ~ "
ပါးကို အနမ်းပေးပြီး ရှက်ကာထွက်ပြေးမယ်ပြင်တဲ့ ယွန်းဂီ့လက်ကို ထယ်ယောင်းဆွဲပြီး ရင်ခွင်ထဲသွင်းလိုက်တယ် ယွန်းဂီ့မေးရိုးလေးကို ကိုင်ပြီး အကူအညီမပါဘဲ ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းအား ထယ်ယောင်း နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်
အပေါ်နှုတ်ခမ်းကို တစ်လှည့် အောက်ကိုတစ်လှည့်စီ စုပ်ယူပြီး လျှာကို ယွန်းဂီ့ခံတွင်းထဲ ထည့်လိုက်တယ် လျှာအချင်းချင်း ရစ်ပတ်ပြီး စွဲမက်ဖွယ်အရသာကို ခံစားနေတုန်း ရင်ဘတ်ကို ခပ်ဖွဖွထုလာတဲ့ အကောင်ငယ် ပြွတ်စ်ခနဲ မြည်တဲ့အထိ စုပ်ယူလိုက်ပြီး လွှတ်ပေးလိုက်တယ်