တစ်လခန့်ကြာသော် * ဒယ်ဂူကပြန်ရောက်ပြီး.... *
ဒီနေ့ ယွန်းဂီ အိမ်မာနေရတာပျင်းသည်မို့ ထယ်ယောင်းနဲ့အတူ ရုံးကိုလိုက်သွားသည်...
ယွန်းဂီ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ဒယ်ဒီမျက်နှာလေးကို တစ်စိမ့်စိမ့် ထိုင်ကြည့်ရင်း သဘောကျနေတယ်
" ငယ် ကိုယ့်မျက်နှာမာ ဘာရှိလို့လဲ "
" ဘားမှမရှိပါဘူး ချောလို့ ဟီး >< "
" hk! ပျင်းနေပြီလား ငယ် ဘာစားမလဲ ဒယ်ဒီ
မှာပေးမယ် "
" ဟင့်အွန်း ဘာမှမစားချင်ဘူး "
" ဒါဆို ဒီ အဆောက်အအုံကို
ပတ်ကြည့်ချင်လား "
" အဲ့လို ရလားဟင် "
" ရတာပေါ့ သွားရအောင် ဒယ်ဒီလိုက်ပို့မယ် "
" ဟုတ် "
ထယ်ယောင်း ယွန်းဂီ့လက်ကို ဆွဲပြီး ရုံးခန်းထဲကထွက်လာလိုက်တယ်...တစ်ချို့ဝန်ထမ်းတွေကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို လိုက်ဖက်လွန်းလို့ အားကျလို့မဆုံး ဖြစ်နေကြတယ်
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
" Wow! ဒယ်ဒီ အဆောက်အအုံကြီးက အကျယ်ကြီးဘဲနော်~ "
" အွန်း ငယ်သဘောကျလား "
" အရမ်းဘဲ! ဝါးးးး လှေကားတွေ
အများကြီးဘဲ "
" ငယ်! ပြေးမဆင်းနဲ့ လဲကျမယ် "
" ဒယ်ဒီကလည်း မကျပါဘူးး..အားး!! "
" ငယ်!!!! "
လှေကားပေါင်းအမြောက်အမြားကို ပြေးဆင်းတော့ ခြေချော်ကာ ပြုတ်ကျသွားတဲ့ ယွန်းဂီ...
" ငယ်... ငယ် မျက်လုံးဖွင့်ပါအုန်း ကိုယ့်ကို မနောက်ရဘူးလေ ငယ်! အစောင့်တွေ!!! "
" Boss! "
" မြန်မြန် ဆေးရုံကားခေါ် မြန်မြန်! "
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ "
ထယ်ယောင်း သတိမေ့နေတဲ့ ချစ်ရသူကိုကြည့်ပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပြစ်သာတင်နေမိတယ် သူသာ တားလိုက်ရင် ယွန်းဂီခုလို ပြုတ်ကျမည်မဟုတ်...
^ ငယ်ရာ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပါအုန်း 💔 ^
![Baby Boy 💕 [ Completed ]](https://img.wattpad.com/cover/261685458-64-k203632.jpg)