He's a SEXUAL HARASSER that HUNTS ME?!? (ON HOLD)

Harassment#01 - Meeting

CHAPTER 01 -REVISED-

----

-Flashback-

Bumuntong hininga si Ryuuji at dahan dahang lumapit sa harap ng mesa ni Akira. He cleared his throat then he spoke in a quiet trembling voice saying, "Ah, Uhm... M-ms. Pres...."

Tumingala't napatingin si Akira kay Ryuuji at tsaka nagtanong ng "Ano yun?"

At dito'y napabuntong hininga ulit si Ryuuji at nanahimik pa ng ilan pang segundo bago nagsalita muli.

"Ano... Ms. Pres...*gulp* A-alam mo kasi... ano... G-gusto kita... P-pwede bang... manligaw... s-sayo?" sabi ni Ryuuji na nautal utal pero mabilis na sumagot si Akira saying,

"Sorry, pero... hindi ako interesado."

Marahang napayuko si Ryuuji sa sagot na ito ni Akira at ilang segundo pa'y bigla itong napa-bow at napasabi ng "Excuse me!" then sabay takbo paalis.

Gulat na napasigaw si Akira ng "Teka!" pero sa bilis ng takbo ni Ryuuji ay naiwang nakatulala't nakanganga na lamang si Akira sa kinatatayuan nya na hindi makapaniwala sa nangyari...

T-teka... anong eksena to? Parang alam ko sa pelikula lang to nangyayari ha...

-End of the Flashback-

---

Akira was already on her way back home. Naglalakad sya ng medyo padabog sa gilid ng kalsada. At dahil dito ay napapatingin sa kanya yung ibang taong nadaraanan nya pero kahit ganun ay hindi nya ito iniintindi at dere-deretso lamang sya sa paglakad ng mabilis.

Aish!! Nakakabwisit! Bugbugin ko kaya sya?! Ang lakas ng loob nya na tumakbo't iwan lahat ng gawain sakin pagkatapos ko syang mareject?! Ha! Ang babaw! Is he even a man?! Grabe! That was the very first time that I'd ever encounter such a guy in my whole life! I mean, sa lahat ng nagconfess sakin, sya lang ang bukod tanging tumakbo pagkatapos mareject! Most of all those who confessed to me and got rejected usually beg or kneel down in front of me pero sya?! Ha! He run away like a princess in a fantasy movie! tumawid si Akira sa kabilang kalsada at nagpatuloy sa paglakad.

Grr! Nang gigigil talaga ko kapag naaalala ko! Thanks to that, I'm coming home late! Aish! Iniiwisan ko pa namang umuwi ng gabi dahil sa over protective father ko tapos eto't gabi na't pauwi palang ako! Aish! Naalala ko tuloy yung last time na umuwi ako ng gantong gabi na din. I was in my 2rd year at kahahalal lang sakin bilang President ng Student Council. Syempre kailangang magpabibo. One time nung malapit na yung school fest, just like this time, nagkaroon ng abirya at kailangan namin tapusin yung mga trabaho nung araw na ring yun. Grabe inabot kami ng past 10 and guess kung sino yung sumundo sakin sa labas ng school... no other than the BARANGAY TANODS. Yes, and they were so many! Hiyang hiya ko nun at parang piling ko gusto ko ng lamunin ng lupa nung pinasakay na ako sa Patrol Car! Tch! Talo ko pa kriminal! Aish! I thought I'm going to die on the spot at that time! Can he stop treating me like a child?

Well, hindi naman sa ikinahihiya ko yung way ng pag aalala ng father ko. Naiintindihan ko naman sya since alam ko namang I'm the only girl on his 4 children pero... HELLO! Reporting to the Tanod that I'm missing kahit alam naman nya kung nasan ako, duh! That's too exaggerative na noh! Doesn't he trust his strong and brave daughter? Kahit na slim at thin tong mga braso ko, kaya kong manapak ng malakas noh! Ni wala ngang magtangkang galitin ako sa school eh! Aish! It really irritates me!

Nakarating na si Akira sa kanto ng eskinita nila. Tanaw nya sa kabilang bahagi ng kalsada ang isang mini park na napapalibutan ng mababang gray granite walls na nagsisilbing plant box ng mga flower bushes. Isa tong maliit na park na may maliit na fountain sa gitna. May apat na bench sa loob, light post at ilang puno sa bawat pagitan ng mga bench.