Once Again

Kabanata IV |Welcome Party|

"Alli's Point of View"

"Teka tama ba narinig ko?"

"Pinsan mo si zind?" Tanong ko ng napatingin agad kay hanna nang sabihin niya yun, may halong pagkataka ito. Nakita ko rin nagulat si hanna na parang may nasabing hindi dapat, ngunit agad rin ito napalitan ng tawa.

"I mean may pinsan akong torpe, bigla ko siyang naalala" tugon naman niya ng may konting tawa. Medyo awkward na may pakamot sa ulo.

Napa-okay nalang ako kahit hindi ako masyadong na convince sa sinabi niya, ngunit naniniwala naman ako kay hanna, kung pinsan man niya si zind bat niya naman itatago sakin yun? Kaya nawala rin sa isip ko at naupo na lamang sa aking lamesa.

Pagkatapos ko tapusin ang aking trabaho ay ka agad ko ng inayos ang dadalhin pauwi. Saglit ko rin tinignan ang aking cellphone kung anong oras na.

7:43 PM

Hindi ko namalayang gabi na, hinahanap ko si hanna para sana magpaalam na ngunit nagulat ako na wala ng teachers na naiwan rito at saktong napatunog ang aking cellphone kaya tinignan ko ito.

From: Hanna
"Alli punta ka rito sa lleontu place. May pa welcome party para kay professor zind. Hindi kita nasabihan kanina dahil busy ka sa ginagawa mo."

Agad naman akong nagreply.

To: Hanna
"Hindi na, gusto ko na makauwi at makapag-pahinga."

Binulsa ko na ang aking cellphone at lumabas na, sinara ko rin ang pinto at pinatay ang ikaw dahil ako lang naman ang naiwan rito.

Malapit nako sa parking lot nang tumunog ulit ang aking cellphone.

From:Hanna
Sent a photo.

Pinindot ko ito at nakita ko kung anong itsura ng lugar at mga fellow techers kong naguusap. Nakita ko rin si zind na naka poker face lang as always.

From: Hanna
"Punta kana. Hinahanap ka ni Mr. Zind"

Nagulat ako ng mabasa yun. Ramdam ko ang pintig ng puso ko.

From: Hanna
"Sige na, walang kinakausap si mr.zind kundi ikaw."

Hindi ko alam kung pupunta ba ako hindi, parang may nagpipigil sa akin na wag na lang, pero meron din nagsasabi na pumunta.

Kasalukuyan kong pinapaandar ang aking sasakyan sa destinasyon ng aking tahanan ng bigla ako akong lumiko.

At sa huli napagdesisyon kong pumunta na lamang ron hindi para kay zind kundi para sakin. In the end, concern pa rin talaga ako sa kanya. "Not being aware that everytime you're being involved, I just also want to be involved too."

"I care. I always care and this is my problem."

Pagkarating ko ron ay may kanya kanya silang mundo. Nakita ko rin si hanna kausap si leo, pupuntahan ko dapat sila ng may nagsalita sa gilid ng pintuan.

"I thought you were not going." sabi ni zind habang nakatayo may pagka-seryoso ang mukha na ikinagulat ko naman.

Tinignan ko lang siya.

I just realised " Time did change but my feelings did not". Even though i know you loved someone else.

"I've always liked you" and it's sucks.

"Let's take a seat" sabi niya at sabay kami naupo katabi nila hanna. Di nila kami napansin dahil mukhang maganda ang usapan nila ni leo.

"May pa welcome party palang hinanda". sabi ko pagkatapos naupo.

"I'm not really sure kung pano ako napunta rito" sabi niya na parang hindi makapaniwala. Natawa ako ron dahil alam kong hindi siya mahilig sa ganito.

"A big haplos sa naka-pagpapunta sayo rito" Sabi ko na lamang habang natutuwa.

"Pinapunta ako nang head natin rito. He said may importante raw siyang sasabihin tapos pagkarating ko ay may mga fellow teachers na ditong kumakain." Sabi naman niya na ikinatuwa ko. He was like a child throwing tantrums

Medyo nagbago na expresyon ng mukha niya di tulad kanina na seryoso lang, ngayon magaan na ito.

"Have you had your dinner?" Tanong niya

"Not yet, sa bahay nalang" tugon ko naman

"Oh, okay if that's what you want, but there's food here, may mga binili sila." Sabi nito

Wala rin naman akong gana kaya tumangi na ako

"I have no appetite to eat so it's a no" kaswal kong sagot.

"You've not changed, di ka parin kumakain tuwing may iniisip ka" sabi niya na ikinatingin ko.

"So naaalala niya?".

"Not really" Sagot ko nalang sabay uminom ng tubig.

"You've also not changed too, you're as cool-headed as always" sabi ko ng wala sa sarili.

Napatingin ako sakanya dahil wala siyang naging tugon ron at gulat ako ng nakita ang mukha niyang nagulat sa sinabi ko.

May halong pagtataka ang mukha niya na medyo nasiyahan.

"I thought you were forgotten me" sabi niya ng pabulong pero narinig ko naman.

"I do? I thought you were the one who forgotten about me?" Balik tanong ko na may halong pagtataka.

"Oh so we thought the same way" sabi niya na may halong konting tawa.

Hindi ko alam ang dapat na irereact ko, may parte na natutuwa ako dahil hindi niya pala nakalimutan ang aming pagkakaibigan pero may parte na hindi dahil iba ang tingin ng aking puso. "You taught me how to like but not how to stop it"

Napangiti na lang ako at nag excuse muna na pupunta ng restroom.

Nakatingin ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang reflekyon ko. "This is so tough. Coincidence is so ridiculous"

"Meeting you again is a challenge."
"I think time has reason why this happening. Why am i able to encounter you here.
Whatever the reasons is, i hope liking you can fade this time."

Pabalik na ako ng may makita akong kausap ni zind na nakatalikod sakanya at dahil kilalang kilala ko kung sino yun kaya naman mas pinili ko na lamang umuwi na.

"I think my wish to fade my feelings, can really work this time. It's hurts like hell."

Pinuntahan ko na kung saan ko pinarking ang kotse ko at pinaandar na ito.

"That woman is the one he loves."

A/N: Happy good day to y'all.