Once Again

Kabanata Vlll |Apartment|

"Alli's Point of View"

Tingiling ting tingiling~

Pagkabangon ko ay naligo nako at inayos ko na agad ang mga gamit bago dumiretso sa kusina para magluto ng almusal.

Pagkatapos ko kumain ay kinuha ko na ang mga gamit ko at isinara ang pinto.

Pamunta na ako ng elevator at ipriness ang 1st floor.

Ting! Door opens.

Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ay parang bang huminto ang utak ko at hindi nakagalaw agad. Sabay kami napatingin sa isa't isa na tinatawag rin nilang "eyes lock" Sa tingin ko ikatlo na itong nangyari sa'min, nung ikauna ay yung first time ko siyang makita sa university, pangalawa yung inintroduce siya ng head. Suki yata kami ng kasabihang eyes lock na yan. Kitang kita ko rin na nagulat siya pero kaagad rin bumalik sa natural niyang expresyon.

"Good morning". Pamumutol ni zind.

"Good morning din, Ano pala ginawa mo dito?" May konting pagkagulat ang tanong ko sakanya dahil hindi ko makailang napapatanong ang isip ko kung anong ginagawa niya rito ng gantong oras.

"I'm in room 4 in 2nd floor." Kaswal niyang tugon at napa-ahhh at tangi na lamang ang naging tugon ko ron.

"Hindi yata pabor sakin ang Mundo dahil, mukhang hindi rin niya sinasadyang parehas kami ng apartment na tinutuluyan."

"Sige mauna na ako" Pagpapaalam ko sakanya at agad ng naglakad.

"Wait, Sabay na ako. papunta na rin ako" paghahabol naman niya sakin.

"Sige" sabi ko nalang dahil parehas naman din kami ng destinasyon.

Narating namin ang parking at pupuntahan ko na dapat ang kotse ko nang sinabi niyang sa kotse na lang ako sumakay.

"Do you mind?" Tanong niya

"Ahh, it's okay. May sasakyan ako, ayun". Sabay turo ko sa kotse kong nakaparada sa di kalayuan.

"Okay, ako nalang sasabay sayo." Sabi niya ng ikinagulat ko. "Eh why?".

"Sige" may pag aalinlangan kong sabi sa kanya at dumiretso na sa kotse ko, nang sumakay na siya ay agad ko na itong pinaandar.

"Mabuti naman na kalagayan mo?" tanong niya

"Oo naman" kaswal ko tugon sa kanya.

"Umuwi kana agad kagabi, mabuti naman kung ganun". sabi niya ng hindi kami naglilingunan. Sa daan lang ako nakatingin at hindi ko makita ang reaksyon niya sa pagkasabi niyang yun. Malumanay at magaan lang.

"Wala na rin naman akong dahilan para mag-stay pa ron dahil simula't sapul ikaw pinuntahan ko don."

A moment of silence bago siya nagsalita muli.

"I've been thingking, sabay na lang tayo lagi pag papunta or pauwi. Were in same destination after all". Offer niya nang lumingon sa akin at ibinalik rin agad sa bintana.

Nilingon ko lamang siya at bumalik uli sa daan.
Hindi ko rin alam kung papayag ako o hindi kaya wala akong sinabi rito.

"At least, We can save some of our expenses". Napaisip ako, may punto rin siya at wala naman masama kung magsabay kami.

"Hmm pwede rin". Tugon ko na lamang.

"That's settled then, Bukas, yung kotse ko naman gamitin natin". Sabi nito ng hindi ako hinaharap. Teka teka, anong settled?ang alam ko hindi pa ako pumayag sa sagot ko.