~Zeka Küpü Sherl~

~4.Bölüm~

Sherlock kafasını kaldırıp Y/N'ye baktığında onun sıcak bakışları ile karşılaştı ama Y/N hemen bakışlarını kaçırdı o gerçekten Y/N'ydi, uzun yıllardan sonra ilk defa onu görüyordu

Zil çalınca Y/N hemen sınıftan ayrıldı çünkü Sherlock'un onun peşinden geleceğini biliyordu. Y/N kızlar tuvaletine girdi. Sherlock kapının önünde durdu içeri bakındı ama kız yoktu içeri girdi kapıyıda süpürge ile tutturdu. Y/N Sherlock'un peşinden geldiğini biliyordu ama kızlar tuvaletine giremezdi değil mi? kafasını uzatıp baktığında kimse yoktu rahatlamış bir şekilde nefesini verdi

Sonra Sherlock onu duvara sıkıştırdı Y/N şaşkın bir şekilde Sherlock'un masmavi gözlerine bakıyordu ama o gözlerde kıvılcımlar çalıyordu ama Y/N biliyordu ki o kıvılcımların altında azda olsa sevgi vardı bunu o gözlerde görebiliyordu. Sherlock sinirliydi tek kaşını kaldırdı.

"Seni Mycroft mu gönderdi gene!?

Y/N'nin gözleri doldu

"Şimdide duygu sömürüsü mü yapıyorsun"

"Sherl beni bir dinle lütfen"

"Bana ismimle hitap et"

Y/N yumruklarını sıktı çünkü onu dinlemiyor her şeyi yanlış anlamaktan vazgeçmiyordu.

"Sherl beni-"

"BANA İSMİMLE HİTAP ET DEDİM SANA!"

"SHERL BENİ DİNLEYECEK MİSİN YOKSA YANLIŞ ANLAMAYA DEVAM MI EDECEKSİN"

"Her şey ortada Y/N yanlış anlaşılacak bir durum yok"

Y/N'nin gözünden bir damla düştü ama Sherlock hala ona karşı soğuktu

"Bu okuldan gitmen gerek"

Y/N bir şey demedi Sherlock süpürgeyi kaldırdı ve kapıyı açtığında bir çok kişi onun kızlar tuvaletinden çıktığını görünce ona sataşıyor hakaretler ediyordu ama Sherlock kimseyi umursamadı Watson ise Sherlock'un yanına koşarak geldi

"Sherlock orda ne oldu herkes senin
Y/N'ye tecavüz ettiğini düşünüyor"

"Öyle bir şey yok Watson sadece onunla konuştum bu okuldan gitmesi lazım"

"Ne? Neden?"

Sherlock sinirliydi ,sustu Watson onun sinirli olduğunu bildiği için üstüne gitmek istemedi belki siniri geçtiğinde anlatırdı ama hiç sanmıyorum Sherlock her zaman gizliydi ve inatçıydı.

Y/N'nin ağladığını gören Mary ve Molly koşarak yanına gitti ama ikiside Sherlock'un böyle bir şey yapmayacağını biliyordu peki ne olmuştu da Y/N ağlıyordu. Mary merakla sordu

"Sen iyi misin? Ne oldu orda?"

Y/N onları dinlemiyordu, onların arasından sıyrılıp sınıfa gitti göz ucuyla sınıfa baktığında Sherlock'u göremedi onu son defa olsada görmek istiyordu göz yaşlarını sildi çantasını aldı ve otobüse binmek için durağa gitti.

Duraktaki banka oturdu yüzünü ellerinin içine aldı ve hıçkırıklara boğuldu Sherlock neden ona bir şans vermiyordu neden onu dinlemek istemiyordu.

Otobüs geldiğinde gözlerini sildi burnunu çekti ellerini birbine sürttü üşümüştü ama otobüs sıcaktı. Yol boyunca Sherlock'u düşündü eskiden onunla yaşadığı anıları Sherlock'la ilk defa

Bu bölüm çok kısa olmuş olabilir diğer bölümleri daha uzun tutmaya çalışacağım oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorummmmm ♡♡♡