~Zeka Küpü Sherl~

~13.Bölüm~

Baya uzun zamandır YB yayımlamıyorum biraz ara vermek istedim dersler baya yoğunlaştı bu sene LGS'ye gireceğim içinn çalışmalarım daha yoğunlaştı neyse konuyu uzatmayayım sizleri çok özledimmmmmm sizleri seviyorumm

Hatırlatma:

"Bu yüzden benimle de 1 yıla yakın bir süre boyunca konuşmadı aslında hala konuşmuyor ama"

                              ***

Sherlock gözlerini hiç kırpmadan tavanı izliyordu çok düşünceli olduğu yüzünden anlaşılıyordu, Watson onun bu halini görünce haliyle endişelendi ama  ellerinde Sherlock'un ilgisini çekeceğini düşündüğü bir vaka vardı bu Sherlock'un keyfini yerine getirebilirdi

"Sherlock,bak orda 10 saat boyunca aralıksız durdun ne konuştun ne hareket ettin"

İç çekti çünkü Sherlock onu duymamıştı bile

"Elimizde baya bir vaka var ama senin ilgini çeken bu olabilir"

Sherlock'un başucuna bıraktı ve evden ayrılmak için aşağıya indi Bayan Hudson tıkırtıları duyunca merak etti ve kimin aşağıya indiğini öğrenmek için odasından çıktı ama Watson'un endişeli yüzünü görünce merak etti Watson endişeli demekse Sherlock'a bir şey oldu demekti ve Sherlock'a bir şeyler olmasını istemezdi Sherlock'u kendi öz çocuğu gibi severdi. Watson'u durdu

"Ah Watson ne oldu sana böyle iyi misin?"

"Yukarı çıkıp bakabilirsiniz"

Bayan Hudson anlamamış gözlerle Watson'a bakıyordu ne demek istediğini anlamadı aklına kötü şeyler geldi ya kendine zarar verdiyse ama böyle bir şey olsaydı Watson çoktan müdahale ederdi yada Watson gittikten sonra bir şeyler yaptı

Bayan Hudson böyle kötü şeyler düşürken Watson çoktan dışarı çıkmıştı Bayan Hudson hızlı bir şekilde yukarı çıktı. Sherlock'u öyle hareketsiz  görünce şaşırdı ama kendine kötü şeyler yapmadığı için sevindi

Sherlock'un böyle hareketsiz bir şekilde oturmasıda iyi bir şey değildi çünkü Sherlock bir kez daha böyle bir durum yaşamıştı, bir hafta boyunca hiçbir şey yememiş içmemiş ve konuşmamıştı böyle olmasının sebebi

Kariyerinin tam zirvelerindeydi büyük bir davaya bakıyordu ama abisi ona  bir mektup getirdi ve davayı her şeyi bıraktı resmen hayattan kopmuştu mektupta ne yazdığını hiç kimse bilmiyordu  düşüncelerinden sıyrıldı endişeli bir şekilde

"Sherlock"

Sherlock'un cansız bir varlıktan farkı yoktu. Bayan Hudson başucunda oturup saçlarını okşadı normalde Sherlock buna hayatta izin vermezdi ama bu durumdan faydalanarak elleri saçlarına gitti ama telefonundan gelen bir ses sayesinde irkildi . Bayan Hudson telefonu alıp üstten bir baktı sonuçta Sherlock onu görmüyordu bile, mesajın kimden geldiğine bakınca dudakları yanaklarına doğru kaydı.

"Y/N sana mesaj atmış Sherl bakmaycak mısın?"

Sherlock'un sadece bedeni ordaydı aklı başka yerlerdeydi

"Peki o zaman ben aşağıya inip işlerime devam edeyim Y/N ile konuşacak şeyleriniz vardır"

Dedi ve keyifli bir şekilde ordan ayrıldı. Sherlock telefonuna bakmak ve bakmamak arasında kaldı Y/N'nin ne yazdığını tahmin etmeye çalıştı ama birden çok seçenek vardı bu yüzden ne yazdığını tahmin edemedi zaten Sherlock'un Y/N'yi sevmesinin nedeni onu çözebilmiş değildi garip bir kızdı ve bu garipliği Sherlock'a göre onu çekici yapıyordu çünkü Sherlock'ta merak uyandırıyordu düşüncelerinden sıyrılıp yattığı yerden doğruldu ellerini birleştirdi ve telefona bakmaya başladı.