Four and a Half

Careless Whisper

Chapter 5

Juneey's POV

FINALLY IT'S FRIDAY! 'Di na ako makapaghintay, aaah shopping time bukas but I still have to worry about today. Nasa mind ko parin yung nangyari nung Monday. Nakakahiya pero nakakakilig din naman. Uuugh, 'di ko maintindihan.

****

"Hi girls, kamusta?" masaya kong sabi.

"Ikaw ang kamusta?!" tanong ni Charlotte.

"Okay lang naman."

"Abot tenga ang ngiti natin Juneey ah!" sabi ni Blaine.

"Lumalove life kasi!" dagdag ni Janela.

"Hoy kayo ah!" Sana nga. Pabulong kong sabi.

"Ano sabi mo June?" tanong ni Charlotte.

"Ha? Wala, sabi ko punta na tayo sa classroom. Hihi."

Pagpasok namin sa classroom, si Max agad ang nakita ko, panay ang tingin niya sa akin, nakakailang. Agad akong umupo sa upuan ko na two seats away lang kay Max. It feels different, ngayon ko lang to na feel kahit ilang months na yung lumipas simula ng first day ng senior year. Pagkatapos ng klase namin we bought a box of pizza for our miryenda.

"Bukas girls ha?" excited na sabi ni Janela.

"I won't forget that, girl." sabi ko sa kanya.

"Especially me!" sabi ni Cha.

"Me either." sigaw ni Blaine.

Sabay kaming nagtawanan. Magcocommute na naman kami sa pag-uwi pero syempre nakapag-adjust namana ako, 'di na masyadong mahirap para sa akin ang magcommute.

***
Janela's POV

Shopping day!

Tinawagan ko na ang barkada kung handa naba sila. Natural, yung mga yun? Di yun papahuli sa shopping no.

Sabi ko sa kanila na sa mall nalang kami magkita.

Yey! Excited na ako kasi 'di pa namin na try na mag commute papuntang mall, hinahatid o sinusundo kasi kami, kaya yun hindi kami sanay.

"Manong, dadaan po ba 'to sa mall?" tanong ko kay manong driver.

"Oo miss!"

Sumakay na 'ko pero di maayos ang aking pagkaka upo dahil dito sa katabi ko na ayaw umurong.

"Ah excuse me, kuya pwede umurong ka ng konti?" pahintulot ko dun sa katabi ko na ayaw umurong. Para na akong sardinas dito eh, ang laki-laki pa ng space dun sa right side niya. rrrrr!

At wow ha! 'Di pa talaga ako pinakinggan. "How ignorant!"

Sandali.. ako pa pinapatamaan nito? Ako? Ignorant? Ang yabang ha! Tinanong ko lang naman s'ya kung pwede umurong, ignorant agad?

"Huuy! Ako ignorant? Baka ikaw."

"Alam mo miss, ganito kasi pag sumasakay ka ng jeep.. Teka, ngayon ka lang ba nakasakay ng jeep?"

"Ano ba pake mo?" pagtataray ko at 'di na niya ako sinagot dahil binalik na niya ang kanyang earphones sa tenga niya.

Sa sobrang inis ko, 'di ko na namalayan na andito na pala ako. So 'yun, bumaba na 'ko at bumaba din yung mayabang na 'yun.

Hays, whatever! Makapasok na nga lang para lumamig ulo ko.

Habang naglalakad ako parang may sumusunod sa 'kin. Nung paglingon ko, yung mayabang lang pala.

Bakit ba 'to sumusunod? Wait lang.. di kaya-

Lumingon ako sa kanya then tiningnan lang niya ko at tiningnan ko rin sya at bumulong ng..

"Siguro, crush ako nito." tapos tumalikod na at naglakad ulit.

"Feeling mo naman miss!" sigaw niya at pumasok na sya dun sa isang store.

What the.. Narinig niya? Nakakahiya! Ang hina kaya ng pagkasabi ko. Bakit ko ba kasi sinabi yun? Tss. Lord, pwede nyo na po 'ko ibaon sa lupa. Kapal ng mukha kooo!

Bahala na nga.. Buti pa, hahanapin ko nalang sila.

Nung nahanap ko na sila, namili na kami ng mga clothes, shoes at konting accessories tapos kumain then sinamahan namin si Wendel na bumili ng shorts. Ang landi talaga!

Pagkatapos nun ay nag arcade kami then umuwi na kami. Nasira tuloy araw ko dahil dun sa lalaking yun.

Sana 'di ko na ulit makita yung mayabang na lalaking iyon. -_-

Author's Note

Sorry kung matagal KAMI naka update, busy kasi sa school. Super duper thanks kina Juneey at Angel for this chapter :** love yaaa girls.

Just so you know, galing sa names ng friends ko yung name ng characters sa story na 'to kasi sila yung gumagawa ng P.O.V. ng mga characters nila so YAAAAY to them :) -Lucyyy