Sabah sabah noluyor ya! Ne bu gürültü! Sanki evi yıkıyorlar! Sabah uyandırılmayı hiç sevmediğim için çok sinirlendim! Biraz bekledim belki ses kesilir diye. Ama nafile. Onlar kaşındılar benden günah gitti. Daha fazla dayanamayarak yatağımdan hışımla çıktım. Hemen üstüme sabahlığımı geçirerek aşağı indim. Tabi burnumdan soluyorum. Ben şimdi onlara gösteririm. Sabah saibah noluyo.....HÖNK. Biri bunun şaka olduğunu söylesin. Gördüğüm manzarayla kafamdan aşağı kaynar sular döküldü. Karşımda kocaman bir kepçe ve birsürü koca koca araç. neydi şimdii!! Biri bunu açıklasın. Etrafa bakınırken bi adam arkası dönük bir biçimde sandelyede oturuyor ve herkes onun başına toplanmış. Bende hiç düşünmeden o adamın yanında alıyorum soluğu. Adama arkasından bir iki sefer dürttüm ve
"Beyefendi siz naptığınızı sanıyorsunuz acaba.Bunu hemen açıklayın.Benim evimin önünde...."
NEEE!!! Olamaz bu o. Karşımdaki o. Kalbimi kırıp hayatımı bitiren adamdı bu. Napıyordu burada şimdi. Hiçbirşey demeden koşup eve girdim. Ve hüngür hüngür ağlamaya başladım.Nasıl ya. Yıllar sonra nasıl karşıma çıkar. Tam ben onu unuttum derken. Tam yeni bir başlangıç yaptım derken. Ağlamam daha daha da şiddetlenince psikoloğun verdiği sakinleştirici ilaçlardan birini içtim. Biraz rahatladım. Hemen kendimi duşa attım. Bir yandan ağlıyor bir yandan da bağırıyordum. Üstümden akan suyla gözyaşlarım karışmıştı adeta. Duştan çıkmıştım ama bu sefer bu da işe yaramamıştı. Aklıma gelen tek şey psikoloğum olan canım arkaşım Yağmur'u aramaktı.ÇALIYOR...ÇALIYOR....
"Alo. Canım. Müsait.Miydin?" Ne kadar ağladığımı ele vermek istemesemde sesim ele veriyor.
Yağmur: "Evet canım müsaitim de sen ağladın mı? Çabuk anlat. Yine o mu yoksa...."demeden hemen konuşmaya başladım.
" Evet. Konu Kerem. O o bu sabah burdaydı." Sesimi kontrol edememiştim ve yine titremişti.
Yağmur: Tamam Zeynep sen sakin ol. Ben hemen geliyorum.Gelince konuşuruz."
"Tamam."
Yağmur olmasa napardım bilemiyorum. Bunu nasıl atlatırdım. Her seferinde yanımdaydı Yağmur. Beni bir kere bile yalnız bırakmadı. Biz Yağmurla kardeşten de öteyiz. Ben böyle düşüncelere dalmışken birden kapı çaldı. Ya o geldiyse. Ya Keremse. İçimi bir korku kapladı. Yağmur bu kadar hızlı araba kullanamazdı. Bu kadar çabuk gelemezdi. Ya o geldiyse. Ne diyecektim ona. Yüzüne nasıl bakardım. Cesaretimi toplayıp kapıyı açmaya karar veriyorum.
