Love Just Ain't Enough (on going) Action Series #1

Chapter 25

Last night was so unforgettable. I was really scared to death! What if itchero did not came? Tapos pinasok ako noong mga armadong lalaki? For sure they will kill the hell out of me! My condo was soundproof and for sure no one will hear and notice my noise if ever.

That's why I am really thankful to him, he save me. He save my life.

But there's a lot of questions inside my head. Gusto kong malaman lahat pero na tatakot ako. Natatakot akong malaman ang totoo.

Gusto kong makahingi ng kasugatan sa lahat ng tanong na bumabagabag sa isipan ko. Pero kanino? Sino ang sasagot sa akin? Alam kaya ng papa ang tungkol dito? Did itchero already told him about what happened here last night? Is my father aware of it? How about itchero? Makaka kuha kaya ako ng sagot sa kaniya? O mananatili ulit siyang tahimik?

Ughhh! Ang hirap naman!!

Bumangon na ako mula sa kama at inilibot ko ang paningin ko just to check if he's still here pero wala akong nakita kahit anong bakas mula sa kaniya! Umalis rin siguro siya kagabi noong maka tulog na ako.

He already left. He left me!

I just did my morning ritwals before I decided to go out of my room dala dala ang tumbler ko. Dahan dahan kong binuksan ang pintuan ng kwarto trying not to make any noise kahit na alam kong wala naman akong kasama dito sa condo ko ngayon.

Inilibot ko ang paningin ko sa kabuoan ng sala if something was messing pero wala naman. Lahat iyon ay maayos na i wonder if those strangers touched any of my thing here? Nag basag kaya sila ng gamit ko dito? Nag nakaw kaya sila?

"magandang umaga!"

"AY! MAMA MO UMAGA!!" halos mabitawan ko iyong tumbler na hawak ko dahil sa pag kabigla. Gulat akong bumaling ng tingin sa lalaking kakabangon lang sa sofa. I saw an amusement expression on his face even though his eyes still sleepy magulo din ang kaniyang buhok.

"m-morning" binigyan ko siya ng tipid na ngiti while still trying to chill myself from what he did. Kanina pa kaya siya gising? Inaantay niya lang kaya ako gumising? Na pailing ako dahil sa mga iniisip.

I didn't expect this. I never thought that I would still see him here, inside my condo. Akala ko umalis na siya noong gabing na nakatulog ako. Hindi ko na kasi siya muling na kausap dahil sa nangyari kagabi. Umiyak lang ako ng umiyak habang yakap niya hanggang sa dalawin na ako ng antok. Maybe he stayed here just to take care of me? Just to make sure that i am ok? Ganoon kaya iyon?

No! no! erase! Erase!

As much as possible i don't want to put any malice or something special to all his actions. What if the reason why he is only doing that it because that's my father's order? Trabaho niya lang. Wala ng iba. Hindi malabong Ganoon nga talaga ang totoo.

Dumeretso ako sa kusina para mag luto ng breakfast. Pero hindi pa man ako nakaka pasok sa pintuan ay bigla na akong na pamura ng malakas dahil sa tumambad sakin.

"Putangina!!"

muling bumalot ang kaba at takot sa katawan ko. bumalik ang pangangatog ng tuhod ko at pag nginginig ng katawan.

"anong nangyari sa 'yo?" he run towards me. Na nginginig na itinaas ko ang kamay ko at intinuro sa kaniya ang pader.

"better to hide or else, your blood will flow into your own body" pag babasa niya sa naka sulat sa dingding na kulay pula. Lumapit siya dito at Marahang sinuri ang isa sa mga litra. Nag mantsa sa kaniyang daliri ang pinang gamit sa pag vandal pero nanlaki ang mata ko ng bahagya nya itong tinikman.

"dugo" kunot noo pa siyang tumingin sa akin na may pag tataka. Dalidali akong lumapit sa kaniya at inakay siya palayo sa dingding.

"siraulo ka ba? Why did you taste it? Pano kung may lason 'yon?" bulyaw ko. Hindi niya dapat ginagawa iyon.