Love Just Ain't Enough (on going) Action Series #1

Chapter 31

"Good morning amiga ko na fresh pa sa bago-ong-ong-ong!!" pag mulat palang nang mga mata ko ay bumungad na sa akin ang ingay ng bunganga nitong kaibigan ko. Dinaig niya pa iyong mga sirang plaka dahil sa pa ulit-ulit na sinasabi niya.

"Mikaella! Ang aga-aga!" reklamo ko s at saka tinapunan siya nang unan na hawak ko. I am still sleepy but i had to wake up because of this noisy woman! Medyo masakit pa naman ang ulo ko dahil sa alak kagabi!

"wake up, amiga! Anong ang aga? Tanghali na uyy! Bangon kana diyan. sukatin mo narin iyong gown na tinahi ko para sa party ng papa mo! Dalian mo! " pinitik pitik niya pa iyong mga daliri ko sa paa para masaktan ako.

Sadista talaga ang babaeng 'to kahit kaylan.

"shoo! Shoo! Labas kana nga" taboy ko sa kaniya. Pero ang gaga tinignan niya lang ako ng may pag-dududa at hindi na niniwala sa sinasabi ko.

"Mag hihilamos lang Ako, sira!" dutong ko pa para maniwala siya na mag hihilamos lang talaga ako at hindi na babalik sa kama para muling matulog.

"I know you, amiga! I know you" itnutok niya pa sa mata niya iyong middle at index finger niya bago itinuro sakin bilang panakot. Hindi na ako kumibo at pumasok nalang sa cr at hinayaan nalang siyang mag-isa doon sa labas. Ang kulit pa naman ng babaeng iyon. Parang bata!

"hala! Kambal kayo ate?"

"obviously ba, Chelsea?"

"ang galing naman. Nakakalito kayo! Promise!"

Pag labas ko palang sa kuwarto ay sarisaring ingay ang nabungaran ko sa sala.

"yes o yes! But of course i am the prettiest" of course, hindi ma wawala ang bunganga nitong kaibigan ko na ibinida na naman ang sarili.

Well, honestly speaking, Nakakalito naman talaga silang dalawa. They are identical twins at kung hindi mo sila madalas makita at makasama malilito ka kung sino si Debbie at Mikaella sa kanila. Their features, the way they walk and talk ay parehong pareho talaga, sa ugali at pananamit lang sila nag kaka-iba. Mabuti na nga lang ay matagal na kaming mag kakaibigan kaya kilalang-kilala ko na sila mula ulo hanggang paa.

"kapal ng mukha, mika! Mag kamukha lang tayo, duh!" patol naman sa kaniya ni Debbie na hindi matangap ang sinabi ng kambal. Napairap nalang ako sa kawalan dahil sa pag tatalo nila sa harapan nang mga kaibigan ni gaile.

Andito kasi ngayon sila gaile sa condo ko. Dito sila natulog pag katapos ng performance nila sa party kagabi. According to gaile meron daw talaga silang Gig sa isang bar kaya sila andito pero mamaya pa daw iyong gabi, nag kataon lang daw talaga na may party ako kaya mas maaga silang lumuwas ng manila para mag perform.

Nakilala ko narin iyong mga kabanda niya kaso nga lang dahil sa lasing na ako kagabi at hilo ay hindi ko na masyadong matandaan ang kanilang mukha at pangalan.

"good morning, ate" na pabaling ako nang tingin sa boses na nagsalita sa gawing gilid ko. I saw gaile's friend standing there. Abala pa naman ako mag timpla ng kape pang almusal.

"oh! Hi, do you need anything? Nag breakfast na ba kayo?" magiliw na tanong ko. Siya iyong kaibigan ni gaile na bukalista, i forgot her name.

"wala naman po akong kaylangan" na mula pa iyong pisngi niya dahil siguro sa hiya.

"I just want to thank you for letting us stay here in your condo. Sorry po if they are all noisy. Makukulit po talaga ang mga kaibigan ko, eh." Na pakamot pa siya sa kaniyang ilong. Hindi parin ma alis iyong mapupula niyang pisngi.

She's also beautiful, mas maliit nga lang siya kumpara kay gaile at kulot ang kaniyang maitim na buhok.

"no problem. Every time na gagawi kayo dito sa pampanga you can always stay here, sabihan ninyo lang ako or Debbie. " pahayag ko. Tumango naman siya bilang pag sangayon.