Boss အဆိပ္​မျပင္းလြန္းနဲ႔...! [Zawgyi]

၁၂၆ ။ ေဆးမွန္မွန္ေသာက္ (၇)

ေဆးမွန္မွန္ေသာက္ (၇)

~~~~~~~~~~~~~

"ထီပထမဆုေပါက္တယ္ေလ... " ပါပါးက်ိက ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ၿပီးမွ ခပ္တိုးတိုးစကားဆက္ေျပာသည္။

"ယြမ္သန္း၄၀ေတာင္! ခုကစၿပီး အေဖတို႔ခ်မ္းသာၿပီ!"

"ယြမ္သန္း၄၀လား"

က်ိေရွာင္ယြီ၏ မ်က္ဝန္းမ်ား ျပဴးသြားသည္။ သူမအတြက္ေတာ့ ဒါက မေမၽွာ္မွန္းရဲေသာ ပမာဏပင္။

'ထီကေနၿပီးေတာ့ ဒီေလာက္ရနိုင္လို႔လား! ငါအခု ပိုက္ဆံရွိၿပီဆိုေတာ့ အဲဒီလူေတြအနိုင္က်င့္တာ မခံရေတာ့ဘူးလို႔ဆိုလိုတာလား...။'

စိတ္လႈပ္ရွားမႈက က်ိေရွာင္ယြီ၏ ႏွလုံးသားထဲေပါက္ဖြားလာသည္။ သူမက အနိုင္က်င့္မခံရသည့္ဘဝတြင္ ေနထိုင္ရန္ အင္မတန္တက္ႂကြေနမိသည္။ လူတိုင္းတြင္ မေကာင္းသည့္ စိတ္အေမွာင္ျခမ္းရွိၾကသည္။ က်ိေရွာင္ယြီက သူမဘဝ၏ဒီအစိတ္အပိုင္းထိ ေအာင့္ခံလာနိုင္ခဲ့ရင္ ေငြက ဘာအဓိပၸာယ္မွမရွိဟု သတ္မွတ္ေသာလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့လိမ့္မည္။ဒါေပမဲ့ သူမ အျမင္မ်ားစတည္ျဖစ္တည္ကာစ စိတ္တိမ္းညႊတ္လြယ္ေသာအရြယ္တြင္ ဒီေငြစည္းစိမ္ပုံႀကီးမွာ ေပၚလာခဲ့ေလသည္။

......

"ငါဒီေန႔ ခ်န္ရွန္းကိုေတြ႕မိလိုက္သလိုပဲ၊ ေသမလိုလန႔္သြားတာပဲ၊ ဖုေရွာက္က အကယ္ဒမီကို ျပန္လာၿပီလား"

အထိတ္တစ္လန႔္အမူအရာႏွင့္ ေက်ာင္းသားေအက တုန္ရီေနသည့္ေလသံျဖင့္ ဆိုေလသည္။

"မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး၊ ငါသူ႔ကိုယ္ရံေတာ္ေတြကို မျမင္ေသးဘူး"

ေက်ာင္းသား ဘီက ေက်ာင္းသားေအကို ႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။

"မင္း ထင္ေယာင္ထင္မွားေတြ ျဖစ္ေနတာမ်ားလား"

"ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္မလဲဟ၊ အဲေလာက္ထြားက်ိဳင္းေနတာႀကီးက ခ်န္ရွန္းကလြဲ ဘယ္သူ ရွိေသးလို႔လဲ၊အကယ္ဒမီရဲ့ အထက္လူႀကီးေတြက ဘာေတြစဥ္းစားေနလဲကို မသိေတာ့ဘူး...၊ သူတို႔ေတြ ဒီလိုအေကာင္ႀကီးကိုမွ ဝင္ခြင့္ေပးတယ္လို႔၊ အရင္တစ္ေခါက္ကဆို လူေသလုနီးပါးပဲ..."