Boss အဆိပ္​မျပင္းလြန္းနဲ႔...! [Zawgyi]

၈၉။ ဧကရီ အနက္ေရာင္ (၃)

ဧကရီ အနက္ေရာင္ (၃)
~~~~~~~~~~~~~~~~

ဇြန္ဘီ ႏွစ္ေကာင္ ရွိေနေသာ လမ္းၾကားေလးကို ရွီရွန္း ေ႐ြးလိုက္သည္။ က်ားျဖဴ ကိုေတာ့ သူမ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ ထည့္ထားလိုက္ၿပီး လမ္းၾကားထဲ ရပ္ကာ အစြမ္းကို ထုတ္သုံးလိုက္ေတာ့၏။ သူမ ပ်င္းပ်င္းရွိေလတိုင္း ပန္းပြင့္ေတြ ေပၚလာေအာင္ လုပ္ယူေနက်ဆိုေတာ့ အခုခ်ိန္၌ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ပန္း သုံးပြင့္ ထြက္လာေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့ၿပီ။ သူမ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေန အနက္ေရာင္ ပန္းပြင့္မ်ား ပြင့္လန္းလာခ်ိန္မွာေတာ့ ဇြန္ဘီ မ်ား တစ္စုံတစ္ရာကို အနံ႕ခံမိသည့္အလား သူမဘက္ လွည့္ၾကည့္လာၾကေတာ့ေလသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ထို ဇြန္ဘီတို႔မွာ လူသားတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သည့္အခါ ျပေလ့ရွိသည့္ စိတ္လႈပ္ရွား စိတ္အားထက္သန္မႈမ်ား ဒီတစ္ခါ မျပသၾကေပ။ ထိုအစား၊ ပို၍ ေလးလံ ေႏွးကန္သြားေလသည္၊ ...ၿပီးေတာ့ အနည္းငယ္ ေယာင္နနျဖစ္ေနၾကပုံေပၚသည္။

ရွီရွန္း ေရွ႕တိုး ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဇြန္ဘီတို႔က ေနရာတင္သာ ရပ္ေနသည္။ မည္သို႔မွ် တုံ႕ျပန္ျခင္းမျပဳ။ ရွီရွန္း သူတို႔ႏွင့္ ၂ မီတာခန႔္သာ ကြာေသာ ေနရာေရာက္လာသည္အထိ သူတို႔ မလႈပ္ယွက္လာေပ။

'လခြမ္း လခြမ္း...! ဒီအစြမ္းက မိုက္သဟ'

"ဟာ ဟာ...!" ဇြန္ဘီေတြ ႐ုတ္တရက္ လႈပ္ရွားလာကာ ရွီရွန္းဆီသို႔ ခုန္အုပ္လာၾကေတာ့သည္။ ရွီရွန္းလည္း လန႔္သြားရၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ေျပးရေတာ့၏။ 'ခ်ီး၊ ေသေတာ့မွာပဲ...!'

......

မိန္းကေလး ျပန္လာလိမ့္မည္ဟု ယြိလ်န္ မထင္ထား၊ သို႔ေသာ္ တစ္ခဏအၾကာမွာပင္ သူမ ေလအဟုန္ကဲ့သို႔ ေျပးလာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ေအာက္ထပ္မွာ ရပ္ထားေသာ ကားကို တစ္ဆင့္ခံအျဖစ္အသုံးခ်၍ သူမ ေလသာေဆာင္ေပၚ ခုန္တက္လာသည္။

"ရွင္ ဒီမွာ ဘာလာလုပ္တာလဲ" ယြိလ်န္ကို ေတြ႕ေတာ့ ရွီရွန္း မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္သြားေလသည္။

"ကိုယ္ေတြက... ညေစာင့္လုပ္မလို႔"

"ေလသာေဆာင္က တို႔ေနရာပဲ၊ လာ မက်ဴးေက်ာ္နဲ႕"