Hayalet ❦︎ Katsuki Bakugou

8 | Uno.

〄

〄

"Uno! Ben kazandım! Ezik Katsuki!"

"Kes lan sesini!"

Katsuki sinirle, Sapnis sevinçle yerlerinden fırlamış ve birbirlerine bağırıyorlardı. Yaklaşık bir saat önce Sapnis gelmiş ve Katsuki'yi rahatsız etmeye başlamıştı, canı sıkıldığı için. Ama genç kahramanın düzenlemesi gereken bir dolu dosya vardı bu yüzden hayaleti yanından postaladı. Ancak en sonunda cezalı uno oynamaya başladılar. Zaten kim dosya doldurmayı, uno oynamaya tercih ederdi ki? Tabii ki hiç kimse. Katsuki bile bunu istemezdi.

Katsuki başlarda iyi gidiyor olsada sona yakın Sapnis onu ufak sayılmayan bir fark ile yenmişti. Ve Katsuki'de oyun sonunda çekmek zorunda olduğu on altı karta öfkeli bir şekilde bakakalmıştı.

"Şimdi ceza zamanı!"

Hayalet kahkaha atarak konuştuğunda, zevkten dört köşe olmuştu. Katsuki ile yaklaşık iki aydır bu evde yaşıyorlardı ve iki aydır onu daha iyi tanımıştı. Nelere sinirleneceğini ya da nelere mutlu olacağını biliyordu. Ama hayalet bugün hiç iyi kız modunda değildi, ellerini birbirine sürttü ve kıkırdadı. Onun bu mutlu halinin aksine Katsuki sinirden delirmek üzereydi. Bu evi kökten yok etmek istiyordu. Eğer kazanırsam belgeleri, Çakma Casper'a doldurturum diye düşünüyordu ama tam olarak üç kez üst üste yenilmişti, hemde oyunu yeni öğrenen birine. Buna katlanamıyordu, Katsuki basit bir oyunda bile hırs yapacak birisydi.

"Evet! Geldik cezana, Kastuki beyefendi."

"Seni patlatmamak için zor duruyorum!"

Katsuki bağırarak konuşmuştu. Ama onun sinirli haline, hayalet sadece gülüyordu. Katsuki Bakugou sonunda eline düşmüştü bunu sonunda kadar sömürecekti. Katsuki'nin mutlak otoritesinden sonuna kurtulmuştu.

"Ağlayabilirsin Katsuki beyefendi ama bu bile seni kurtarmaz."

Hayalet tekrar kıkırdadığında Katsuki, Sapnis'in yüzüne doğru bir patlamaya yapmıştı ama hayalet tam zamanında saydamlaştığı için patlama havada yok olmuştu ancak koltuğun üst tarafına da geldiği için koltuğun üst kısmı biraz yanmış ve kararmıştı.

"Öfkeyle kalkan zararla oturur Katsuki beyefendi! Bunu da ben mi öğreteyim!"

"Kes lan çeneni Çakma Casper! Söyle ne istiyorsan!"

"Telefonunu bir günlüğüne bana vereceksin!"

Katsuki kaşlarını kaldırmış ve tüm gücüyle kahkaha atmıştı.

"Siksen vermem."

"Sana taşınana kadar huzur vermem Katsuki Bakugou! Sözünde duracaksın!"

"Bir istek dedik sana! Bu sayılmaz!"

Katsuki kendine mızıkçılık yapmaya kararlı vermişti ama aniden tüm evin ışıkları açılıp kapanmaya, mutfak aletlerinden garip sesler çıkmaya ve kapılar kendiliğinden açılıp kapanmaya başladığında Katsuki bir an durakladı ve etrafa şaşkına bakmaya başladı.

"Sana diyorum ki, bütün ev bana bağlı."

Katsuki yutkundu, bunu beklemiyordu. Hayalet Sapnis işte şimdi korkutucu olmaya başlamıştı. Ondan korktuğundan değildi ama bu evin garip halleri kesinlikle normal değildi.

"Sözünde dur!"

Hayaletin sesi tüm evde yankılandığında Katsuki hayretler içinde telefonu çıkartmış ve kilidini kaldırarak vermişti Sapnis'e. Sanki evinde bir hayalet olması normalmiş gibi. Telefonu uzatır uzatmaz hayalet elinden, kapmış ve tüm bu garip şeyler aniden kesilmişti. Sapnis gülümsemiş ve telefonu kaparak koltuğa atmıştı kendini. Ve bir yandan Katsuki'ye öpücük atıyordu.

"Teşekkürler Katsuki!"

Neşeyle bağırmış ve telefonu kurcalamaya geri dönmüştü. Katsuki ise öylece bakmış ve kendi kendine küfrederek yatak odasına dönmüştü. Oyunu kaybettiği yetmiyor gibi şimdi de telefonuna el koydurmuştu. Az önce kendisini lisede, öğretmeni Aizawa'dan azar yiyor gibi hissetmişti. Yüzünde kendiliğinden hafifçe bir gülümseme belirdi ama bunu fark eder etmez sildi ve kendini yatağına attı. Sonra aklına doldurması gereken belgeler geldi ve kırı kırı kalkıp onları halletmeye başladı. Eh pro kahraman olmak zordu.

Sapnis sinsice sırıttı ve Katsuki'nin gelmediğinden emin olduktan sonra telefonun mesajlar kısmına girdi ve 'Deku' yazan yere tıklayıp mesaj yazmaya başladı. Başlarda akıllı telefon kullanmayı da bilmiyordu ama Katsuki ile takıla takıla kavramıştı bir çok şeyi. En azından mesaj atmayı ve aramayı biliyordu. Ha birde artık televizyon kanallarını falan çok iyi öğrenmişti. Her hafta cuma ve pazartesi günleri film gecesi yapıyorlardı. Bu hareketler her ne kadar Katsuki'den beklenmiyor olsa da, bir hayaletin karşısında kendini ezik hissedeceği bir durum olmayacağı için Katsuki bir çok kişiye -hatta herkese- karşın Sapnis'in yanında daha rahattı. Ve ikiside bu birlikte yaşama işini beklediklerinden daha iyi geçiriyorlardı.

-lavi.