My real family?

H3 Smoes om binnen te geraken

Pov. Katy

Ik zit in mijn kamer wanneer ik de bel hoor. Ik ga naar beneden en ik doe de deur open. Daar staat Marc. "Wat kom je hier doen?"vraag ik boos. "Heb je geweend?"vraagt hij. "Ik vroeg je waarom je hier bent."zeg ik. "Je bent je oorbel verloren en ik breng hem terug."zegt hij. Ik zucht. "Kom maar binnen."zeg ik. Hij stapt naar binnen en gaat naar de woonkamer waar hij in de zetel ploft. "Waar zijn je ouders?"vraagt hij. "Mijn ouders zijn op reis. En ik mag niet mee. En waarom ben je nog hier want je kon hem even goed in de brievenbus steken."zeg ik. "Ik wou met je ergens over praten."zegt hij. "Waarover?"vraag ik. Hij aarzeld om te antwoorden. "Ik weet dat je niet bij je echte ouders woont."zegt hij. "Wat bedoel je?"vraag ik. "Ik weet dat die mensen die doen alsof ze je ouders zijn. Dat het niet je echte ouders zijn."zegt hij. "Hoe weet jij dat. Ik ben het nog geen uur geleden pas ontdekt."zeg ik. "Jenny zei dat je helemaal niet op je ouders lijkt. En ik zag het ook wel. Maar ik ga je meehelpen om je familie terug te vinden."zegt hij. "En hoe ga je me dan helpen?"vraag ik. "Ik kan het aan mijn vader vragen. Hij is van de politie en heeft veel contact met andere politie."zegt hij. Ik voel tranen opkomen maar ik wil niet voor zijn ogen wenen. "Gaat alles wel goed?"vraagt Marc na een tijdje. "Ja het gaat goed. Maar wil je me even alleen laten?"vraag ik. "Nee ik blijf hier. Je mag wenen hoor."zegt hij. "Nee ik ga niet wenen voor jou."zeg ik. "Ik vind het raar dat je al 18 jaar lijkt maar je hebt het brein van een 30 jarige vrouw."zegt Marc bedenkelijk. "Ik ben 14 en ik heb geen brein van iemand van 30. Ik groei normaal."zeg ik. "Dat kan je nu wel zeggen. Je bent nieuw van dit jaar."zegt hij. "Vraag maar aan Jenny ik ken haar al van mijn 12 ofzo."zeg ik. "Je bent groot."zegt hij. "Ik ben 14 en jij bent dom en ik slim. Maar ik lijk ook niet op een 18 jarige."zeg ik. Hij trekt me ineens in een knuffel. "Dat weet ik ook wel."fluisterd hij in mijn oor. "Kun je nu weggegaan? Ik moet nog dingens verwerken."zeg ik. Hij staat op en hij stapt naar de deur en hij sluit hem achter zich. Waarom doet hij dit? Waarom weet ik alleen dat mijn'mama' mijn echte familie monsters noemt maar waarom?

A/n Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstukje vinden. Sorry dat het kort is maar dat houd het vervolg spannender xxx love you all