H6 Jason en Arne

250 14 4
                                    

Pov. Katy
Ik word wakker door mijn wekker die ik vergeten ben af te zetten. Ik kijk en zie dat het nog maar 8 uur s'ochtends is. Ik weet dat ik eenmaal wakker ben dat ik dan niet meer kan slapen. Dus ik sta op. Ik kleed me om in een skinny jeans en een T-shirt met YOLO op. Ik ga naar beneden en ik pak een boterham en de choco. Ik maak dan mihn ontbijt en neem dat mee naar de tv. Ik zet de tv op. Het nieuws ugh. "Er is in Amerika een meisje vermist. Ze moet nu 14 jaar zijn. Haar ouders zoeken haar al 12 jaar."zegt de presentaror. Ik vind het saai dus ik zap verder. Er zijn zoveel kinderen vermist. Ik zet hem dus op MTV. Er galmt muzien diir de woonkamer. Ik neurie mee met sommige liedjes. Na mijn ontbijt zet ik de tv af en ik zet mijn bord in de afwasbak. Ik ga naar boven en kk check mijn gsm of ik berichten heb. Ik heb een bericht van mam en een van Marc. Ik doe die van mam eerst open.
We zijn aangekomen in Parijs. We zijn pas 29 augustus terug. Doe niet te zotte dingens en blijf uit de buurt van Marc.

En het bericht van Marc.
Hey Katy. Ik geef morgen avond een feestje. Kom je? Het is een bios feestje.
Ik heb geen zin om te antwoorden dus dat doe ik ook niet. Ik doe mijn versleten witte all stars aan en ik ga naar buiten. Het is zomer dus ik moet geen jas aandoen. Ik ga naar het park een paar straten verderop en ik ga op een bankje zitten. Ik kijk rond en mijn aandacht word getrokken door 2 jongens. Ze zijn aan het skaten en ze lachen. Er merkt een van de twee mij op en skate naar me toe. "Hay mijn naam is Arne. En dat daar is Jason."zegt de blonde jongen die redelijk groot is. De jongen met bruin haar en een bril komt ook naar hier geskate. "Hallo. Mijn naam is Katy."zeg ik. "We komen vragen of je zin hebt om te skaten of iets anders."zegt Jason. "Ja wacht ik ga mijn skateboard even halen. Ik woon hier een paar straten vandaan."zeg ik. "Oke we zijn hier bij deze bank."zegt Arne. Ik ga naar huis en ik pak mijn skateboard van mijn kamer. Ik heb mijn skateboard vanonder gepersonaliseerd met graffiti. Ik skate dan terug naar het park. Ik zie ze zitten op de bank. "Jij bent snel."zegt Jason. "Ja vind je? Dit was niet eens mijn snelste."zeg ik. "Kom naar het skatepark."zegt Jason. We skaten naar het skatepark en daar zie ik iemand die ik niet wou tegenkomen. Marc. Hij ziet me niet dus ik ben veilig. We skaten 1 uur of 2 en dan stoppen we. "Ik heb dorst. Gaan jullie mee naar Starbucks?"vraag ik. "Ja goed idee en dan kunnen we elkaar beter leren kennen."zegt Arne. We skaten samen naar Starbucks en dan gaan we naar binnen. Nadat we ons drinken hebben besteld gaan we zitten. "Dus mijn naam is Arne en ik hou van skaten en van badminton. Mensen zeggen dat ik goed kan tekenen maar ik vind het gewoon leuk. Ik heb een zus en ik ben 14."zegt Arne. "Mijn naam is Jason. Ik hou van skaten en van karate. Tekenen is mijn passie en ik ben enig kind. 14 jaar. En Arne is al 4 jaar mijn beste vriend. We kennen elkaar van school."zegt Jason dan. Dan vertel ik. "Mijn nam is dus Katy. Ik hou van graffiti en van tekenen. Basket en skaten. Ik ben enig kind en ik ben 14."zeg ik. "We moeten van onze ouders van school veranderen volgend jaar. Maar we weten niet waar."zegt Jason. "Je kan naar mijn school komen dat is net buiten de stad."zeg ik. Dan praten we over koetjes en kalfjes totdat Jason door moet. Arne en Jason wouden me thuis brengen maar ik zei nee. Maar ze moesten dezelfde richting uit. Blijkbaar wonen ze aan het einde van mijn straat. Arne aan mijn linkerkant en Jason aan mijn rechterkant. Maar ik ving het raar dat ik ze nog nooit eerder heb gezien. Thuis aangekomen is het al 12 uur. Ik ga naar mijn kamer en ik plof op mijn bed neer. Ik kijk naar mijn plafond en ik zie dat er een foto eraan hangt. Ik ga op mijn bed staan maar ik geraak er niet aan. Ik spring op mijn bed maar ik geraak er nog niet aan. Het is stom dat ik Jason en Arne hun gsm nummer heb. Ik ga aan mijn bureau zitten en ik pak mijn blok papier en ik pak mijn potloden en stiften. Ik maak een tekening en ik vind het zo mooi dat ik de muurverf neem en het op mijn muur begin te schilderen. Ik zie dat er een vrouw en een man op de foto staan. Die heb ik nog nooit van mijn leven gezien. Wacht is even dat zijn mijn nep ouders. En dat kindje is zeker mij. Maar dat ben ik niet. Hebben ze nog een dochter? Ik ga naar beneden en ik ga in de tuin zitten. Ik zet me in het gras en ik kijk naar het bos achter het hek van de tuin. Ik ga naar dat hek en ik klim erover. Ik ben nu in het bos. Ik kijk in het rond en ik ga dieper het bos in totdat ik struikel. Ik sta terug recht en ik draai me om. Ik verschiet van het gene wat voor me staat. Ik verschiet zo had dat ik terug op de grond val.
♥♥♥♥♥
Wie of wat zou dat zijn?
♥♥♥♥♥

My real family?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu