My name is not my story (Louis Tomlinson)

deel 14

Okaay hier deel 14 :D ik vind hem een beetje kut, maar het volgende deel is wel veel beter :D dan gaat er echt iets mega onvoorspelbaars gebeuren xD nouja, hope u like it :)

~xonina

-we gaan verder naar het moment na de kus, alleen dan vanuit jane's p.o.v.-

"wa-wat bedoel je?" zegt Louis en er rolt een traan over zijn wang. Ik klim van hem af en kijk hem aan. Hij duwt zichzelf omhoog en gaat rechtopzitten. Hij blijft me vragend aankijken, hij zoekt mijn ogen af naar een antwoord, maar ik weet dat hij die daar niet gaat vinden. Ik vind hem leuk, ik ben verliefd aan het worden en ik vind het maar niks. Toen ik hem zoende was dit anders als met iedere andere jongen die ik ooit gezoend heb. Er was vuurwerk, groot vuurwerk. In mijn maag fladderen geen vlinders, maar stampt een kudde olifanten door elkaar heen. Ik heb dit gevoel nog nooit bij iemand gehad, en nu duw ik deze persoon juist weg. Ik ben bang, bang om pijn gedaan te worden. Bang om te snel weer verliefd te zijn.Bang voor wat andere mensen wel niet van mij zullen denken! Louis pakt mijn handen vast en er loopt nog een traan over zijn wang. Ik trek mijn hand los en veeg de traan weg.

"Ik- ik ben bang Louis." zeg ik naar waarheid. Ik wil dat hij het weet. Ik weet dat ik hem kan vertrouwen. Hij zal mij nooit misbruiken of iets in die richting, maar ik ben nog steeds bang. Bang dat alles weer gaat zoals het altijd gaat. Weet je nog dat ik zei dat ik een maagd was. Ik loog. Ik loog keihard. Het was niet bepaald een vrijwillige eerste keer die ik had. Ik ben verkracht. Keihard verkracht. Door het vriendje dat ik had voor Brandon. Niemand weet ervan, alleen Jason en papa. Hij sloeg me, en hij dwong me. Het deed pijn, zo ongelooflijk veel pijn. ik weet gewoon niet of ik ooit van seks zou kunnen genieten! Daarom heb ik moeite met intimiteit. Zoenen gaat dan nog wel, maar alles wat verder gaat dan zoenen wordt een probleem. Daarom is wat Brandon gedaan heeft erg traumatisch, ik bedoel ik was al een keer eerder verkracht en het speelde zich allemaal nog een keer af. Louis slaat zijn armen om me heen en onderbreekt mijn gedachtengang.

"Je kan me alles vertellen hea." fluisterd hij zachtjes in mijn oor en ik knik.

"Ik weet het, ik weet alleen niet of ik er klaar voor ben..." antwoord ik zachtjes en Louis trekt me bij hem op schoot. Hij duwt me dichter tegen hem aan en wrijft met zijn hand over mijn rug. Ik voel me veilig. Voor het eerst in lange tijd voel ik me weer veilig bij iemand. Louis maakt me rustig. Ik weet gewoon dat hij nooit iets verkeerd zou doen en ik heb het gevoel dat hij me beschermt. Met zijn hand pakt hij mijn kin vast en kijkt hij me aan. Langzaam leunt hij naar voren en sluit hij zijn ogen. Ik wil hem zoenen. Ik wil zo graag zijn lippen op de mijne voelen dat het niet meer normaal is. Pure lust. Ik sluit de resterende afstand en algauw zijn we verwikkeld in een vurige zoen. Ik verschuif wat op zijn schoot en sla mijn benen om zijn middel heen. De zoen wordt steeds vuriger en opeens stopt Louis. Mijn ogen schieten open en ik kijk hem vragend aan.

"Als we nu niet stoppen gaan we te ver." zegt hij simpel en ik knik. Het werd allemaal best vurig en als we door zouden gaan zou hij zich misschien niet in kunnen houden. En seks is iets dat ik nog niet wil, misschien later, maar op dit moment zijn ik en Louis nog niet eens officieel. Hij geeft me nog een lief kusje op mijn mond en ik stap van zijn schoot af.

"Ik zie er vast vreselijk uit." mompel ik en Louis schudt zijn hoofd.

"Schatje, je ziet er geweldig uit, zoals altijd." zegt hij met een knipoog en hij trekt me tegen zich aan. Gewillig knuffel ik hem terug en geef ik hem een kus op zijn wang. Ik voel de vermoeidheid mijn lichaam overnemen en Louis merkt dit ook. Hij legt me neer in bed en kruipt er zelf achteraan. Ik leun met mijn hoofd tegen zijn gespierde borst en val met een veilig gevoel in slaap.

---------------------------------------------------------

Ik word wakker in een leeg bed. Teleurgesteld staar ik naar de plek waar gister Louis nog lag. Ik rek me uit en denk terug aan gisteravond. De zoen was perfect. Het was een geweldige zoen, zo'n zoen waarover je leest in die zoetsappige romans. Ik had nooit gedacht dat ik dat zou meemaken. Ik jump uit bed en neem snel een douche. Ik trek een van mijn broers shirts aan en een hotpants. Daarna storm ik de trap af op zoek naar voedsel.

"VOEDSEEEL!" schreeuw ik terwijl ik de keuken inren. Alleen maar om aangestaard te worden door 5 veraste boys.

"Whatsup?" glimlach ik onschuldig en Harry begint keihard te lachen. Ik frons en negeer hem. Ik loop naar het aanrecht waar pancakes staan. Ik pak er twee en schuif dan aan bij de jongens. Nog steeds hebben ze geen woord gezegt.

"bwat iszr?" vraag ik met volle mond en de jongens staren me niet begrijpend aan.

"Goddamnit WHAT THE FUCK IS ER AAN DE HAND!?" schreeuw ik gefrustreerd. Al sinds ik de keuken binnen kwam rennen hebben ze niks meer gezegt.

"Uhmm, nou ja je lijkt wel.... uuuh verandert? Zo opeens?" zegt Harry twijfelend en ik glimlach liefjes naar hem.

"Ik ben gewoon vrolijk!" roep ik uit en het is zo. Het is lang geleden dat ik me zo gevoeld heb. Zo vrij, zo blij. Zo 'not caring to the world' met een snufje 'fuck off' attitude. Ik kan best vrolijk zijn. Hell ik kan net zo erg als Louis zijn, maar de laatste tijd was ik nou eenmaal niet zo blij, want lets face it, mijn leven is nou niet bepaald geweldig geweest de laatste tijd.

"Waarom schreeuwen jullie zo?" komt en vermoeide Ann vragen. We staren haar met z'n zessen aan en halen dan onze schouders op. Ik val mijn pancakes weer aan en schrok ze naar binnen.

"Man wat had ik een honger!" zeg ik vrolijk en ik sta op om mijn bord af te wassen.

"Babe, weet je zeker dat alles goed gaat?" Vraagt Louis bezorgt terwijl hij opstaat en zijn armen om me heen slaat. Ik giechel.

"Alles is perfect!" En dat is het echt. Sinds tijden voel ik me weer veilig, weer geliefd. Bij mijn vader had ik nooit echt het idee dat hij van me hielt. Ik was meer een promotieding. Iets wat hij gebruikte om business deals te krijgen, een marionet. Maar ik kan niet zeggen dat ik hem haat. Ik hou van mijn vader. Hij is het enige wat ik nog over heb, naast Jason natuurlijk. Ik draai me om naar Louis en geef hem een klein kusje op zijn mond.

"Weet je Lou, dankzij jou is alles perfect. Jij laat mij zien hoe fijn het is om van iemand te houden..." Zeg ik terwijl ik mijn armen om hem heen sla. Hij leunt naar voren en drukt zijn lippen zachtjes op de mijne. Daarna trekt hij weer weg.

"Ik hou ook van jou." Fluistert hij in mijn oor en ik glimlach nog breder. Het kan niet perfecter worden! In de keuken is het inmiddels doodstil.

"Kuch kuch." Zegt Harry akward.

"Willen jullie dat we weggaan?" Vraagt Zayn met een 'I know what you wanna do' lachje, maar ik schud mijn hoofd.

"Nee hoor! Ik moet toch weg. Ik denk dat ik maar eens naar Blair ga! Dat is al zo lang geleden!" Roep ik blij uit terwijl ik me losmaak van Louis en de deur uitloop.

"Byeeeeee!" Roep ik nog voordat ik in de auto stap en wegrij. Hophop! Navigatie aan en op naar Blair! Ik voel me echt extreem blij. Het is jaren geleden geweest dat ik me zo, naja zo MIJ voelde. Ik was vroeger altijd blij en happy en druk en gek en gestoord en blabla en toen gebeurde DAT. Je weet wel en toen heb ik gewoon met een angst geleefd, sloot ik me af voor de buitenwereld en werd ik gewoon stiller en rustiger. En nu voel ik me blij en wil ik al die jaren van depressie inhalen. Ik voel me schuldig dat ik Ashley achtergelaten heb, maar ze zal het wel overleven!

----------

Okay wat vonden jullie ervan? Laat reactie achter met wat jij denkt wat dat onvoorspelbare is :D zullen we zeggen na 7 reacties doe ik het volgende deel uploaden?

Loveyouguys :)