My name is not my story (Louis Tomlinson)

Deel 12

OMG meanies...

Ik zeg 5 votes en een uur later hebben jullie die fucking 5 votes... Naja beloofd is beloofd dus hier is jullie volgende deeltje alweer :) Waarschijnlijk kan ik een tijdje niet uploaden vanwege school enzo, en komt de volgende pas zondag weer... Ookal duurt dat niet zo lang meer :) Ik hoop dat jullie blij zijn met deel 12:)

Als je suggesties hebt please laat een reactie achter...

-xo nina 

~Jane's p.o.v.~

Ik word wakker met een megakater. Ik lig niet in mijn eigen bed en het is donker in de kamer. Ik duw mezelf omhoog in een zittende positie en kijk de kamer rond. Ik heb nog steeds dezelfde kleding aan als gisteravond, dus dat betekent dat ik waarschijnlijk geen domme dingen heb gedaan. Ik hoor wat gestommel achter de deur en dan gaat hij langzaam open.

"Ben je wakker?"

Fluistert een stem.

"Ja"

Zeg ik zacht terug en dan komt de persoon binnen. Hij doet de rolluiken open en ik herken de jongen als Marc. Met wie ik gisteravond gezoend heb. Hij geeft me een glas water en wat aspirine.

"Je zal wel hoofdpijn hebben."

Zegt hij zacht terwijl hij glimlacht. Ik knik en glimlach flauwtjes terug terwijl ik de aspirines doorslik en het water naar binnen gooi.

"W-wat is er gebeurt?"

Vraag ik. Mijn stem bibbert een beetje en ik weet dat ik gewoon te veel heb gedronken gister. Mijn hoofd bonkt en het praten doet pijn. Marc's glimlach verdwijnt en hij kijkt me bezorgt aan.

"Je uuh was dronken en toen kwam je broer maar die stuurde je weg en toen besloot ik dat je naar beter met mij meekon gaan, want ik kon je niet achterlaten in die club."

Ik knik begrijpend, lief dat hij aan me dacht... Maar waarom hebben de jongens me achtergelaten?

"Kun je me thuisbrengen?"

Vraag ik zachtjes met een nog steeds bibberende stem. Marc knikt en ik sta langzaam op van het bed. Mijn hoofd bonkt als een gek en mijn buik maakt vreemde geluiden. Even later stappen we in Marc's auto en brengt hij me naar huis. Ik geef hem een kus op zijn wang en stap de auto uit om naar het huis te strompelen. Nog voordat ik de voordeur bereik vliegt de deur open en komt Jason naar buiten rennen.

"Ik was zo bezorgt!"

Roept hij terwijl hij me een knuffel geeft. Ik negeer mijn bonkende hoofdpijn en probeer hem een lachje te geven. Hij neemt me mee naar binnen waar de rest op de bank zit en me aanstaart. Ze kijken allemaal een beetje bezorgt, zelfs Ashley. Ik glimlach naar ze maar strompel meteen de trap op. Op mijn kamer plof ik neer op mijn bed en val ik meteen in slaap. Als ik wakker word is het 6 uur s'avonds en ruik een heerlijke etenslucht. Nou ja heerlijk? Normaal zou ik het heerlijk gevonden hebben, maar door de vele alcohol was mijn maag zo van streek dat ik er bijna van moest overgeven. Ik ren naar de badkamer en kots daar alles wat er nog in mijn maag zat de wc in. Ik trek door en leun met mijn hoofd tegen de muur. Dan wordt er op de deur geklopt. Ik zeg niks en de persoon loopt gewoon binnen.

"Jane?!"

Het is Louis. Hij komt de badkamer binnenlopen en kijkt me bezorgt aan.

"Gaat het?"

Vraagt hij terwijl hij voor me hurkt en over mijn haar aait. Ik knik en voel dan weer kots opkomen. Ik buig me over de wc en begin weer over te geven. Louis wrijft over mijn rug en houdt mijn haar uit mijn gezicht. Ik trek weer door en leun weer tegen de muur. Louis staat op en pakt een glas water voor me. Ik neem het dankbaar aan en nip langzaam van het water. Bang om mijn maag weer van streek te maken.