My name is not my story (Louis Tomlinson)

deel 20

Yay deel 20!  

Hope u like it!

-Louis pov-

Jane zoenen voelde zo goed, het voelde perfect. Haar lippen zo zacht en zo mooi.

"LOUIS!" Hoor ik Elanor's vervelende stem. Ik spring van Jane weg en loop naar mijn woedende vriendin.

"Babe, het is niet wat je denkt." Zeg ik tegen haar en ik voel een steek door mijn hart gaan. Ik weet dat ik Jane pijn doe hiermee, maar ik moet Elanor daten. Management dwingt me hiertoe en niemand mag het weten, alleen ik en Elanor weten het en ik denk dat de jongens het wel doorhebben, ik heb ze er weleens over horen praten... Ik en Elanor moeten zoenen en doen alsof we echt van elkaar houden. Als het zou moeten zou management ons zelfs dwingen om seks te hebben op een openbare plek, gewoon om ons verhaal geloofbaar te maken. Seks met Elanor, brrr, ik moet er niet aan denken. Met haar zoenen is al erg genoeg. Ze zoent vreselijk. Elke keer als ik haar zoen moet ik denken aan Jane, aan haar zachte lippen. Jane zoent heel lief, voorzichtig en toch te gelijkertijd heel gepassioneerd. Maar Elanor zoent hard en dwingend. Vanuit mijn ooghoek zie ik Jane naar me toelopen.

"Dump haar en ik ben de jouwe voor altijd." Fluistert ze in mijn oor en ik kijk geshockt opzij. Hoe graag ik ook wil dat ik ja kan zeggen. Ik wil dat Jane de mijne is. Dat haar lippen de mijne zoenen en niet die van iemand anders. Dat ze met mij in bed ligt. Dat ik haar kan laten schreeuwen van genot. Maar al die dingen kunnen niet vanwege dat stomme management. Ik schud mijn hoofd en loop achter Elanor aan terug de club in. Ik voel me vreselijk. Ik weet dat ik al mijn kansen heb verspild bij Jane. Ze zal nooit meer de mijne worden, al zouden ik en Elanor uit elkaar gaan. Ik heb haar teveel pijn gedaan.

----------------------------------------

-jane's pov-

Vanuit mijn ooghoek zie ik Niall naar me toelopen. Ik zit nog steeds buiten de club. Mijn rug tegen de muur aan en mijn mascara uitgelopen. Niall komt naast me zitten en trekt me tegen zich aan. Ik begin weer zachtjes te huilen in zijn shirt, maar hij lijkt het niet erg te vinden.

"Zal ik je een geheim vertellen?" Zegt hij en ik kijk hem vragend aan. Ik knik langzaam met mijn hoofd en zijn blauwe ogen boren zich in de mijne.

"Louis houdt van je." Zegt hij simpel. Ik voel de tranen weer opkomen en ik schud mijn hoofd.

"Als hij van me hield had hij Elanor gedumpt." Verzucht ik en de tranen lopen weer langzaam over mijn wangen.

"Het is ingewikkeld."

"Het hoeft niet ingewikkeld te zijn, hij hoeft haar alleen maar te dumpen!" Niall zucht als ik dit zeg en kijkt me nog eens doordringend aan. Ik zie dat hij in tweestrijd is. Hij zucht nog eens diep en trekt me dan omhoog.

"Kom, ik breng je naar huis." Zegt hij en hij houdt een taxi aan. Hij zet me naast hem in de taxi en verteld de chauffeur zijn adres. Ik kijk hem vragend aan maar hij haalt zijn schouders op. Bij het apartement aangekomen tilt hij me uit de taxi.

"Ik kan best lopen!" protesteer ik zachtjes en Niall glimlacht naar me. We lopen het apartement binnen en hij legt me op een bed neer. Ik kijk om me heen en zie een rommelige kamer. Niall glimlacht slaapachtig naar me.

"Sorry, ik had geen bezoek verwacht." zegt hij terwijl hij naast me komt liggen. Ik draai mijn gezicht naar hem toe en glimlach.

"geeft niet... Heb je misschien kleding die ik kan lenen? Dit is nogal oncomfortabel." zeg ik glimlachend en Niall knikt. Hij staat op en strompelt rond zijn kamer. Hij trekt een t-shirt en een van zijn boxers uit de kast en gooit ze naar mij. Gewoon voor zijn ogen trek ik mijn jurk uit en gooi in zijn shirt en boxer aan. Niall staart me met grote ogen aan.