(JİANG CHENG X LAN XİCHEN)
Mo Dao Zu Shi kitabının Jiang Cheng ve Lan Xichen karakterleri temel alınarak yazılan hikayedir. Kısa kısa birçok hikaye olacaktır.
Jiang Wanyin evrak işlerini bitirdiğinde saat gece 3'ü bulmuştu. Yazı masasından kalktığında bacaklarında ve vücudunda beliren sızlamalar ona bunu anlatıyordu. Birkaç temel hareketle kaslarını gevşetti ve uyku için yalvaran vücudunu ofis odasının dışına sürüklemeye başladı.
Çok yorucu bir gün olmuştu. Yunmeng Jiang'a bağlı diğer küçük sektlerden gelen şikayet ve talep isteklerini kontrol etmiş, isteklerine karşılık uygun çözümleri bulmuş ve çözüm aşamaları için gereken yerlere ve ilgili sektlere bildirmek amacıyla geri dönüş mektupları yazmıştı. Ayrıca halkın kış için eksikleri ile ilgilenmiş, sel nedeniyle yıkılan köprüler, hasar gören konutlar için hasar tespit raporları hazırlamış ve bütçe düzenlemeleri yapmıştı. Bunlar yetmezmiş gibi gün içinde katıldığı toplantılar ve ağırladığı misafirler olmuştu. Günlerin temposu bu şekilde geçiyordu, yıllardır alıştığı bir şeydi ancak bugün özellikle kendini çok yorgun ve uykuya muhtaç hissediyordu.
Odasının kapısına ulaştığında hızlı bir şekilde zihnini taradı ve akşam yemeğinden sonra, ofisine geçmeden önce banyo yaptığını hatırladığında memnuniyetle iç çekti, bu kadar yorgunken banyo yapmak istese öylece küvette uyuyacağından şüpheleniyordu.
İçeri girdi, ay ışığı tarafından aydınlatılan odasında gece cüppellerini olabildiğince hızlı giyinde ve yatağına doğru ilerledi.
Yatak örtülerinin mor ipeğinde uyuyan biri vardı.
Kocası, Lan Xichen.
Saatler önce kovduğu kocası. Lan Xichen, ofisinde kaldığı süre boyunca ona eşlik etmekte ısrar etmiş ve ayrılmayı reddetmişti. Jiang Wanyin, Lan Xichen'in uyku düzenini biliyor ve onun için bunu bozmaya çalışmasını istemiyordu. Hoş, yapması kolay olmazdı. Lan Xichen saat 9'a yaklaşırken zayıf da olsa uyku belirtileri göstermeye başlamış ve zaman geçtikçe de bu belirtiler güçlenmişti.
Lan Xichen yemek masasında uyuklayan küçük bir çocuk gibi oturduğu yerde sallanmaya başlamıştı. Jiang Wanyin ona seslendiğinde gözlerini açıyor ve ayakta uyuklayan kendisi değilmiş gibi davranıyordu. Jiang Wanyin ona 'uyuduğunu' söylediğinde 'öyle olmadığını' söylüyor ve birkaç dakika sonra yeniden gözleri kapalı sallanmaya başlıyordu. En sonunda saat 10'u biraz geçtiğinde Jiang Wanyin, Lan Xichen'i ikna edebilmiş ve uyuması için odalarına kadar eşlik etmişti. Lan Xichen açıkça surat asıyordu, Jiang Wanyin ona bir öpücük vermiş ve sonraki gece yatağa onunla birlikte gireceğine dair söz vermişti. Böylece Lan Xichen hâlâ gönülsüz olsa da kabul etmişti.
Jiang Wanyin yorganı açtı ve bedenini Lan Xichen'in yanına yerleştirdi. Bir süre kendi yastığı ve kocası arasında gözlerini gezdirdi ve en sonunda kararını verdi.
3, en fazla 4 saat uyuyabilecekti. Durum böyleyken en azından rahat bir şekilde uyumayı tercih ederdi.
Böylece kendi yastığını es geçerken elleri kocasının üst gövdesine yerleşti. Lan Xichen'in sırt üstü uyuyan formunda göğüsleri çok rahat ve cazip görünüyordu. Sanki dünyanın en rahat yeriymiş gibiydi ve Jiang Wanyin'i kendine çekiyordu. Jiang Wanyin, Lan Xichen'in üstüne oturdu ve yastıklarını (Lan Xichen'in göğüsleri) kabartmaya başladı. Hareketlerinin hafif bir ritmi vardı, huşu içinde bunlara devam etti.
Birkaç dakika sonra Lan Xichen üzerinde hissettiği bir ağırlık ve göğüslerinde hissettiği baskı (?) İle uyandı.
"Wanyin?"
Lan Xichen ellerini Jiang Wanyin'in kalçalarına yerleştirirken uykulu bir şekilde seslendi. Jiang Wanyin bakışlarını kaldırdı ve gözlerini Lan Xichen'in gözleri ile buluşturdu. Lan Xichen kocasının alışkanlıklarından bildiği kadar odanın karanlığından da saatin kaç olabileceğini tahmin ediyordu.
"Geç geldin Wanyin."
Jiang Wanyin onaylayan bir ses çıkardı.
"Halledilmeleri gerekiyordu."
Yaptığı şeyi bırakmazken Lan Xichen'i cevaplamıştı. Lan Xichen şimdi kocasının ne yaptığını daha iyi işleyebiliyordu. Kocası üzerine oturmuş ve göğüslerini mi yoğuruyordu?
Elleri Lan Xichen'in göğüslerine baskı yapıyordu... Sanki istediği bir şekli almalarını istiyor gibiydi. Jiang Wanyin'in hareketleri tanıdık geldi.
"Sanki" diye düşündü Lan Xichen. "Sanki uyumak için kendine yer yapan bir kedi gibi."
Son birkaç hareket ile Jiang Wanyin yaptığı şeyi durdurdu ve Lan Xichen'in uyku cüppesinin üst kısmını açıp tenini ortaya çıkardığında kendini oraya bıraktı. Lan Xichen'in sıcaklığını daha iyi hissediyordu ve Lan Xichen'in göğüsleri son derece rahattı.
Lan Xichen şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırırken Jiang Wanyin memnun olduğunu belirten bir ses çıkardı ve "çok güzel" diye mırıldandı. "Xichen-ge sıcak, iyi hissettiriyor." diyor dudaklarında hafif bir gülümseme belirirken. Daha rahat bir pozisyon için yüzü son bir kez Lan Xichen'in tenine sürtündükten sonra Jiang Wanyin'in nefesleri hafifliyor ve pembe dudakları arasında çok küçük bir aralık kalırken sesi kayboluyor.
Lan Xichen yarım dakika kadar sessizliği dinliyor.
"Wanyin?"
Jiang Wanyin cevap vermiyor.
Uyumuştu.
Lan Xichen gülümsüyor ve yorgan ile ikisinin üstünü de örterken nazikçe mırıldanıyor.
"İyi geceler Wanyin."
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
Uzun zaman oldu, umarım hepiniz iyisinizdir 🍀
Mart ayının sonundan beridir hiçbir şey yayımlamadım, yavaş yavaş dönmeyi düşünüyorum ama tam kesin değil tabi. Yine de küçük bir yazma alıştırması yapmak istedim, paslanmışım ಥ‿ಥ
Bu hikayeyi de az önce öyle birden yazdım bu yüzden hatalar/ saçma/ eksik kısımlar olabilir ( ･ั﹏･ั) umarım çok rahatsız edici olmaz....
Çok uzatmadan;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese Lan Xichen'in *öhhö* göğüsleri *öhhö* ile İyi Geceler ✨
