{BTS & you} Jungkook x you ทูนหัวครับรับรักผมหน่อย

ฉันไม่มีวันลืม

สองอาทิตย์ต่อมา

ฉันที่ไม่มีทางเลือกอื่น เลยต้องทำตามที่จองกุกบอกเค้า พัฒนาการฉันเอาไว้ด้วยชีวิตของพ่อกับแม่ ให้ฉันอยู่แลกกับความตายที่จะยังไม่ไปถึงคนสำคัญ

ชีวิตของคนที่ไม่ควรดึงลงมาแตะต้องมาใช้ต่อลอง

"พูริน ลงไปกินข้าวได้แล้ว" เสียงของจองกุกดังมาก่อนจะหันมามองฉันแบบนิ่งๆ

"อืม" ฉันก็ตอบนิ่งๆเช่นกัน

พอเห็นฉันตอบกลับไปแค่นั้น เค้าเลยเดินเข้ามาใกล้ ร่างสูงใหญ่หยุดยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าระดับสายตาของฉันจ้องมองแผ่นอกหนาก่อนจะถอนหายใจเบาๆ แล้วหลับตาลง รับจูบที่ประทับลงมาบนหน้าผาก ฉันไม่ได้ขยับหนีเพราะจองกุกเป็นคนชอบ สกินชิพ อยู่ด้วยกันจนฉันรู้แล้วว่า เค้าชอบการได้สัมผัสตัวกันอยู่ตลอดเวลา

และฉันก็รู้อีกว่าถ้าหากฉันไม่ทำอะไรให้จองกุกโมโห เค้าก็จะดีกับฉันโคตรๆ

"กาแฟผมละครับป้า"

ทันทีที่เราทั้งสองนั่งลงจองกุกก็เอ่ยถาม กาแฟของเค้าทันทีเพราะวันนี้มันไม่มีเหมือนทุกๆวัน ฉันหันไปมองแม่บ้านเพราะดูจองกุกแล้วเค้าคงจะหงุดหงิดไม่น้อย

นั่นสิจองกุกเป็นคนไม่ค่อยชอบทานอาหารเช้าสิ่งที่เค้าชอบทานคงจะเป็นขนมปังและก็กาแฟเท่านั้น แปลกจริงทำงานก็ดึกดื่นแต่ทำไมร่างกายถึงยังได้ สุขภาพดีอยู่ขนาดนี้ถ้าหากเป็นฉันคงจะตายไปแล้วละ ฉันไม่ได้เป็นห่วงนะ แค่คิดว่าถ้าจองกุกตายไปฉันก็จะได้เป็น อิสระ

"เออ คุณชายทานแต่กาแฟกับขนมปังวันนี้ทานข้าวหน่อยนะค่ะ"

"......." ความเงียบเกิดขึ้นระหว่างฉันกับแม่บ้าน มีเพียงจองกุกที่พ่นลมหายใจยาวๆออกมา น่ากลัวจัง

"ทานข้าวกับฉันหน่อยก็ได้นี่" ฉันล่ะอยากจะตาบปากตัวเองให้มันแตกจริงๆไม่รู้ว่าทำไมถึงพูดแบบนั้นออกไป จองกุกจ้องมองหน้าฉันแต่สายตาแปลกไป ไม่ใช่สายตาของคนที่กำลังอารมณ์หงุดหงิดแต่มันดูแปลกไป คำพูดของฉันมันทำให้จองกุกคิดไปในอีกแง่ได้เพราะมันเหมือนคำพูดที่ว่า ฉันกำลังอ้อนเค้าทานข้าวด้วย