{BTS & you} Jungkook x you ทูนหัวครับรับรักผมหน่อย

วันที่ไม่มีเค้า

ขนมปังชนิดใหม่ที่พูรินหัดอบนั้นนุ่มฟูได้ที่ตรงกับตำรา หญิงสาวรอจนให้มันเย็นพอแล้วเอามาป้ายกับแยมสตรอเบอรี่สีแดงสด อร่อย..อร่อยมาก รอยยิ้มหวานวาดลงบนใบหน้างามเพื่อบ่งบอกความสุขใจ

นี่เป็นวันที่สองแล้วที่เธอต้องอยู่คนเดียวโดยไม่มีจองกุก

มันรู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูกที่ต้องอยู่โดยไม่มีเค้าใน คฤหาสน์หลังใหญ่นี้แต่มันก็ดีแล้วที่ต่างฝ่ายต่างแยกออกจากกันบ้าง แล้วมาเจอกันอีกครั้งในวันพรุ่งนี้

"คุณพูรินจะทำอะไรอีกมั้ยค่ะ" สาวใช้หน้าหวานคนนึงเอ่ยถามด้วยความนอบน้อม กลิ่นขนมอบใหม่หอมละมุนไปทั่วห้องครัว อุปกรณ์ต่างๆนาๆมีครบทุกอย่างแต่ถูกทิ้งให้ร้างมานานคงเพราะไม่มีใครทำเบเกอรี่เป็น ดังนั้นเมื่อจองกุกไม่ได้อยู่บ้านทุกคนเลยได้เห็นหญิงสาวตื่นมาทำโน่นทำนี่อยู่ตั้งแต่เช้า

อย่างเช่นเค้กส้มแสนอร่อยที่หญิงสาว พึ่งได้แจกจ่ายให้คนงานในบ้านทุกคนก็ล้วนมาจากหญิงสาวคนนี้

พวกเธอไม่แปลกใจเลยที่ทำไม นายใหญ่อย่าง จอน จองกุก ถึงเลือกผู้หญิงคนนี้

"ไม่ละจ้ะ แค่นี้ก็พอแล้ว" ในมือของเธอมีผ้าเช็ดเตาอบอยู่ เธอเสียดายที่ข้าวของเครื่องใช้ในห้องนี้มันดูไม่มีชีวิตชีวาก็เลยลองค้นหา สูตรขนมในอินเตอร์เน็ตแล้วนั่งรถออกไปเลือกวัตถุดิบด้วยตัวเองแต่ก็ไม่วายที่จะมีแม่บ้านและลูกน้องของจองกุกไปด้วย

หญิงสาวเดินออกมานั่งเล่นในสวน กลิ่นหอมของดอกไม้และอายลมที่พัดมาตอนบ่ายๆแบบนี้มันทำให้เธอ เผลอมองเหม่อไม่ให้ความสำคัญกับสิ่งไหนไปมากกว่าสิ่งที่อยู่ในหัว

ความทรงจำที่หลอมละลายอยู่ในใจเริ่มก่อกลับมาเป็นรูปเป็นร่างอีกครั้ง

เธอเคยถูกทำร้าย...เคยถูกกระทำราวกับไม่ใช่คน..มันยากที่จะทำให้เธอลบลืมความทุกข์ระทมเหล่านั้น...แต่ทำไม..คนนั้นคนที่ทำร้ายเธอนั้น...เค้ากลับกลายเป็นคนที่เธอกำลังคิดถึง

แปลกดีที่เธอรู้สึกเช่นนี้ อาจเป็นเพราะเธอกับเค้าอยู่ใกล้ชิดกันมากเกินไปละมั้ง ตื่นนอนพร้อมกัน ไปกินข้าวเช้าด้วยกัน บางครั้งก็ไปทำงานด้วยกัน กินข้าวเที่ยงด้วยกัน กินข้าวเย็นด้วยกัน อาบน้ำด้วยกัน อีกทั้งยังนอนเตียงเดียวกันอีก

ตกดึกของวันเธอก็ยังคงนอนไม่หลับ อันที่จริงตั้งแต่จองกุกไม่อยู่เธอก็นอนไม่หลับอีกเลย เพราะตอนที่จองกุกอยู่เค้าจะคอยกอดเธอนอนตลอดไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้คิดถึงอ้อมกอดนั้นแต่มันทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยในอ้อมกอดแกร่งนั้น

ความคิดถึงทำให้หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงเปิดไฟตรงหัวเตียงไล้ความมืดแล้วคว้า โทรศัพท์มือถือมาเปิดโปรแกรมแชท

เธอไม่เคยใช้โปรแกรมนี้คุยกับเค้าเลย เพราะก็อย่างที่บอก อยู่ด้วยกันตลอดเวลาจะแชทหากันทำไม แต่วันนี้เธอเห็นความสำคัญของมันแล้ว

หญิงสาวเลือกที่จะส่งสติกเกอร์ ฝันดีนะ ไปให้เค้าแล้วก็พบว่าไม่กี่วินาทีต่อมาเค้าก็อ่าน เธอเผลอยิ้มออกมาแล้วรอว่าเค้าจะส่งอะไรกลับมามั้ย

Jk - นอนแล้วหรอ

สุดท้ายเค้าก็ตอบกลับมาเช่นนี้ พูรินจึงพิมพ์ตอบกลับ กำลังนอนค่ะ ฝันดีนะ

Jk - รีบจัง รู้ไหมว่าฉันรอเธอทักมาจนแทบจะแย่ คุยกันฉันหน่อยนะ

มันรู้สึกเขินๆ เมื่อถูกเค้าพิมพ์ตอบมาเช่นนี้ รู้สึกเหมือนเค้ากำลังเป็นหนุ่มแล้วพิมพ์ข้อความมาจีบเธอเลย

P - ไม่เอาค่ะ จะนอนแล้ว

Jk - ฉันคิดถึงเธอมากนะ ทูนหัว

เพราะเขินเธอเลยรีบปิดโทรศัพท์ ปิดไฟกำลังจะนอน แต่หูของเธอก็ได้ยินเสียงเรียกของข้อความดังมาจากแชทนั้น เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะเปิดข้อความดู

Jk - พรุ่งนี้ตอนเย็นเจอกัน ฉันมีของฝากมากมายให้เธอเลย

P - ค่ะ

Jk - แล้วฉันจะฝันถึงเธอ❤️

บทสนทนาของเค้าและเธอจบลงแค่นั้น แต่แค่นี้มันก็ทำให้เธอนอนหลับฝันดีได้แล้วละ เธอปิดโทรศัพท์ลงแล้วก็เข้านอนรอให้ถึงเช้าวันใหม่เร็วๆ

ติดตามตอนต่อไป
ยังไม่แก้คำผิด