หากต้องเลือก

401 3 2
                                    

ผมเหลือบไปมองเก้าอี้ข้างตัวที่มันว่างเปล่าด้วยแววตาเรียบนิ่ง

"วันนี้ก็ไม่ยอมลงมางั้นหรอ" ผมหันไปถามกับแม่บ้านที่ดูแลผมมาตั้งแต่เด็กๆ เธอไม่ได้ตอบหรอกแต่หันมายิ้มให้ผมอย่าง จนปัญญาแล้วเดินถอยออกไปหลังจาก เสริฟอาหารเช้าให้กับผมเรียบร้อยแล้ว...

ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ กำลังจะลงมือทานอาหารเช้า แต่ก็ได้ยินเสียง จีมิน ที่ยืนอยู่ใกล้ๆพูดแทรกขึ้นมาก่อน

"ปล่อยไว้แบบนี้จะดีหรอ"

ผมเหลือบไปมองมัน

"อุตส่าห์เริ่มที่จะคุยกันดีๆได้แล้ว แบบนี้พูรินจะยิ่งกลัวมึงมากนะ"

"...." ผมวางซ้อนส้อมในมือลง แล้วเอนร่างพิงผนังเก้าอี้ก่อนจะมองอีกฝ่ายนิ่งๆ

ก็จริงที่พูรินพยามจะหลบหน้าผมมาหลายวันแล้ว ตั้งแต่วันที่เธอแอบไปเห็นว่าผมทำยังไงกับคนที่กล้าเข้ามาแตะต้องตัวเธอโดยที่ผมยังไม่ได้อนุญาต พูรินเป็นของผมเพียงคนเดียวและเธอดันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมหวงเอามากๆ ผมจะเกลียดที่สุดหากผู้หญิงที่ผมชอบนั้นถูกคนอื่นทำร้าย ผู้หญิงของผมถ้ามันจะพังต้อบพังด้วยมือผม และกลับกันถ้าผู้หญิงที่ผมขอบถูกทำให้เป็นรอย ผมจะทำลายคนที่มันกล้าทำร้ายผู้หญิงขอบผมให้มันยับเยินยิ่งกว่า...

ผมแค่ทำสิ่งที่เคยๆทำ

มันเป็นความโชคไม่ดีที่พูรินเกิดมาเห็นแล้วกลัวนิสัยที่โหดร้ายในตัวผม เธอวิ่งหนี ไม่ยอมมาให้เห็นหน้า ข้าวเช้าที่เคยบังคับให้มาทานพร้อมกันก็ยังไม่ยอมลงมา ผมได้แต่มองดูสิ่งที่พูรินทำโดยไม่พูดอะไร.....

"ปล่อยให้เธอกลัวไปเถอะ" ผมว่าเสียงไร้อารมณ์ แต่แววตากลับเลวร้ายจนจีมินหรี่ตาลงมอง "ยังมีอะไรให้กลัวอีกเยอะ"

ช่วงเช้าหลังจากที่เคลียร์งานกับจีมินเสร็จ ไอ่แทมันก็โทรมาบอกว่า คุณพ่อผมต้องการพบตัวผมเดี๋ยวนี้ มันเลยเป็นเสียว่าช่วงบ่าย ผมกับไอ่จีมินตัองเดินทางไป คฤหาสน์ ตระกูล จอน แทน พอเดินเข้ามาไม่ได้กี่ก้าวเสียงของ มารดาก็เดินออกมาจากห้องครัวมาต้อนรับ

{BTS & you} Jungkook x you ทูนหัวครับรับรักผมหน่อยWhere stories live. Discover now