{BTS & you} Jungkook x you ทูนหัวครับรับรักผมหน่อย

คิดถึงเหลือเกิน 18+

พอทานข้าวเสร็จ จองกุกก็บอกให้ฉันไปรอที่ห้องของเค้า จีมินเป็นคนเดินมาส่งเพราะฉันไม่รู้ทาง ทันทีที่อยู่ในห้องคนเดียวฉันก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงใหญ่เต็มแรง รู้สึกเหนื่อยจนแทบอยากจะหยุดหายใจ

วันนี้ฉันเจอเรื่องหลากหลายอารมณ์มากจริงๆ

ตอนเช้ายังรู้สึกแย่ที่ถูกบังคับให้ต้องสักอยู่เลย ตอนเย็นก็ต้องมาเจอกับเรื่องที่น่ากลัว คิดว่าตัวเองจะถูกฆ่าตายด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้กลับรู้สึกเฉยๆไปหมด

ฉันถอนหายใจออกมานิดๆกลับนึกคิดถึง บรรยากาศบนโต๊ะอาหารที่มันแตกต่างจากที่ฉันคิดเอาไว้ ตอนแรกฉันคิดว่ามันคงจะอึดอัดเพราะท่าทางของพ่อจองกุกจนฉันกินอะไรไม่ลง แต่กลายเป็นว่าเค้าเป็นคนที่ลดความตึงเครียดที่แผ่ออกมาจนฉันแทบไม่รู้ถึงแรงกดดันเลย พ่อของจองกุกก็ดูเหมือนคนปกติทั่วไปนิ

อีกอย่างหนึ่งที่ฉันได้เห็นในวันนี้มันไม่ใช่แค่ความน่ากลัวของพวกเค้าแต่มันคือภาพที่จองกุกเทคแคร์พ่อแม่จองเค้าเป็นอย่างดี คนหยาบกระด้างอย่างจองกุกเวลาที่อยู่กับพ่อแม่ของเค้ากลับดูอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ แต่นั่นมันยิ่งทำให้ฉันคิดถึงพ่อแม่ของตัวเอง คนที่ฉันอยากปกป้องถึงได้ยอมทุกอย่างและตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกท่านบ้าง ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร ทำอะไรอยู่ คงจะไม่เจ็บปวดที่ฉันไม่ได้กลับไปหาใช่มั้ย

คิดถึง

ทรมานแทบขาดใจอยู่แล้ว

ฉันสะบัดหน้าไล่ความคิดพวกนั้นไป ฉันเหนื่อยและยังคงมองไม่เห็นจุดสิ้นสุด

ฉันหลับตาลงแทบจะหลงเข้าสู่ช่วงนิทราด้วยซ้ำ ฉันเลยไม่รู้ว่าจองกุกเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เค้านั่งลงข้างๆ น้ำหนักตัวทำให้เตียงสั่นไหวเบาๆ ฉันลืมตาขึ้นพอเห็นว่าเป็นจองกุกฉันก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่แม้แต่จะลุก นอนเหมือนคนตาย ร่างสูงหันมามองฉันพลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเอง