เจ็บและทรมาน

419 3 0
                                    

สองวันหลังจากนั้น ช่วงบ่ายหลังจากที่นั่ง เคลียร์งานอยู่ชั้นสองจนเสร็จ ผมก็เดินกลับขึ้นมาที่ห้องนอน ตอนที่ผมกำลังเอื้อมมือจะไปเปิดประตู พูรินก็เปิดประตูออกมาพอดี พอเธอเห็นผมเธอก็ทำท่าจะเดินหนีผมก็เลยเอามือไปขวางไว้

ร่างบางถอยหลังไปจนติดกับผนังห้องและไม่ยอมที่จะหันมาสบตากับผมตรงๆ ผมถอนหายใจออกมานิดๆ แล้วเท้ามือทั้งสองข้างลงที่ผนังห้องคร่อมตัวพูรินไว้ ก่อนจะมองดูเธอนิ่งๆ

ผมรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิง หมายถึงรู้ว่าเธอบอบบางซ้ำยังอ่อนแอ ทั้งร่างกายที่ดูน่าทะนุถนอมถ้าหากโดนอะไรที่รุ่นแรงคงจะเเตกหักเอาง่ายๆ

พูรินเป็นแบบนี้ ผมเคยคิดที่จะอ่อนโยนด้วย

มือหนาโอบจับที่เรียวแขนเล็ก ก่อนที่ผมจะกระชากเธอแล้วพากลับเข้าไปในห้อง

"ถอดเสื้อออกซะ" ผมว่าเสียงดุ

"อะ..อะไรน่ะ" พูรินถามกลับน้ำเสียงเหมือนจะ ซ๊อก

"...." ผมไม่ได้พูดซ้ำอีกรอบ แต่เอื้อมมือไปกระชากที่คอเสื้อ เชิ๊ตตัวบางของพูรินอย่างแรงจนร่างบางทำหน้านิ่ว จากนั้นก็ใช้สายตาที่น่ากลัวจ้องเข้าไปในดวงตาที่กำลัวสั่นไหวของเธอเพื่อกดดันจนพูรินต้องยอมทำตาม

ผมมองมือเรียวสั่นจนสังเกตเห็นได้ค่อยๆเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกทีละเม็ดจนหมด แม้จะดูมีสีหน้าที่ไม่เต็มใจนัก แต่พูรินก็จำใจถอดมันออก เผยให้เห็นผิวกายที่ขาวน่า สัมผัส

ผมเอื้อมมือไปวางทาบตรงเนินหน้าอกข้างช้าย หัวใจเธอเต้นแรงจนผมรู้สึก แล้วหลุบตาลงใช้สายตาเพ่งมองเรือนร่างช่วงบนที่เกือบจะ เปลือยเปล่า ใบหน้าสวยขึ้นริ้วแดงด้วยความอาย มันเป็นใบหน้าที่ผมชอบมองและไม่อาจจะละสายตา ผมเลื่อนมือไปที่ด้านหลังของเธอแล้วจัดการปลดตะขอบ บราเซียร์เธอออก ก่อนจะใช้มือข้างเดิมรวบที่เอวบางแล้วดึงเข้าหาตัว

{BTS & you} Jungkook x you ทูนหัวครับรับรักผมหน่อยOù les histoires vivent. Découvrez maintenant