Az sonra ferman alinin yanından ayrıldı ve tekrar timin olduğu yere geldi ferman çok dalgındı yarın kardeşinin olum yıl dönümüydü ve Ahmetin kardeşi olma olasılığı kafasını iyice allak bullak etmişti dalgın dalgın oturdu içerde sadece dordem ve Ahmet vardı diğerleri karargâhtaydı ama biraz hava almak için bahçeye çıkmışlardı
Ahmet:ferman iyimisin
Ama ferman duymuyordu düşüncelere dalmıştı alinin o hali geldi aklıma ahmer öldüğünde aliyi huldugu hal ali bidaha böyle bir olay kaldıramaya bilirdi eğer bu yanlış anlamaysa kendi üzülürdü ama ali daha çok yıkılan olurdu aklına o anı geldi ve düşünmeden edemedi
Flashback
Herşey güzeldi herşey güzel gidiyordu ali mutluydu çünkü iki abiside yanındaydı daha sonra babaları geldi yanlarına
Hikmet: Ahmet yürü gidiyoruz
Ahmet:ben kardeşlerimi bırakıp gelmem
Hikmet:yürü dedim sana
Ahmet kardeşlerine bakarak zorlada olsa gider aradan bir kaç saat geçer hikmet telefonla evi arar telefonu ferman açar
Ferman:alo
Hikmet:alo ferman bir kaza yaşandı ve Ahmet öldü
Ferman:n-ne k-kardesim öldümü hayır hayır, ölmez o gitmez ahmet gitmez baba bisey de gitmedi de!
Hikmet:malesef o öldü
Ali barışmaları diyar ne oldu diye sorar ama cevap alamaz ve telefonu alır ahmetin olduğunu duyunca şoka girer koşarak evden çıkar ferman üstünden şoku atlatır ve oda arkasından koşar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORLU HAYAT
Fanficasker bir abi kardeş bir time alinirlar bu timde bir sürü güzel anıları olucak ama bir okadarda kötü anıları olcak onları ne zorluklar bekliyor görelim bakalım (ali bu hikâyede otizmli değil)
