Here I Am

Episode - 12

[Unicode]

"သူဌေး ရရဲ့လား?"

သူ့ကိုလာတွဲသော Sanaကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပေမဲ့ ဘာမှပြန်မဖြေနိုင်.....။ stalker ကိုသာဒေါသတကြီးနဲ့ ကြည့်လိုက်ပြီး..

"ပြေးတော့...ကြိုးဖြည်ပေးမယ်...အဝေးဆုံးကိုပြေးတော့..
ငါ့မျက်စိရှေ့ကိုရောက်မလာနဲ့တော့..တကယ်လို့ ထပ်ရောက်လာခဲ့ရင် မင်းရော မင်းကိုခိုင်းတဲ့လူရော ထောင်ထဲထည့်ပစ်မယ်....ပြေး...ပြေးတော့"

Tzuyu ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်ပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ထိုလူမှာ ကမှူးရှူးထိုးပြေးထွက်သွားလေသည်။ Tzuyuလည်း ယိုင်နဲ့ကာ မတ်တပ်ရပ်နိုင်စွမ်းပင်မရှိတော့..။ Sana ကတော့ သူ့ကို စိတ်မကောင်းဖြစ်နေသော မျက်ဝန်းများဖြင့်ကြည့်နေသည်။

ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ Tzuyuတစ်ယောက် အရုပ်ကြိုးပြတ် ထိုင်ချမိလိုက်သည်။ စိတ်ထဲတွင် အမျိုးအမည်ပေါင်းစုံသော ခံစားမှုများက နေရာယူလျက်....။Sanaကလည်း သူ့ဘေးတွင် ထိုင်ချသည်။

"ရက်စက်လိုက်တာ....ဒါနဲ့များ...ငါ့ကိုဘာလို့ခေါ်လာသေးတာလဲ...ဘာလို့ ငါ့ကိုသမီးလေးလို့ခေါ်တာလဲ...စိတ်ရင်းတွေလို့ ထင်ခဲ့တာ...ဘာလို့ဟန်ဆောင်တာလဲ...ကောင်းချင်ယောင်ဆောင်ပြီးမှ ဘာလို့နောက်ကျောကနေဓားနဲ့ထိုးတာလဲ..."

Tzuyuပြောပြောပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို ငိုနေမိသည်။ Sanaလည်း Tzuyuပုခုံးလေးကို ပုတ်ပေးပြီး နှစ်သိမ့်ပေးနေရုံသာ တတ်နိုင်သည်။
ထိုနေ့ညက သူမရင်ခွင်ထဲတွင် သူတော်တော်လေးငိုနေခဲ့သည်။ သူနဲ့အတူ သူမရောမျက်ရည်ကျရပါတယ်ဆိုရင်ရော
လူတွေက ကဲ့ရဲ့ကြလေမလား....။ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူငိုနေလို့် သူမလဲမျက်ရည်ကျမိတာပဲ...ဘယ်သူပဲလှောင်ပါစေလေ....။

မနက်ရောက်တော့ Tzuyuနိုးလာသည်။ ညကအတော်လေး ငိုမိခဲ့တာကြောင့် မျက်လုံးတွေက ဖူးယောင်နေပြီး နာနေသည်။ Sana ကိုကြည့်လိုက်တော့ ဆိုဖာထိုင်ခုံတွင် လက်တင်ကာ လက်ပေါ်သို့ပါးလေးကပ်လျက်အိပ်နေသည်။

"ငါ့ကြောင့် ပင်ပန်းရပြီ..."

Tzuyuရေရွတ်ရင်း Sanaလက်မောင်းကိုကြည့်မိတော့
အလိုလေး...သွေးတွေက စိုနေပါလား...။Sanaကို အမြန်နှိုးလိုက်သည် ဆေးခန်းသွားရမည်မဟုတ်လား။