Chaeyoung နဲ႔ Sanaကိုပါနွဳတ္ဆက္ၿပီး ျပန္ၾကဖို႔ေျပာခဲ့ရင္း သူကေတာ့ Minaကိုလိုက္ပို႔သည္။
ေဆာင္းဝင္ေနသည္ကို သိသာေစရန္ ေလထုက ဒီေန႔မွပို၍ေအးစက္ေနသေယာင္။
"အိမ္ေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္ အဟမ္း"
ဘာမွျပန္မေျပာ။
"Chaeyoung ကidolဆိုေတာ့ပင္ပန္းတယ္ေလ အဲ့တာေၾကာင့္စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္အေနနဲ႔တစ္ခါတေလသြားၾကတာပါ"
"ေနာက္တစ္ခါ မသြားနဲ႔"
အသံကတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျပတ္ျပတ္သားသား။
"unnieကလည္း ဒီလိုမ်ိဳးသြားတာေတြကေလ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသားလူငယ္အတြက္ဘာမွ ထူးဆန္းမေနဘူး"
"စကားနားမေထာင္ဘူးေပါ့"
"ေျပာျပတာပါ..။ၿပီးေတာ့ အေမရိကားမွာတုန္းကလည္း စာလုပ္တာမ်ားၿပီး ပ်င္းလာၿပီဆို ဒီလိုမ်ိဳးသြားတယ္ ဦးေႏွာက္ေဆးယံုသက္သက္ပါပဲ"
"ေျသာ္ အဲ့ကတည္းက အတတ္ေကာင္းေတြတတ္လာတာကိုး။အဲ့လိုေတြဆိုးခ်င္လို႔ အဲ့တုန္းကႏိုင္ငံျခားကိုထြက္သြားဖို႔လုပ္ေနခဲ့တာလား"
"စာသင္ခ်င္ယံုပါ..။"
ေလထုကျပန္ၿပီးေအးစက္သြားသည္။ Tzuyuလည္းဘာမွဆက္မေျပာခ်င္ေတာ့..။
"မနက္ျဖန္ အိမ္ကိုညစာလာစား"
"အင္း လာခဲ့မယ္"
"မလာရင္ တကယ္စိတ္ဆိုးမယ္"
"လာခဲ့ပါ့မယ္ ဘာဝယ္ခဲ့ရဦးမလဲ"
"ဘာမွမဝယ္ေနနဲ႔ ထမင္းပဲလာစား"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဒီလိုနဲ႔ ေအးစက္ေနေသာေလထုကို အန္တုရင္း ခ်စ္ရသူကို္အိမ္ျပန္ပို႔ခဲ့သည္ေပါ့..။စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးမရႊင္။
####
ျပတင္းေပါက္မွလာေသာ ေနေရာင္ျခည္က ဒီေန႔မွပို၍ပူေနသည္။ မေန႔က အရမ္းေတြ ကထားေသာအရိွန္ရယ္ ေနာက္က်ေနသျဖင့္ဘတ္စ္ကလည္း အိမ္နားမွတ္တိုင္ထိမေရာက္ေတာ့ရာ လမ္းေလ်ွာက္ခဲ့၍ ေညာင္းကိုက္ေနသည္။ အလုပ္သြားရန္နာရီကိုၾကည့္လိုက္မွ...ဘုရားေရ...႐ွစ္နာရီေတာင္ခြဲေနၿပီ..။
ုျမန္ျမန္ျမန္ျမန္ျပင္ဆင္ၿပီး busမစီးေတာ့ဘဲTaxiစီးလာခဲ့ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
Here I Am
Fanfiction[Zawgyi+Unicode] (Zawgyi) ဘဝက႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းေလး ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္..။ ဘယ္သူမွငါ့အနားမွာမရိွတာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းသာရိွေနမယ္ဆို ငါအဆင္ေျပတယ္..။ငါလည္း တစ္သက္လံုးမင္းအတြက္ရိွေနေပးမယ္..။ ေယာင္ရမ္းၿပီးေျပာတဲ့စကားေတြမဟုတ္ဘဲ ရင္ထဲကလာတဲ့ေလးနက...
