[Zawgyi]
"Sana..! ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ?"
"အဖြဲ႔မႉးခိုင္းထားတာေလးရိွလို႔..မနက္ျဖန္မွလုပ္လည္းရပါတယ္..အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးတာနဲ႔ ထိုင္လုပ္ေနတာ..ၿပီးပါၿပီ ျပန္ေတာ့မယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"မျပန္နဲ႔.."
"႐ွင္..!?"
"ငါ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနလို႔..အေဖာ္လုပ္ေပးပါလား"
ေျပာေျပာဆိုဆို Tzuyuက ရံုးခန္းေရခဲေသတၱာထဲတြင္ အသင့္ရိွေနေသာ ဆိုဂ်ဴ ပုလင္းကိုထုတ္ေတာ့Sanaကလည္း ကူထုတ္ေပးသည္။
"စိတ္ညစ္စရာရိွေနလို႔လားဟင္?"
"ငါ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔သိပါတယ္ တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာကို"
" ငါ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"မေျပာခ်င္လည္းေနပါေတာ့ ဆိုဂ်ဴ ပဲေသာက္တာေပါ့"
"အင္း.."
"ဒါေပမဲ့ေလ..စိတ္ညစ္စရာေတြကို သိမ္းထားတာမေကာင္းဘူး နားေထာင္ေပးမဲ့သူရိွရင္ ေျပာျပေပးရမွာေပါ့..စိတ္ေတြေပါ့ပါးသြားေအာင္"
"မေျပာခ်င္ဘူး"
"ဒီလိုမ်ိဳး ဖံုးကြယ္ထားရင္းက ၾကာလာရင္ ပုိဆိုးသြားမွာကို စိတ္ပူတယ္ "
"စိတ္ပူတယ္?မင္းက ဘာမို႔လို႔ငါ့ကို စိတ္ပူရတာလဲ?"
"ေျသာ္..စိတ္ပူတာပဲကို ကြၽန္မက သမၼတသမီးျဖစ္ေနမွ လႊတ္ေတာ္အမတ္ရဲ႕သမီးျဖစ္ေနမွ အဲ့လိုမွရမွာလား တကယ္ပဲ..။Minatozaki Sanaက Minatozaki sana ျဖစ္ေနလို႔Chou Tzuyuကိုစိတ္ပူတာေပါ့ ဟုတ္ၿပီလား"
"မင္း အခုငါ့နာမည္ကိုေခၚလိုက္တာလား?"
"အလုပ္ခ်ိန္ျပင္ပပဲကို ဘာလဲမေခၚရဘူးလား"
"အလုပ္ခ်ိန္ျပင္ပဆိုေပမဲ့ အလုပ္ခန္းထဲမွာေလ"
"အာ တကယ္လက္ေပါက္ကပ္တဲ့သူေဌး"
"မင္းမွန္တယ္ ငါစိတ္ညစ္ေနတာ ငါအိမ္ကိုျပန္တိုင္းအျမဲစိတ္ညစ္ရတယ္ အိမ္ကိုေရာက္တိုင္းအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ငါ့ကိုစိတ္႐ႈပ္ေစေပမဲ့အဆံုးသတ္မွာ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုတည္းကိုပဲ ဦးတည္တယ္။
ငါ..ဘာလို႔.. "
Tzuyuစကားတို႔ကို ဆက္မေျပာဘဲရပ္လိုက္သည္။ ေခါင္းကုိအနည္းငယ္ငံု႔ထားတာေၾကာင့္ ေသခ်ာမျမင္ရေသာ္လည္း မ်က္ရည္ေလးေတြစို႔ေနတာကိုSanaခံစားမိသည္။
YOU ARE READING
Here I Am
Fanfiction[Zawgyi+Unicode] (Zawgyi) ဘဝက႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းေလး ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္..။ ဘယ္သူမွငါ့အနားမွာမရိွတာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းသာရိွေနမယ္ဆို ငါအဆင္ေျပတယ္..။ငါလည္း တစ္သက္လံုးမင္းအတြက္ရိွေနေပးမယ္..။ ေယာင္ရမ္းၿပီးေျပာတဲ့စကားေတြမဟုတ္ဘဲ ရင္ထဲကလာတဲ့ေလးနက...
