*6

8.3K 465 85
                                    

- Dna Testi Sonuçları  -

Asel Güzey Yalçın (Karahan )

Dna testini yapalı 2 gün olmuştu ve bugün sonuçlar belli olacaktı.  Açıkçası sonuç belliydi . Onlara çok benziyordum tanımayan biri bile anlardı bunu .

Alper abimle konuşmuştum oda şans vermem gerektiğini söylüyordu. Asrın abim 1 hafta sonra gelecekti .

Azat abim ise olanları bilmiyordu ve öğrendiği zaman cidden yer yerinden oynayacaktı. Ona söylemekten çekinmiştik. 

Önemli bir görevdeydi ve hemen gelemezdi aklının burda kalmasındansa olayları bilmese daha iyi olur diye düşünmüştük gerçi en fazla  1 2 hafta daha saklardık ama neyse .

Aras da normalde benimle gelecekti fakat üvey ablası ( Aras yetimhanede büyüyüp evlat edinildi) rahatsızlandığı için gelemeyecekti.

Hastahaneden sonra Şirkete uğrayacaktım çünkü  birkaç sorun çıkmıştı projeler ile ilgili.

(Medyada giydiği kıyafet)

Hafif bir makyaj yapıp arabanın anahtarları ile evden çıktım. Açıkçası heyecanlı veya gergin değildim.

Iki ihtimal vardı ya beni isterlerdi yada istemezlerdi. Unutmadığım bir durum değildi açıkçası. Bir şans verirdim ama alışmak ve kabul etmek bir hayli zor olurdu benim için.

Hayatıma yeni birileri almayı sevmiyorum . Bu yüzden istemsizce duvar örüp soğuk davranıyorum. Bu özelliğimi olabildiğince törpülemeye çalışacaktım onların yanında.

Onlar içinde yeterince zordu birde ergen gibi davranıp benim işleri zorlaştırmam daha kötü olurdu.

5 dk sonunda hastahaneye gelmiştim.  Hızlıca odaya çıktım. Üvey ve öz anne babam dışında 2 kişi daha vardı. 2 erkek. Biri benden küçük diğeri benden büyüktü. Yüksek ihtimalle kardeşim ve abimdi o ikili .

Hızlıca koltuğa oturup beklemeye başladım. Doktor da gelmişti elinde bir zarfla .Masasına geçip zarfı açtı.

"Evet sonuçlar tahmin ettiğimiz gibi Asel Güzey Yalçın %99.9 Aslan Karahan'ın kızıdır ...."

Derin bir nefes alıp ayağa kalkıp odadan çıktım. Hastahanenin girişinde beklemeye başladım. Bir süre sonra üvey ailem ve o kız gülüşerek çıktı. Bu hallerine göz devirip öz aileme döndüm.

Aslan bey " kızım gel şurdaki kafeye gidip konuşalım olur mu " Kafa sallayıp yürümeye başladım. Kısa bir süre sonra kafede cam kenarına kurtulmuştuk. Bir işte beni izleselerde Aslan Bey konuşmaya başlayacakken önce davrandım. Önce kendimi anlatmam daha iyi olurdu .

"Sadece tek bir şey söylemek istiyorum. Beni yanınıza almak zorunda değilsiniz üvey abim le birlikte yaşıyorum ve sorun olmaz kendinizi mecbur hissetmeyin "

Aslan Bey kaşlarını çatıp

" Hayır hayır biz seni yanımızda evimizde istiyoruz kızım 17 sene ayrı kalmışız birbirimizden zaten bize bir şans versen olmaz mı tek bir şans sadece "

K

afamı iki yana sallayıp "size bir şans verebilirim ama sizinle yaşamak için daha çok erken en azından az çok sizi tanımalıyım ondan sonra belki emin değilim ondanda "

Yeni Baştan AilemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin