Time Machine

Chapter 5

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Γυρισα στον δωματιο μου και εκλεισα την πορτα. Η Κριστινα προφανως και ελειπε για άλλη μια φορα! Εβγαλα αδεξια τα παπουτσια μου και επεσα με τα ρουχα στο κρεβατι. Σκεπάστηκα με το παπλωμα μου κοιτώντας το ταβανι. Ποσο παραξενα παιχνιδια παιζει η ζωη; Ποσο παραδοξο είναι το γεγονος ότι η ιδια σου η ζωη, η ιδια σου η μοιρα να προσπαθει να σε βγαλει λαθος και να σε κανει να μετανιωσεις και να ξανασκεφτεις ολες τις υποσχεσεις και όλους τους ορκους που εχεις δωσει στον ιδιο σου τον εαυτο. Σαν να θελει να σου αποδειξει ότι η ζωη είναι ωραια και πρεπει να τη ζησεις στα ακρα. Να αρπαξεις ολες τις ευκαιριες που σου εμφανιζονται ώστε να της δωσεις την δικη σου προσωπικη πινελια!

Αλλα πως μπορει να γινει αυτό όταν εσυ ο ιδιος δεν νιωθεις ωραια με τον ιδιο σου τον εαυτο; Πως γινεται να απολαμβανεις την ζωη σου όταν αυτή απλα δεν σου αρεσει; Όταν δεν βρισκεις καποιο νοημα, κατι που θα βοηθησει  ή κατι που απλα θα σου δωσει ώθηση να συνεχισεις να ζεις;

Από τις σκεψεις μου με τραβηξε ο ηχος του κινητου μου. Χωρις να κοιταξω τον αριθμο απαντησα στο τηλεφωνημα. «Παρακαλω;" ειπα με τρεμαμενη φωνη.

"HeyyΑλι!! Τι κανεις;" "ΑΛΕΞ! Αχ Αλεξ ποσο μου ελειψες!!" ειπα ξεσπωντας σε κλαμματα. "Ει Αλισον τι εγινε; Εισαι καλα;" ειπε με ανήσυχη φωνη.

"Όχι...Απλα θελω να σε δω.Εστω και για λιγη ωρα! Μου ελειψες!"

"Και εσυ μου ελειψες.Αυριο θα ερθω να σε δω!"

"Μα η σχολη; Όχι Αλεξ αστο! Θα συναντηθουμε όταν γυρισεις και εσυ σπιτι καποιο σαββατοκυριακο! Μπορει να ερθω και εγω καποια μερα οκ;"

"Αλισον εισαι σιγουρα καλα; Μηπως εγινε κατι που σε πειραξε; Σε πειραξε καποιος;"

"Δεν ξερω Αλεξ...Θα δειξει σε λιγο καιρο..Απλα δεν ξερω ακομα..Θα σου πω από κοντα.."

"Είναι αγορι στη μεση Αλι;"

'Θα σου πω από κοντα Αλεξ!" Πως γινεται να το καταλαβε τοσο γρηγορα?

''Αλισον πες μου τωρα!! Είναι αγορι στη μεση;"

"Δεν θα το συζητησω από το τηλεφωνο Αλεξ! Τερμα!"

"Όχι Αλισον! Πες μου!"

"ΝΑΙ ΑΛΕΞ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ!! ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ;" Αν είναι δυνατον τσακωνομαστε για κατι που δεν ξερω ουτε εγω η ιδια ακομα να υσχιει!!

" ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΧΑΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΤΥΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ! ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΛΙΣΟΝ!"

"ΠΡΩΤΟΝ μην μου φωναζεις σαν να ειμαι η αδερφη σου οκ; ΔΕΥΤΕΡΟΝ μπορεις να μου πεις που στο διαολο είναι το προβλημα σου;Εγω ειμαι χαλια για αυτόν και δεν ειμαι υποχρεωμενη να απαντησω στις ερωτησεις σου οκ; Αν θελω να ειμαι χαλια και να κλαιω όχι για τον ΤΥΠΟ αλλα για τα δικα μου τα ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ τοτε είναι δικο μου θεμα ΕΝΤΑΞΕΙ; Δεν σε υποχρεωσε κανεις να τα ακουσεις για αυτό το λογο δεν σου το ειπα από την αρχη!! Ουτε εγω η ιδια δεν ξερω τι συμβαινει αυτή τη στιγμη και δεν θελω και εσενα πανω από το κεφαλι μου με το κυριγμα σου! Μα πανω από όλα δεν μπορω να καταλαβω γιατι αντεδρασες ετσι!"

"Αλισον νοιαζομαι για σενα και θελω το καλυτερο για σενα! Σε παρακαλω μην κανεις καποια βλακεια!"

"Αλεξ και εγω νοιαζομαι για σενα και σε αγαπαω! Θα προσεψω στο υποσχομαι!"

"Όχι Αλισον δεν καταλαβαινεις αλλα δεν πειραζει! Θα σου τηλεφωνησω αυριο! Με φωναζουν τα παιδια!"

"Ενταξει Αλεξ..Θα τα πουμε αυριο! Καληνυχτα!"του απαντησα αλλα ειχε κλεισει ηδη το τηλεφωνο.Πολυ παραξενη η αντιδραση του Αλεξ.Εννοω πρωτη φορα αντιδρα με αυτόν τον τροπο.Αφησα το κινητο μου στο κομοδινο και πηρα ένα βιβλιο από την στοιβα πανω στο γραφειο μου αλλα δεν μπορουσα να συγκεντρωθω. Το χαμογελο του Zaynτην ωρα που εφευγε παρεμενε στο μυαλο μου. Ο τροπος που τα ματια του γυαλιζαν.Το χρωμα των υπεροχων χειλιων του καπως σχηματιζαν ένα υπεροχο χαμογελο. Δεν γινεται να νιωθω κατι για καποιον τον οποιο εχω δει μολις δυο φορες. Όλα αυτά είναι στο μυαλο μου. Δεν μπορω να ερωτευομαι έναν ανθρωπο που μολις σημερα γνωρισα!

Συγνωμη που αργησα να ανεβασω αλλα χαλασε το λαπτοπ μου και εχασα ολα τα κεφαλαιο που ειχα γραψει,οποτε επρεπε να τα ξαναγραψω ολα απο την αρχη! Ευχαριστω παρα πολυ οσους διαβαζουν αυτη τη ιστορια! Ειναι πολυ συμαντικο για μενα!