Time Machine

Chapter 7

Εμφανιζεται οπου και να παω. Δεν γινεται να συναντιομαστε παντα. Οτι και να κανω με καποιον τροπο θα βρεθει μπροστα μου. "Γεια σου Zayn! Δεν περιμενα να σε δω εδω." του απαντησα με φωνη που ετρεμε.  "Θα ελεγα και εγω το ιδιο." μου ειπε χαμογελωντας στραβα. Τα ματια του ηταν κοκκινα και μυριζε εντονα καπνο και αλκοολ. " Εισαι μεθυσμενος!;" Δεν προλαβε να πει αυτο που ηθελε οταν πεταχτηκε ο Λουι πιανοντας το χερι μου. " Μεθυσμενος για αλλη μια φορα Malik; Αφου δεν μπορεις να πιεις αστο σε αυτους που μπορουν!" ειπε γελωντας. " Δεν ειμαι μεθυσμενος Tomlinson. Ξερεις πολυ καλα τι ειναι..Αφου εσυ το πουλας. Ελα Alison παμε μια βολτα!" μου ειπε απλωνοντας το χερι του προς το μερος μου. " Φιλε ειναι μαζι μου! πηγαινε πιες λιγο ακομα και αφησε μας μονους μας." ειπε ο Loui προσπαθωντας να περασει απο διπλα του.

" Πρεπει να μαθεις να σεβεσε Loui. Δεν θα του ξαναμιλησεις ετσι!" του απαντησα και τραβηξα το χερι μου απο το δικο του. " Πρωτον κουκλα θα μιλαω οπως γουσταρω σε οποιον γουσταρω και ειδικα σε αυτον τον χαμενο! Αν δεν σου αρεσει δικο σου προβλημα" μου απαντησε χαμογελωντας ειρωνικα! " Ενταξει δικο μου προβλημα. Παμε Zayn." επιασα το χερι του Zayn και τον τραβηξα αναμεσα στο πληθος μεχρι να φτασουμε στην αυλη του σπιτιου. " Λοιπον που παμε;" τον ρωτησα οταν τον ειδα να με κοιταει απλα. " Πρωτον δεν θα ξαναπλησιασεις αυτον τον τυπο.Ποτέ και οταν λεω ποτέ το εννοω.Ειναι μπλεγμενος και απο τα μεγαλυτερα κωλοπαιδα που εχω γνωρισει ποτε. Για αυτο μακρια του. Δευτερον θα παμε απο το δωματιο σου να βγαλεις αυτο το φορεμα απο πανω σου και να βαλεις φυσιολογικα ρουχα. Μετα θα δεις."

" Περιμενε λιγο. Ποιος νομιζεις οτι εισαι και μου λες τι θα κανω; Θα μιλαω με οποιον θελω, θα κανω παρεα με οποιον θελω και θα φοραω και οτι θελω. Δεν σου πεφτει λογος." " Μπορεις να κανεις παρεα με οποιον θες εκτος απο αυτον και φυσικα θα φορας οτι θες. Μονο που πρεπει να νιωθεις ανετα με αυτο και εσυ προφανως μονο ανετα δεν νιωθεις. Για αυτο παμε στο δωματιο σου να αλλαξεις και θα παμε καπου.

Μπηκαμε στο αυτοκινητο του και ξεκινησαμε προς τους κοιτωνες του πανεπιστημιου. Ανοιξε το ραδιο και η φωνη του Sam Smith απλωθηκε μεσα στο αυτοκινητο. "you say I'm crazy cause you don't think I know what you've done, but then you call me bady I know I'm not the only one.You've been so unavailable Now sadly I know why Your heart is unobtainable Even though Lord knows you kept mine."

Τον κοιταζα.Ειχε απορροφηθει μεσα στο τραγουδι και δεν ειχε καταλαβει οτι τον κοιταζα. " Τραγουδας υπεροχα και αυτο ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια." του ειπα και του χαμογελασα. " Δεν νομιζω οτι τραγουδαω τοσο καλα αλλα ευχαριστω. Και εγω λατρευω αυτο το τραγουδι.Ειναι υπεροχο.". Δεν ειπαμε τιποτα αλλο μεχρι που φτασαμε στον κοιτωνα. " Θες να ανεβεις ή θα περιμενεις εδω;" τον ρωτησα πριν βγω απο το αυτοκινητο. " Θ περιμενω εδω.Μην αργησεις!" γυρισε και μου χαμογελασε. Βγηκα απο το αμαξι και ετρεξα μεχρι το δωματιο μου. Πεταξα το φορεμα της Κριστι πανω στο κρεβατι και εβαλα ενα σορτσακι και μια κοντομανικι μπλουζα. Εκανα μια κοτσιδα τα μαλλια μου φορεσα τα vans μου και βγηκα απο το δωματιο χωρις να κλειδωσω καν την πορτα.

Τον ειδα να περιμενει εξω απο το αυτοκινητο με ενα τσιγαρο στο χερι. " Ετοιμη" του ειπα και μπηκαμε στο αυτοκινητο. Σιωπη απλωθηκε ακομα μια φορα αναμεσα μας αφου κανεις απο τους δυο δεν εκανε μια προσπαθεια για συζητητη. Ξαφνικα ο Zayn εστριψε και παρκαρε το αμαξι στο παρκινκ του McDonalds. Τον κοιταξα με απορια. " Θα παρω κατι να φαμε δεν θα κατσουμε εδω. Ελα." μου ειπε και βγηκε απο το αυτοκινητο. Ημασταν οι μονοι μεσα στο μαγαζι . Δωσαμε την παραγγελια μου και περιμεναμε..

"Ποσο καιρο καπνιζεις;" τον ρωτησα αυθορμητα. " Αρκετο. Γιατι εισαι κατα του καπνισματος;"  " Σπουδαζω ιατρικη και ενας παραγοντας που εχασα τον μπαμπα μου ηταν αυτος..Οποτε ναι." Γυρισε και με κοιταξε κατευθειαν μες στα ματια. " Καποια στιγμη θα πεθανω. Ετσι απολαμβανω τη ζωη ετσι οπως θελω." ειπε και πηρε τις σακουλες απο τον παγκο.

" Ποτε δεν περιμενα Παρασκευη βραδυ αντι να διαβαζω καθομαι εδω μαζι σου, στην κορυφη ενος λοφου,τρωγοντας McDonals." " Προτιμουσες να μεινεις σε εκεινο το αθλιο παρτυ;" "Οχι φυσικα και οχι . Τα παρτυ και γενικα αυτος ο τροπος διασκεδασης δεν μου αρεσει πλεον.Δεν τον αντεχω. Προτιμω κατι πιο ηρεμο..οπως αυτο που κανουμε τωρα. " Ξαπλωμενοι και οι δυο σε μια κουβερτα, τρωγοντας και κοιτωντας τα αστερια. Δεν υπηρχε φασαρια, δεν ακουγες τιποτα παρα μονο τις ανασες μας. " Ξερεις καποια στιγμη πρεπει να αναθεωρησεις.." " Τι εννοεις;" του ειπα και ανακαθισα.

" Πρεπει να αναθεωρησεις. Νιωθω οτι μετα τον θανατο του πατερας σου κλειστηκες στον εαυτο σου, δεν εκανες τιποτα αλλο παρα μονο να διαβαζεις για να μπεις στο πανεπιστημιο και να σπουδασεις κατι που θεωρεις ως φορο τιμης για τον μπαμπα μου. Δεν ειναι ετσι Alison.Ανθρωποι ερχονται και φευγουν απο την ζωη μας καθε μερα ειτε ειμαστε πολυ δεμενοι μαζι τους συναισθηματικα ειτε οχι. Δεν μπορεις να συνεχιζεις την ζωη σου και να πορευεσαι συμφωνα με τις αναμνησεις. Ειναι ωραιο να κρατας τις αναμνησεις, τις καλες και τις κακες, αλλα δεν μπορεις να τις αφηνεις να επηρρεαζουν το μελλον σου. Γιατι ΕΣΥ μπορεις και πρεπει να καθοριζεις το μελλον σου. Εσυ θα ζησεις την ζωη του δημιουργεις Alison κανεις αλλος.Μονο εσυ!" ειπε αναβοντας αλλο ενα τσιγαρο.