Legerdemain Academy (The Other World Series:#1)

CHAPTER 6

CHAPTER 6

ZARIA|POV

Nagulat ako sa sarili ko ng kusang lumabas sa bibig ko yun. Iisang tao lang naman ang tumatawag sakin nun eh.

Yung anak ng kaibigan dati ni daddy. Kahit isang beses lang kami nag kasama nun grabe na ako kung inisin!

Grabe lakas nya mang asar! Nakaka inis! Kahit isang araw lang kaming nag kasama nakuha nya ng pakuluin dugo ko, to the point na sinumpa ko na sya.

"S-second name ko... My whole name is, Zaria twilight Leondale."

Bobo ka ba zaria?dati ba akong ostrich? Bat mo sinabi mo whole name mo?! Tinatanong kaba nya?!

"Ikaw? Ano full name mo?" Gusto kong suntukin ang sarili ko sa tanong kong iyon, parang kusang lumalabas eh! Di ko naman sana itatanong yun! Minsan talaga napaka daldal ko!

"Kaiser Faulkerson"

"Eh bakit atlas tawag sayo ni ice?"

Sumama naman ang mukha nito nung nabanggit ko yung 'atlas'

Tumawa ako dahil sa mukha. Naka ngiwi ito, he's doing 'disgusting' look.

"HAHAH ang cute mo pag ganyan"

"Tss"

Ayan na naman tss na yan eh!

"Bakit nga?" Nung mahimasmasan ay nag tanong ako.

"Second name ko."

"So kaiser atlas Faulkerson?"

Tumitig lang ito sakin, hindi sya nag salita kaya nangunot ang noo ko. Uh.. why is he staring at me?

Pero kalaunan ay tumango din at nilampasan ako.

Nag lakad sya palabas ng garden at naiwan ako dito, gayunpa man ay di ko maiwasang mapa ngiti, ito ang unang pag uusap namin na hindi ko sya inaaway.

Nag lakad ako papunta sa room, buti na lang hindi pa ako late.

I spent my time listening and taking down some notes. Well, history of legerdemain quite interesting.

When lunch time comes, gutom na gutom na ako pero kailangan ko pang maghiram ng libro sa library para sa gagawin naming reaction paper tungkol sa history ng legerdemain.

So wala akong nagawa kundi ang pumunta sa library at kumuha ng libro doon, nung papunta na akong cafeteria ay talagang nag wawala na ang alaga ko sa tiyan.

Kawawa naman ang anaconda ko, gutom na gutom na.

But before i can even step my foot in the cafeteria someone grab my wrist, making me face that someone.

"Ano ba!" Inis kong binawi ang kamay ko at nung mag angat ako ng tingin ay nakita ko si bianca. Oh-uh not now... Mainit ulo ko dahil gutom na ako, baka mapasabak na naman ako sa away

"Do you think i let it go that easily? Bitch it's a big no! I want you to say sorry while kneeling in front of me!"

Nasa entrance kami ng cafeteria kaya agaw pansin talaga kami. Damn, wala bang araw na hindi ako madadamay sa gulo? Nakaka sawa na ha.

"You're stupid enough to think that I'll kneel in front of you huh?" Kung patarayan at pamalditahan lang naman ang labanan eh umuwi ka nalang bianca, wala kang ipapanalo sakin.

Kita ko ang pag siklab ng galit sa mga mata nya. "You freak! Ke bago bago mo napaka yabang mo na! Wala ka pa ngang napapatunayan sa school na 'to ganyan ka na kung umasta, I'll make you beg for forgiveness!! You'll kneel in front of me now or else!"